Archief Etcetera

653 document(en) met "IK ZEGGEN WAT HET IS" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Antonis: Ik heb de tijd van het politiek teater, zoals het Werkteater Amsterdam meegemaakt...Na voorstellingen waarvan ik dacht dat ze geen enkele maatschappelijk impact zouden hebben, heb ik mensen horen zeggen dat ze hun leven gingen veranderen...Ik zou het ook nooit riskeren in wat ik de lege steden noem en die je in Nederland aantreft

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
Het symbool voor die alles verhullende en bedekkende vorm, noemt hij 'smoel' of 'kont', 'de grote infernale oerkont'. Dat tonen, lijkt zijn opdracht te zijn: 'Aangenomen dat ik geboren ben (wat niet...beide produkties doorprikt het trio het conformisme van de mens, en het confronteert het publiek tevens met het levensgemak dat die culturele ge-vorm-de aangepastheid biedt...Zoals ik graag Gombrowicz herlees en nu veel plezier beleef aan de absurde verhalen van de schrijver Daniil Charms (een ontdekking dankzij het trio), zo kijk ik reikhalzend uit naar hun volgende

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Waarmee ik absoluut niet wil zeggen dat het ene beter is dan het andere...Vercruyssen: Ik ga me geen pedante opmerkingen laten ontvallen als: dat is belangrijk voor het publiek alleen het snapt het nog niet...Je kan als individu denken of hopen dat er iets moet veranderen, maar dat is niet wat wij als toneelgezelschap moeten meedelen, want dan zou het moraliserend worden en dat wil ik vermijden

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Als hij dit stuk op het toneel wil brengen, zou hij niet goed weten wat te doen met het moment waarop de partners de liefde bedrijven...Wat mij daarbij echter bevreemdt, is de insistentie van de makers dat het 'verwekelijken' van het grondthema het logische gevolg is van een van de kenmerken van het operagenre...Ja, ik beken het: ik vond dit best een aardige opera, zeer vakkundig (maar niet echt geïnspireerd) geregisseerd, met vaak een schitterend decor van Eric Wonder, maar ik ben op mijn honger blijven

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Louter subjectieve zelfzekerheid, die niet gepaard gaat met erkenning van buitenaf, vervalt al te makkelijk in de verkramping van het autisme: 'ik weet wel hoe geweldig ik ben omdat ik Vlaming ben...Ik denk dat de bevolking van Vlaanderen (ik gebruik nooit het woord 'volk') vandaag op de drempel staat van deze laatste en moeilijkste fase van haar ontvoogding, wat helemaal niet wil zeggen dat ze...Autisme In het tweede deel stel ik de vraag: wat is autisme

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Hij wist wel heel goed hoe het niet moest, maar wat je dan wel moest doen, kon hij ons niet zeggen...Het is een methode, een manier van werken die ik zelf graag gevolgd had toen ik de toneelklas aan het Conservatorium onder mijn hoede nam, want ik ken ook mensen door wie je beter wordt als je ze...Maar in wezen gaat het steeds om hetzelfde . Ik heb jaren De Abele Spelen genomen, omdat die teksten de jeugd weinig zeggen

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Ik denk ook dat Liz LeCompte het stuk daarom gekozen heeft, omdat de taal zo aantrekkelijk is en omwille van het duet tussen het zwarte dialect van Jones en het cockney dialect van Smithers...Ik breng nu The Emperor Jones omdat de mensen komen en zeggen dat het goed is. Ik was me voorheen niet bewust van dit taboe, want ik had zoveel bewondering voor die performer en voor de tekst die hij...De rol die ik hier vertolk is de sterkste die ik ooit vertolkt heb, omdat hij de meest 'andere dan mezelf is. Ik, Kate, zit zo het best opgeborgen, en dus kan ik mezelf ook het best onthullen

Nr. 42, Juni 1993 • Rudi Laermans • Een krachtig lichaam
Ik ken geen theaterstuk waarin het niet-voorgestelde zozeer de hele voorstelling domineert, wat alles bij elkaar genomen zeer vreemd is. Misschien wil Vawter enkel zeggen dat over Aids niets zinnigs...beide gevallen gaat het om efemere gebeurtenissen, niet enkel in de absolute (wat vandaag op het podium werd gezien en gehoord, is overmorgen voltooid verleden tijd), maar ook in de relatieve zin: het...Het lichaam verdwijnt als het ware in de ogen en de mond van de acteur; het is er wel, maar louter ondersteunend, of beter: louter dat bekrachtigend wat wordt gezegd en 'geblikt' (en blikken zijn op

Nr. 42, Juni 1993 • Herman Asselberghs • Een respectvolle worsteling
Bach had de reputatie van een briljant improvisator en wat de Goldberg-Variationen betreft, is het voor Gould duidelijk dat 'zelfs wie slechts vluchtig vertrouwd is met dit werk, hetzij door het een...Het 'onnatuurlijke' knip- en plakwerk hield in zijn ogen van meet af aan een ethiek in. Hij schrijft (in 1974, in het artikel Muziek en Technologie): 'Ik geloof in de 'tussenkomst' van de technologie...De filmer beukt op elegante wijze op de esthetiek van de danser in. Want wat is het ontdubbelen, het 'splitsen' van het beeld van Paxton anders dan een regelrecht indruisen tegen diens bekommernissen

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
Hoeveel gelijkenissen er tussen de aanpak van Fabre en Forsythe ook mogen zijn — ik denk hier ook aan het feit dat beiden de zwarte Stephen Galloway als sterdanser uitspelen —, de verschillen springen...een interview zegt Fabre, met een knipoog naar de bijbelse Samson: 'Als jongetje vond ik het vreselijk als ik naar de kapper moest, het was precies alsof mijn schoonheid en mijn kracht weggesneden...Samen met alweer enkele nieuwigheden — zoals het huppelend beschrijven van cirkels — worden al die elementen in de tweede opera op een vernuftige wijze gecombineerd tot iets wat echt een heel eigen

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
Strauss' eerste stuk, De Hypochonders is een wat laboratoriumachtige exploratie van het motief van het misverstand...iets dat het Ik van 'buitenaf te beurt valt, het uit zichzelf, zijn autonomie rukt en overlevert aan het vreemde, het andere...Het 'moment' dat het koor naar eigen zeggen 'al in de ogen heeft staan', laat zich echter niet vangen in een reproduceerbare re-presentatie

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
Droomwereld Ik schrijf deze wat simpele inleiding omdat verschillende grote muziektheater-produkties in het afgelopen Holland Festival op een of andere manier met 'politiek' omgingen — soms...Als het maar ergens op slaat, zou ik zo zeggen...publiek beleefd 'to muffle your coughs and sounds'. Niet dat het wat uithaalde; na enkele minuten kwam het gerochel, gefluim en gefluister weer gewoon op het oude niveau

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
het persbericht luidde het als volgt: 'Voorstellingen blijven repetities'. Toegegeven, ik ben misschien van slechte wil, maar ik lees hier op en tussen de lijnen toch wel enkele open deuren en een...flink stuk pretentie bij elkaar (de ondertitel van Dozen luidt trouwens 'een étude'). Zo dacht ik toch dat het juist één van de typische kenmerken van het theater was dat een produktie iedere avond opnieuw...Een regisseur die geen regisseur is: als hiermee bedoeld wordt dat het niet de regisseur is die alles voor het zeggen heeft, maar dat hij als een soort begeleider samen met de acteurs een produktie

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Ik wilde dat ik zonder problemen zeggen kon: "Ik blijf waar het verstand zijn vleugels roert", en, met deze woorden van Thersites in gedachte, zou ik willen de plaats weten WAAR het verstand zijn...Thersites, mijn beste, ik wil even een experiment wagen door een vraag te stellen: als ik interesse opbreng voor wat een acteur presteert, moet ik het mij beklagen of moet ik mij gelukkig prijzen dat...Laat ik voor het gemak van mijn betoog van de ingebeelde situatie uitgaan, dat ik drie jaar geleden zeker was van wat ik zag, en dacht en verdedigde

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
Het gaat er niet zozeer om dat het aantal leden van het gezelschap toenam, maar wel dat je in de loop van de jaren dansers hebt zien verschijnen, eerst vaak wat schuchter en op de achtergrond zoals de...Wat echt specifiek is aan deze voorstelling is het miniatuur-karakter ervan: het feit dat er geen grote spanningsboog over de verschillende muziekstukken heen ontwikkeld wordt...Wat daarbij dadelijk in het oog springt is dat dit vlak langs de twee driehoeken aanzienlijk afhelt naar het publiek toe, een opstelling die voor een dansvoorstelling zeer ongebruikelijk en moeilijk

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
Het menselijk lichaam bereikt de reinste gratie pas, 'als het ofwel geen bewustzijn meer heeft, ofwel als het een oneindig bewustzijn heeft, dat wil zeggen in de marionet of in de god...De pop centraal Het derde grote terrein zou ik het theater willen noemen dat vertrekt vanuit de pop...mogen stellen dat bij de (poppen)theaters in het buitenland heel wat (poppenspeltechnieken uit andere culturen gebruikt worden, zoals de techniek van het zwarte theater uit Oost-Europa, de Bunraku

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Het is mogelijk dat het onmogelijk is om iets nieuwer en juister te zeggen, maar over al het geschrevene daalt het stof der tijden neer en ik peins daarom dat het goed is als er om de 10 jaar een...Het enige wat de drie werken die ik gezien heb (voor Missa e Combattimenti was mij dat door omstandigheden onmogelijk) gemeen hadden, was hun aansprekende muzikale taal...Wat ik ook weet is, dat deze drie stukken mij onuitsprekelijk meer geboeid hebben, dan het overgrote deel van hetgeen ik in de geïnstitutionaliseerde operahuizen te zien krijg

Nr. 43, November 1993 • Marc Reynebeau • Met twee woorden spreken
Opvallend daarbij is dat Van de Perres tekst vrij helder aantoont hoezeer het dat economisme wel degelijk te doen is om macht, meer bepaald om de vraag wie het in het culturele proces voor het zeggen...Brande denkt wat de Vlaamse identiteit is. Tot in het absurde toe, want het Ambassadeurschap bevat een positieve discriminatie voor al wie het woord (het etiket) 'Vlaanderen' letterlijk in zijn naam draagt...Het is niet duidelijk wat Van den Brande met dat Europa der culturen bedoelt, maar het situeert zich ergens halfweg enerzijds het Europa van de regio's of volkeren en anderzijds het huidige, officiële

Nr. 43, November 1993 • Marleen Baeten • Een repertoire van het kijken
Niets is wat het lijkt...Ook wat het toneelrepertoire betreft komen er gaten in het geheugen wanneer stukken generaties lang niet gespeeld worden...Voor de striktere scheidingslijn tussen 'kunstenaar' en 'tentoonstellingbouwer' valt wat te zeggen, maar de heilige eerbied voor de kunstenaar heeft ertoe geleid dat de meeste musea zich uitsluitend

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
En het is niet alleen in de 'feiten' dat er een donkere wolk over het verhaal trekt, het is ook in de taal zelf: Bernard maakt zijn zin- Olivetti 82, Theater Malpertuis / Norbert Maes...Wat een traditionele, om niet te zeggen ouderwetse, verhouding van inleving lijkt (tussen toeschouwer en acteur/figuur) evolueert, onmerkbaar, naar een bittere ervaring — die 'sympathieke' man zet je...Dit grote verschil heeft, vermoed ik, alles te maken met het 'dramatische' van de toneelmonoloog