Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


960 document(en) met "ER NU NOG" • Resultaten 561 tot 580 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 42, Juni 1993 • Rudi Laermans • Een krachtig lichaam
Ron Vawter kiest echter niet voor Roy Cohn of Jack Smith; hij toont een fragment uit beider levens en betoont zich zo een meesterlijk acteur: hij 'is' nu eens Roy Cohn, dan weer Jack Smith...Roy Cohn, zo weten we van een van zijn medewerkers, reed te samen, met zijn 'male date' naar The American Society for the Preservation of the Family, gaf er zijn speech, en ging daarna met zijn...Er is iets met Ron Vawters lichaam aan de hand; er is iets met het toneelspel aan de hand — want ik kan mij niet voorstellen ooit nog een theatervoorstelling te zien zonder het vooruitzicht van een

Nr. 42, Juni 1993 • Marleen Baeten • De verbeelding na de revolutie
Er is sober, maar trefzeker omgesprongen met symbolisch geladen speldeprikken: een astrakan muts op het hoofd van Annet Kouwenhoven als Robespierre roept Stalin op, een 'applaus' van neergesmeten...begint te schrijven aan zijn Essay over de jukebox stelt ook hij zich vragen over de onbeduidendheid van zijn onderwerp in het licht van de historische gebeurtenissen: 'Was er in deze huidige tijd, nu elke...Ze verkondigde het algemeen geldende principe van een betere toekomst en in haar voetspoor volgden nog een hele reeks kleine en grote revoluties

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
Terwijl er gedanst wordt, gebeurt er op die gigantische scène, waar anders voor allerlei dingen méér dan tijd wordt uitgetrokken, altijd nog wel iets anders...plaats van voortdurend in een sjiek programmaboek annex libretto te zitten bladeren is het beter om je te concentreren op hetgeen er op scène gebeurt...Er zijn daar zoveel verbanden te leggen tussen al die vernuftig bij elkaar gebrachte elementen dat je — ondanks het feit dat je vaak de tijd krijgt, gelet op de traagheid van vele fragmenten — nog

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
Er is geen Straussiaanser thema dan dat van het misverstand, aldus Bart Philipsen...een dochter van Diana/Artemis: men leze er de mythologie op na), naakt in haar badkamer...Strauss' diepgeworteld wantrouwen tegenover elke historische teleologie impliceert ook een afwijzing van de sublimatie van het ogenblik als vervullend nu-moment

Nr. 42, Juni 1993 • Luk Van den Dries • Dovende en brandende fakkels
En merkwaardig is nog dat vooral de critici in de RAT de kop van jut zijn: ze vertegenwoordigen enkel hun elitaire subjectieve smaak en mogen die nu ook inzetten in het gevecht om de centen...En kunstenaars die op verschillende terreinen actief zijn moeten zich nu administratief bijscholen willen ze nog aan overheidsgeld geraken...Toch blijven er nog vragen

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
Nog indirecter zelfs: het gaat er meestal niet (meer) om de opinies van de toeschouwers te veranderen, maar wel (op een nieuwe manier) politieke vragen en problemen te stellen...Wat er tijdens de voorstelling op 8 juni gebeurde, had ik nog nooit meegemaakt...Een ander in het groepje meende dat het na de pauze wel spannender zou worden; hij had gehoord dat er nog politiemannen zouden komen die die zwervers in elkaar sloegen

Nr. 43, November 1993 • Herman Asselberghs • Video als grensganger
Het verhaal is er een van grote gevoelens: liefde en dood, oorlog en geloof...Zij is de krijgster uit het andere kamp waarvan Tancredi zielsveel houdt en die hij nu in zijn armen moet zien sterven...Die welkome spanning tussen oud en nieuw verraadt zichzelf nog het best in de rode museumkoord die de video-schilderijen van de kijk(st)er/ luisteraar(ster) scheidt

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
hoe de produktie er uiteindelijk gaat uitzien —, maar het gaat niet alleen om puur inhoudelijke verschillen, zoals verder nog zal blijken...Maar dan nog zouden het, omdat er een 'echt' publiek bij is, geënsceneerde repetities blijven — dit laatste is niet zomaar een paradox, maar een contradictie...Waar acteurs als Stany Crets en Peter Van den Begin in andere produkties af en toe 'over the top' gaan bij het uitbeelden van een komisch personage, blijven ze nu nog net op de grens van het

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
een boek te lezen, want televisie was er toen nog net niet, of een pint zijn gaan pakken, om rond de toog te gaan speuren naar het zich roeren van de vleugels van het verstand...Doen wij nu wat anders, en belangrijker nog: doen we het nu beter...Als je er dan de factoren Noord en Zuid aan toevoegt, wordt het probleem nog wat complexer

Nr. 43, November 1993 • Jan Goossens • Aeschylos en de Golfoorlog
Nu is er De Perzen: de produktie ging op 20 juli in première op het Festival van Salzburg en verhuisde in augustus voor tien dagen naar Edinburgh...Wat Sellars toont, lijkt dan misschien weinig te maken te hebben met het oorspronkelijke werk: het gaat hem er inderdaad niet om de tekst nog eens te 'spiegelen' op de scène...Daarnaast was er ook een live-muzikant: Hamza El Din, afkomstig uit Nubië, die op zijn 'ud', voorloper van de luit, nu en dan zorgde voor rustpunten in de voorstelling, en zó in zekere zin de muzikale

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
eerste nog ongearticuleerde verschijning van Marion Levy in Stella, die over de verschillende voorstellingen heen een steeds markantere aanwezigheid verwierf, er ging staan met op de duur zeer eigen en...Maar op de plaats waar Rosas nu staat is het bijna onvermijdelijk dat er aan repertoire-opbouw moet gedaan worden, dat er dus dansers moeten kunnen omgewisseld worden na verloop van tijd...En er is ook nog de geschiedenis van de dansers als groep, als dit gezelschap Rosas, waarin nu net de dansers die in Bach staan een uitgesproken eigen plaats hebben gekregen

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
er bij de expressionisten nog sprake van de pop als een symbool, als een teken dat staat voor iets anders, bij theatermakers als Oskar Schlemmer en een Wsewolod Meyerhold, om de twee grootste namen...Er zitten allerlei klokkenspelen, muziekdozen en instrumenten uit het verleden in verwerkt...culturele en artistieke grenzen voor het Vlaamse poppentheater nog niet open genoeg om de poppenkast er over heen te sleuren

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Daarbij gaat het niet zozeer om de originaliteit van de werken als wel om het naakte feit dat het hier nieuwe werken betreft, produkten van het hier en nu, even disparaat, eclectisch en...de meeste perskritieken kon je lezen dat er geen meesterwerken gecreëerd werden en dat de toekomst van de opera als genre er na het festival ook niet beter voorstond...Dat zou wel kunnen; samen met andere kleinschaligere initiatieven toont dit festival aan dat er een en ander mogelijk is: in Vlaanderen beweegt er iets in het muziektheater en dat is een fundamenteel

Nr. 43, November 1993 • Marc Reynebeau • Met twee woorden spreken
Nu al lijdt het cultuurbeleid onder een versnippering die de efficiëntie ervan niet ten goede komt...Nu is er niets fouts aan het bevorderen van de export, er is zelfs niet fouts aan het bevorderen van een Vlaams wij-gevoel, de vraag is wel of de cultuur daarvoor als kruiwagen moet worden opgevorderd...Er schuilt nogal wat gebakken lucht in die verklaring, maar de tendens is wel even duidelijk als bedenkelijk: er wordt van de cultuurmakers gevraagd dat ze een bewuste keuze zouden maken voor wat Van den

Nr. 43, November 1993 • Gerardjan Rijnders • State of the Union
hanoi wemelde het nog van de fietsers, van de bedelaars, van de handelaars, van mismaakten en invaliden, terug in amsterdam, 't was ook nog zo'n ellendige zondag, was er helemaal niets...Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat die foldertjes en krantjes etc er alleen maar zijn omdat ze er moeten zijn, dat die artikeltjes geschreven worden omdat dat ze nu eenmaal geschreven...Dat als er in neverland iets ontstaat, dat het dan eigenlijk alleen nog maar kan verdwijnen maar dat het er verder helemaal niet toe doet en dat het ook helemaal niets uitmaakt

Nr. 44, Februari 1994 • Dorine Cremers, Rezy Schumacher • Hoezo repertoire?
Er is dan iets dat blijft fascineren aan de desbetreffende tekst, maar óf de dwingende noodzaak om dat stuk te doen blijft achterwege, óf de tijd is er nog niet rijp voor...Daarnaast zijn er de voorstellingen waarin, naast de inhoud, de nadruk ligt op het onderzoek naar de Europese toneeltraditie en het fenomeen toneel in deze tijd (b.v...Nu is natuurlijk geen enkele voorstelling van De Trust uitsluitend onder een van deze twee noemers onder te brengen

Nr. 44, Februari 1994 • Ignace Cornelissen • Hoezo repertoire?
Ja,' zei hij, 'maar ik heb niet veel tijd, want er is zo meteen een nieuwjaarsreceptie...Waar de theaterdirecteur tot voor kort in Londen of Parijs zijn inspiratie opdeed om zijn programma te stofferen, is het nu de regisseur die vaak om heel persoonlijke redenen een stuk kiest...Gelaagdheid In de grote vakantie gingen veel van mijn vriendjes op reis naar de zee, naar de Ardennen of nog verder

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • De weg is deel van de bestemming
theater met de actuele stand van zaken vergelijkt: 'in de primitieve stand is er eerst een publiek, en achteraf een spel; in de geëvolueerde stand is er eerst een spel en daarna (zo mogelijk) een publiek...Ook al wordt deze waarheid vandaag nog voortdurend ontvlucht, we kunnen er niet omheen: de motor voor een actueel theatergebeuren, het motief om vandaag in een theater een publiek en een groep...Misschien wel dit: dat 'she didn't take things for granted', dat ze echt is gaan kijken naar hoe het nu eigenlijk was en de feiten op hun waarde heeft gewogen

Nr. 44, Februari 1994 • Peter Stein • Peter Stein: 'Investeren in cultuur is investeren...
vaardigheden van de mens die er bestaat...prestatie van de Europese geest torst nu naast zijn oeroude geschiedenis nog een andere last: het is de meest gecompliceerde, arbeidsintensieve en moeilijk te organiseren kunstvorm en kost daarom veel geld...zijn rol is nog lang niet uitgespeeld

Nr. 44, Februari 1994 • Cecilia De Moor • Kunst en recht: kan het ene zonder...
Kunstenaars worden, of ze het nu willen of niet, zoals anderen opgescheept met de administratieve en juridische omkadering van hun beroep...Voor de gesubsidieerde organisaties komt er, naast het normale toezicht, bovendien nog de controle van de subsidiërende overheid bij...Men gaat zelfs zover te opperen dat een gezelschap geen "andere natuurlijke of rechtspersoon" is dan de kunstenaar en dat er dus wel aan de kunstenaar werd betaald


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK