Archief Etcetera

858 document(en) met "Ik-figuur Hoe" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
Goedgekozen omdat het besef van een veelheid van culturen nooit zo groot en uitdagend geweest is als nu, ongunstig omdat het vandaag onduidelijker dan ooit voorheen is hoe dat explosieve...Hoe kan nu die interculturele ontmoeting als een offer gedacht worden...Westerse kunstestablishment: 'Het vele gepraat over multiculturalisme klinkt me nogal cynisch in de oren zolang als wij, die de betrokkenen zijn, niet kunnen meepraten en vooral als je bedenkt hoe de ernstig

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
zeker is), dan ben ik geboren om uw spel te ontmaskeren...Daarna komt hij naar voren en zegt heel laconiek: 'Ik ben 39 jaar, en ik heb nog nooit een kut gezien'. In Kleine remedie verliest vreemdeling Philippe Ceulemans door de muziek zijn zelfbeheersing, en...Zoals ik graag Gombrowicz herlees en nu veel plezier beleef aan de absurde verhalen van de schrijver Daniil Charms (een ontdekking dankzij het trio), zo kijk ik reikhalzend uit naar hun volgende

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Als ik een tekst lees van rond 1850, dan lees ik hem tegen de achtergrond van de slavernij...De afspraken hoe we moeten gaan spelen of hoe de intonaties moeten liggen, hoe de mensen in de zaal of op de scène moeten staan, daar zijn we sowieso niet mee bezig...Als je mij vraagt of ik in deze maatschappij sta, dan zeg ik: nee, maar dat heeft dan met mijn analyse van de kapitalistische systemen

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Mer-tens schreef echter een tekst met een geringe dramatische kracht en dus weinig geschikt, hoe interessant het libretto verder ook was...Daarom beweer ik dat de uitleg van de makers van Reigen niet klopt...Ja, ik beken het: ik vond dit best een aardige opera, zeer vakkundig (maar niet echt geïnspireerd) geregisseerd, met vaak een schitterend decor van Eric Wonder, maar ik ben op mijn honger blijven

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Louter subjectieve zelfzekerheid, die niet gepaard gaat met erkenning van buitenaf, vervalt al te makkelijk in de verkramping van het autisme: 'ik weet wel hoe geweldig ik ben omdat ik Vlaming ben...Ik wil een citaat uit zijn essay over de toekomst van Vlaanderen geven, dat uiteindelijk wel merkwaardig is. Ik citeer: 'Ik droom van een Vlaamse staat, waarin Artsen zonder Grenzen een ministerieel...Ik ben het met de geest van deze uitspraak eens, ook al is het nog lang niet duidelijk hoe die Vlaamse staat er concreet zal uitzien: federale deelstaat van België, een autonome eenheid in een grotere

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Ik vind dat prachtig, maar ik kan tegelijk van op een afstand bekijken hoe die mierenhoop door elkaar wriemelt...Ik ben toen naar Mortier gegaan met de vraag of ik nog in Brussel zou mogen spelen als ik een vast contract in Antwerpen aanvaardde...Na de Abele Spelen, waarover ik erg tevreden ben, wil ik opnieuw iets anders onderzoeken en daarom heb ik Decadence van Steven Berkoff gekozen

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Tijdens het werkproces voor The Emperor Jones hou ik mijn oren open en concentreer me op een specifiek auditief gegeven, iets dat ik die dag gehoord heb, iets dat ik me herinner gehoord te hebben...Als een soort geloofsovertuiging wist ik na de lectuur dat ik niet meer terugkon, dat ik het moest doen...De rol die ik hier vertolk is de sterkste die ik ooit vertolkt heb, omdat hij de meest 'andere dan mezelf is. Ik, Kate, zit zo het best opgeborgen, en dus kan ik mezelf ook het best onthullen

Nr. 42, Juni 1993 • Freddy Decreus • Apollinisch, feministisch, oppervlakkig
Hoe weinig succesvol deze tragedie pok was in Athene, in de Europese literatuur en kunst is ze uitgegroeid tot een ware 'klassieker' en in de jaren '80 zijn er in Nederland alleen minstens zes...Herhaalde malen vertaalt hij letterlijk bij een smeekbede: 'Bij je kin, bij je knieën' (vs 324, 640), terwijl Koolschijn deze formule ofwel weglaat ofwel vertaalt als 'Ik smeek u, in naam van de jonge

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Ik hou van dat straat-rumour, tenminste als het produktief is. Het festival Kunstonderacht, dat in het kader van Antwerpen 93 plaatsvond, toonde alvast aan dat je kinderkunsten niet in één centrum...Hoe moedig is de mens om met zijn kinderen op dat altaar te klimmen en een sculptuur te bewonderen van een varken dat in een zwembad vol muntstukjes en met een bodempje water leek te springen...Even krijg je daardoor de indruk dat ze niet alleen danst, maar ook haar tweede ik misschien of. net zo goed de schim van een dode

Nr. 42, Juni 1993 • Herman Asselberghs • Een respectvolle worsteling
Het 'onnatuurlijke' knip- en plakwerk hield in zijn ogen van meet af aan een ethiek in. Hij schrijft (in 1974, in het artikel Muziek en Technologie): 'Ik geloof in de 'tussenkomst' van de technologie...Hoe anders het onophoudelijke verwijderen en naderen zien als brute aanvallen op de serene, innerlijke ruimte van de danser...Zoals Paxton vragen stelt naar hoe muziek te dansen, gaat Verdin na hoe dans (meer bepaald die van Steve Paxton) en muziek te filmen

Nr. 42, Juni 1993 • Marleen Baeten • De verbeelding na de revolutie
voordoende ingrijpen in het diepste van zijn hart, nog altijd had geloofd, ook op grond van de stilte die haar vergezelde, zelfs in het helse kabaal: de stilte van de natuur, hoe ver van de bewoonde wereld ook...verrukking, bij het droomblauw van een berg, of zelfs het geloof (ook zelf daarbij een gevoel) bij alleen maar het 'ik-hier'; andere kende hij weliswaar, maar zuiver en van een ideaalbeeld-karakter werden ze voor...John Berger, Stemverheffing) Het theater moet niet nog eens — zoals een nieuwsuitzending — tonen hoe de wereld in elkaar zit

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Van den Eynde • Over mannen en mannen
Maar ik heb met een liefde liefgehad/ die me boven mijn eigen hoofd deed zweven - / want dat is zoals ik van iemand houd...Zien hoe Cleopatra zich opstelt tegenover de idee van de absolute liefde, hoe zij staat tegenover al dat mannelijke twijfelen...overgave aan de liefde wel zo vrouwgebonden is; waar die mannelijke angst volgens vrouwen uit voortkomt,... Dit zou ik willen zien: een voorstelling die ruimte geeft aan de Cleopatra's, de Desdemona's, de

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
een interview zegt Fabre, met een knipoog naar de bijbelse Samson: 'Als jongetje vond ik het vreselijk als ik naar de kapper moest, het was precies alsof mijn schoonheid en mijn kracht weggesneden...Fabres eigen inbreng, hoe inventief en rijk ook, kon niet opboksen tegen een machtige, op recuperatie afgestemde traditie...Het is een treffend voorbeeld van hoe Fabre de overgang naar een soort van andere dimensie visualiseert, hoe hij erin slaagt als het ware 'buiten de tijd' te treden

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
Ik heb het wel eens meegemaakt in Rotterdam dat toen ik probeerde te reserveren voor een concert in een serie hedendaagse muziek (!), de zaal helemaal uitverkocht was...Tijdens de pauze van Pelléas et Mélisande hoorde ik een vrouw klagen tegen haar gezelschap dat die Mélisande echt wel een vreselijk verwend wicht was, en dat ze hoopte dat die eens serieus aangepakt...Op RTL4 is Caroline namelijk al overleden; ik hoop dat ik hiermee geen vreselijke geheimen verklap aan BRT-kijkers

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
Hoe een voorstelling aangekondigd wordt en hoe een voorstelling er uitziet, zijn twee verschillende dingen, aldus Bruno Koninckx...het persbericht luidde het als volgt: 'Voorstellingen blijven repetities'. Toegegeven, ik ben misschien van slechte wil, maar ik lees hier op en tussen de lijnen toch wel enkele open deuren en een...flink stuk pretentie bij elkaar (de ondertitel van Dozen luidt trouwens 'een étude'). Zo dacht ik toch dat het juist één van de typische kenmerken van het theater was dat een produktie iedere avond opnieuw

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Ik wilde dat ik zonder problemen zeggen kon: "Ik blijf waar het verstand zijn vleugels roert", en, met deze woorden van Thersites in gedachte, zou ik willen de plaats weten WAAR het verstand zijn...Thersites, mijn beste, ik wil even een experiment wagen door een vraag te stellen: als ik interesse opbreng voor wat een acteur presteert, moet ik het mij beklagen of moet ik mij gelukkig prijzen dat...En bij dit alles heb ik ook ervaren dat in Noord en Zuid het aanwezige talent bij de spelers van een vaak verbluffende rijkdom is, want hoe de esthetische discussies ook verlopen, eerst moeten er

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
Het eigen belang van deze voorstelling binnen het oeuvre ligt dan ook niet onmiddellijk in deze kwaliteiten, hoe indrukwekkend ze ook mogen zijn...Ik kon mij van dat ogenblik af niet meer ontdoen van het gevoel dat hier een verwondering geënsceneerd werd over een weg die afgelegd werd met het ensemble, hoe daar bewegingsmateriaal uit ontstaan...Bach lijkt mij, naast zijn intrinsieke kwaliteit als dansvoorstelling, ook een opname van dat gevoel, een afweging over hoe het verder moet, hoe de originele inzet van het werk op een nieuwe manier

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
huidige poppentheater (Waarmee ik niet wil zeggen dat dergelijke taferelen niet meer voorkomen...Grosso modo onderscheid ik binnen deze tendens drie grote systemen (waarvan ik er twee uitvoeriger behandel), n.l...De pop centraal Het derde grote terrein zou ik het theater willen noemen dat vertrekt vanuit de pop

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • Roemeense nachtmerrie in full-color
Wij hebben geleerd hoe wij die ideeën moeten bewaren en hoe we ze waar kunnen maken, beter dan zij die aan de andere kant van de deur leven...Ook Titus verliest ergens een hand en zegt dan op zeker ogenblik: "Spreek niet over handen, want soms denk ik er aan dat wij er geen hebben". Maar niet altijd weten de acteurs de tekst boven de...München — waar ik de voorstelling zag — werd het net met de doorstoken Aaron na afloop van de voorstelling in de hall bij de uitgang in een plas bloed neergelegd, zodat ook na het applaus het

Nr. 43, November 1993 • Marc Reynebeau • Met twee woorden spreken
Ik ben ervan overtuigd, dat cultuur meer deuren opent dan om het even welke andere troef waarmee een land, een gemeenschap, een regio internationale contacten tracht te leggen (1).' Kortom, wanneer...Het financieel falende cultuurbeleid speelt ook een esstentiële rol in de kwestie van de Culturele Ambassadeurs; het nog altijd ontoereikende Vlaamse cultuurbudget leidt — laat ik het een beetje...Achter de idee — en ik kan slechts hopen dat ik mij vergis — schuilt een erg zelfvoldane neiging tot vanzelfsprekend unitarisme, dat geen oog heeft voor de culturele pluraliteit of zelfbeschikking, en