Archief Etcetera

1045 document(en) met "NOG EN NOG EN MEER" • Resultaten 601 tot 620 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Meer en meer theatermakers sluiten de rangen en hebben nood aan een 'familiaal dak' boven het hoofd, een plek waar ze zich in de eerste plaats 'veilig' voelen, waar ze zich aangemoedigd weten om de...denkoefening ooit getoetst zou kunnen worden op haar haalbaarheid - stel ! ? - dan nog zou dé vraag blijven of genoemde theatermakers en hun ensembles de zin en de moed zouden opbrengen om zulk een...Dan zou er helemaal geen behoefte meer bestaan om oeverloos te discussiëren over de zin en onzin van repertoire/ geen repertoire, dan zou het zo lang verbeide en nieuwe begrippenapparaat organisch

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Gosch had van zijn spelers een intensiteit en een overgave verkregen, die in het Nederlandse toneel nog zelden te zien zijn...Je was even terug in de tijd toen de ironische knipoog nog niet hoefde en toen alle emoties ten volle uitgespeeld mochten worden...Ik vrees dat we in de komende jaren nog vaak dit deuntje van Europa, Cultuur en Identiteit zullen horen

Nr. 39, December 1992 • Geert Opsomer • Van schilder tot schrijver van de ruimte
Recentelijk wordt steeds meer gewezen op de creatieve betekenis van de 'scenografie', en is de sceno-graaf letterlijk 'schrijver van de ruimte' geworden...Bij Krinkels lezen we :" 't Gebeurt dat men nog decors vindt van den ouden tijd, die men plaatst links en rechts van het tooneel, met een achterdoek waarop, zoowel als op de koelissen, alles...Hetzelfde procédé wordt nadien nog toegepast in De Paradijsvloek (1926) en in Lucifer (1926), waar de opstandige engelen geleidelijk opstijgen naar de hoogste regionen en zo hun ambitie om de macht te

Nr. 40, Februari 1993 • Luk Van den Dries • Moord op onschuldige kinderen
En het Zuidelijk Toneel maakt die opdracht meer dan waar: de produktie Begeren onder de olmen bereikte b.v...Waarmee nog maar eens bewezen wil zijn dat Vlaanderen en Nederland meer en meer naar één speelgebied aan het evolueren zijn met vrij verkeer van artistieke goederen en mensen...beide gevallen ontstaat een herkenbaarder taal die meer van onze tijd is. Een taal die Veel minder sociolectisch gekleurd is en er in de eerste plaats op gericht is de gevoelsarmoede en de blokkering

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Reactie Dat het mogelijk is een produktie te maken die artistiek interessant en maatschappijkritisch is, bewees nog voor 24 november 1991 Het is nieuwe maan en het wordt aanzienlijk frisser...Op andere momenten wordt in de microfoon nog eens expliciet gezegd wat in het spel al heel de tijd getoond wordt: hoe slecht migranten het hebben, hoe wreed en racistisch sommige mensen zijn...meer de persoonlijke belevenissen en gevoelens van de man verteld, waarbij de situatie in het Italië van die jaren blijft doorklinken

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
Precies omdat dit bij Toneelgroep Amsterdam niet is gebeurd toen Titus Muizelaar daar een amateuristische mise-en-scène van Pinters Bergtaal neerzette (eigenlijk meer mise-en-place dan mise-en scène...Tot slot nog dit: Boerman gebruikt in zijn stuk Nederlands, Duits en Engels en een enkele keer Frans...Als het politiek theater van de jaren negentig nog vaker van zulk een vitaliteit zal getuigen, dan is er kans dat het theater tout court losbreekt uit zijn esthetisch reservaat en met fierheid zijn

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Van den Eynde • De bloeddorst van de ideale vorst
Laurence Olivier versterkt de teneur van het toneelstuk nog en levert een propagandafilm af waarin het British Empire en zijn waarden verheerlijkt worden, en waarin een juiste strijd (lees: de oorlog...Alle nevenpersonages zijn herleid tot dit soort van typetjes en nergens wordt geprobeerd deze vlakke figuren meer diepgang te geven...De programmabrochure is voor een andere voorstelling gemaakt en lijkt een modieus vertoon van pseudo-engagement zoals we dat wel meer gezien hebben na 24 november

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Barokopera en oude pruiken
Het ligt dus in de lijn van de ontwikkeling dat meer en meer mensen zich afvragen wat die barokopera dan wel was...Maar buiten de Franse grenzen snijdt dat argument geen hout, en wil je meer verantwoording...nu leveren Moshe Leiser en Philippe Caurier niets meer af dan een goed geregeld spektakel

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Tien jaar geleden zaten we nog met de uitlopers van het vormingstheater en werd er hoofdzakelijk gewerkt vanuit improvisaties...Dat betekent nog meer prospecteren, nog meer naar het buitenland; ook meer repetities bijwonen en mensen ontmoeten...Ik heb er lang over nagedacht en heb er nog geen moment spijt van

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Met het beeld van deze premoderne, niet-meer-tragische antiheld, de arme Woyzeck, hebben het regisseursduo Simons en Koek, en dramaturg Blokdijk duidelijk willen breken...Met het vlijm van zijn hypersensitiviteit snijdt Woyzeck - een schitterende Bert Luppes - onverstoord en met wrede consequentie door het web van leugens en bedrog tot hij niet meer verder kan, d.w.z...Die tijd wordt door de ook nog in de speel- en spreekstijl beklemtoonde distantie soms haast ruimtelijk, voelbaar, creëert net geen verveling ('langzaam Woyzeck, langzaam') en versteent bijna tot

Nr. 40, Februari 1993 • Paul Goossens • Het belang van het belangeloze
een land dat meer dan 400 000 werklozen telt, is het niet evident dat er geld naar cultuur en kunst gaat...Nee, in een land waar elke gemeenschap een eigen operahuis koestert en waar rond elke federale bevoegdheid wordt slag geleverd, is het allesbehalve evident dat er ook nog een nationale opera bestaat...Nee, in een tijdgeest die gefascineerd wordt door rendement en marketing en waar de markt steeds meer het ultieme vonnis over waarheid, kwaliteit en bestaansrecht uitspreekt, is de kunst geen

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Politiek statement Nog meer op aids toegespitst - en daar is de dood in 1988 van zijn danspartner Arnie Zane natuurlijk niet vreemd aan - is de zwarte Amerikaan Bill T. Jones, die in november...Continuous Replay, heeft Jones nog politieker gemaakt dan het daarvoor al was: de dansers die van links naar rechts de scčne oversteken en bewegingen en geluiden maken waarmee het snijden, krassen en klieven van...Tien dansers lopen uitbundig af en aan in een lentegroen decor en dito kleren, zo snel en wervelend, van alle kanten toestromend dat het lijkt alsof ze met veel meer zijn

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
die opschorting, waar waarheid en leugen, echt en onecht, nog niet volledig van mekaar te scheiden zijn, probeert Lauwers zijn theater te maken...De dood houdt zich op in de buurt en geeft precies daardoor nog wat ruimte om te vertellen...De repertoire-regisseur noemde hij nog in een recent Duits interview "niet eens een halve kunstenaar". En op de vraag waarom hij Shakespeare gekozen heeft, antwoordt hij steevast dat als je dan toch

Nr. 40, Februari 1993 • Stef Ampe • Arm Brussel
Temeer omdat, behalve voor La Luna en de Ancienne Belgique, alle werken nog een aanvang moeten nemen ... als er al een bouwtoelating annex financiering voorligt...Dito's en de Marti Co's,... De structuren en de werkingsopties verschillen maar één ding is er zeker gemeen: met bloed, zweet en tranen en met absoluut nul middelen wordt hier en daar een zekere dynamiek op...Politici en belangengroepen, de sociale en culturele sector hebben zich, zoals hierboven met het voorbeeld van de Beurschouwburg aangetoond, té lang enkel en alleen geprofileerd en gelegitimeerd op

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
De Romeo van toen speelt tegenwoordig nog maar één rol per jaar, en voor de rest wat TV-films en commercials...Iemand herinnert zich dat de regisseur hem toevertrouwd had dat hij Romeo en Julia nog eens wil ensceneren, drie jaar later of zo...verdrongen, onbewuste betekenissen een moment oplichten, waar een tekst (één of meerdere, maar nooit allemaal) betekenissen prijsgeeft omdat levende lichamen hem uitspreken, en even levende mensen (spelers en

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • Ervaringen uit de schuilkelder
Met nog drie stoelen erbij zorgt dat voor een snel en precies uitgevoerde choreografie van springen smijtwerk, aan Wim Vandekeybus herinnerend maar tegelijk veel ruwer, minder gestileerd, minder...abstract, en meer in een sociale context geplaatst...Precies op die manier 'speelt' men de secondenoorlog in de Golf, in deze tijd van computers en snelle beelden, van mensen en montages die liegen en bedriegen, van veelheid die duizelig maakt, van

Nr. 41, April 1993 • Karolien Derwael • De waarheid van de leugen
De minimalistische mise-en-scène, waarin de weinige attributen voortdurend nieuwe betekenissen krijgen, herhaalt en versterkt dat nog...Meer nog dan politieke en sociale omstandigheden, noodzaken esthetische en praktische factoren het liegen...De acteurs krijgen meer en meer plezier in hun verhaal, gaan inspelen op de zaal en genieten zichtbaar van de verkregen reacties

Nr. 41, April 1993 • Hugo De Greef • Kunst verdraagt geen compromis
En eens te meer zal dit moeten gebeuren op basis van budgettaire beperkingen en niet op artistieke gronden...En ook: er zijn even boeiende initiatieven die tot nu toe zelfs nog niet aan bod zijn gekomen en die al hun hoop hebben gesteld op dit nieuwe decreet...Bij de dans werd het Ballet van Vlaanderen buiten gehouden, bij muziektheater is dat het geval voor de VLOS en bij de kunstencentra werd geen rekening gehouden met deSingel, de Beursschouwburg en nog

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
Meer nog dan het voorgaande slaat de materialistische benadering van het toneel een brug tussen het Théâtre du Parvis en het Théâtre Laboratoire Vicinal...Maar naarmate de esthetica en het engagement van het Théâtre du Parvis vorm krijgen, komen er meer en meer interne conflicten aan het licht...Aan het eind van de jaren '70 en het begin van de jaren '80 werd dit bruisende theaterlandschap geordend tot een meer open systeem waarin verschillende gezelschappen en theaterpraktijken naast elkaar

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
Om kort te gaan: het simultaan organiseren van dag- en avondvoorstellingen vereist meer en anders gekwalificeerd personeel en meer en andere infrastructuur dan nu voorhanden is. En dat kan je niet...Theatermakers kunnen produkties dan in optimale omstandigheden voor een gevarieerd publiek bijsturen, en daarna beslissen of een produktie het seizoen daarna nog gespreid wordt of niet, en voor welk...En er is nog heel veel werk: een extrapolatie van publiekscijfers uit een recente studie van Koen Kwanten over de jeugdprogrammatie in culturele centra (Kunst- en vliegwerk