Archief Etcetera

687 document(en) met "JE MIJ NIET" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Dans als de kunst van het balanceren
Op de achtergrond onduidelijke bastonen, je wist niet meteen of ze tot de klankband behoorden of toevallig de zaal binnensijpelden...ensceneren doorheen een eindeloze ‘looping’. Je herkende bewegingen, je zag dat materiaal uit de eerste delen werd hernomen...Wie er gelijk had, doet er eigenlijk niet toe: het hing van je eigen kijkattitude af – en de mijne was, zoals wel vaker, ‘modernistisch’ (of ‘formalistisch’). Je kon de voorstelling zo lezen, ze

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Dans als de kunst van het balanceren
Op de achtergrond onduidelijke bastonen, je wist niet meteen of ze tot de klankband behoorden of toevallig de zaal binnensijpelden...doorheen een eindeloze ‘looping’. Je herkende bewegingen, je zag dat materiaal uit de eerste delen werd hernomen...Wie er gelijk had, doet er eigenlijk niet toe: het hing van je eigen kijkattitude af – en de mijne was, zoals wel vaker, ‘modernistisch’ (of ‘formalistisch’). Je kon de voorstelling zo lezen, ze

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • 'Eén uur omhelzen, één uur is mij...
Ze waren de golven van de zee, maar dat zag je niet meteen...Dat zal je niet kunnen,” zei de zeeheks...De man begreep haar niet… Wil je weten hoe het verder gaat, ga dan kijken naar De kleine zeemeermin

Nr. 75, Maart 2001 • Rud Vanden Nest • Falstaff mist de trein
Als het voortvloeit uit een blitse inval van een regisseur en/of zijn decorateur (al dan niet verrijkt met toegevoegde suikers), krijg je een gegarandeerd verrassend openingstafereel en een...Je voelt je bijgevolg niet direct geroepen, zoals Decker dat wenst, voor de titelheld partij te kiezen...Enfin, wat er ook van zij, de bedoelingen van de regisseur komen niet echt uit de verf, de diepere gronden lijken erbij gesleurd en de talloze ongerijmdheden benemen je de lust ook nog te gaan doen

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Het ruimtelijke vluchtpunt van het dansende lichaam
Ingetoomd, niet: opgeheven, want dat kan natuurlijk niet...Je zag wat je meestal over-ziet: het beweeglijke punt van de podiumruimte dat de geziene beweging als spreekwoordelijk eindpunt veronderstelt...Stel dat je een goed geoefend oog hebt en geen modale dansliefhebber bent; stel dus dat je wel degelijk oog hebt voor het bestaan van een wisselend vluchtpunt in de geziene bewegingen

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • Het lange sterven
Het was mij niet opgevallen...Je denkt als argeloze toeschouwer: het zal toch niet waar wezen...Je denkt er in vrijwel dezelfde beweging achteraan: waarom ook niet, het sterven is tegenwoordig langs alle kanten van zijn strikt private karakter ontdaan

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • De Onttovering
klaarheid probeerde te brengen in lang niet (of nog niet) op de grote podia gespeelde stukken van Eugène Labiche, Eugene O’Neill, Jean Genet of Nigel Williams...niet meer was...want het was er de laatste tijd niet meer om te harden

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • Het Litteken Lip
acteurs, en naar het schijnt is het niet erg als je niet alles begrijpt...Vertel me alles wat je niet weet...Pas wanneer je doorkrijgt waar het hem om te doen is, ontdek je waar een zin als ‘Het werkwoord “zijn” kwam er niet in voor’ voor staat

Nr. 75, Maart 2001 • Pieter De Buysser • Een kleine doortocht buiten verdenking
Je vat de slaap niet, Je bent in de wakkerte verbannen, je bent tot op de rand gekanteld, je slapeloosheid spreekt door je heen...De eerste stap: Je stapt in een deuk stapt je een breuk Het kan niet en het mag niet, Maar je stapt, een eerste stap, op de zijden draad van je leven...ZEVEN Je gaat door Er is geen weg Maar je gaat door Wat voor je ligt weet je niet Wat je niet weet loopt door, er is geen weg

Nr. 75, Maart 2001 • Clara Van den Broek • Een Waaslandwolf in Toneelland
Nu denk ik dat je niet van je eigen lichaam houdt...Julia en Voedster lopen de scène op en af/ zoals vrouwen dat doen voedster:Je heupen zitten niet voor niets midden in je lichaam...Maar meer dan enkele bloesjes kan je er niet aan ophangen

Nr. 75, Maart 2001 • Dirk Pauwels • Het theater als artistieke pleister op de...
Eén schoonheidsfoutje echter: wegens timingproblemen klopt de vermeende inhoud van de te maken voorstelling vaak niet meer met de uiteindelijke productie, maar dat is al bij al ook niet zó belangrijk...Nee, we mogen niet klagen, maar toch één woord van kritiek dat mij van het hart moet... de nationale dimensie van de theaterscholenproblematiek kan toch ook in human-interest-verpakking worden...moeten in deze tijden de goede beleidsmakers ondersteunen en kunst produceren die niet blind is voor de prangende sociale problemen

Nr. 75, Maart 2001 • Peter Brook • Op zoek naar honger
De mensen die het meeste geld verdienen weten intuïtief dat de aanschaf van dure materiële dingen niet erg interessant is, maar dat je een heel goeie gooi doet als je prestige kunt kopen voor je geld...Zo kun je het ontastbare, het ondefinieerbare niet op de film vastleggen – als schrijver maak je gebruik van de tastbare wereld om je visie op veel dieper gaande dingen weer te geven – als...omschreef in 1900; en dit alles wil ik vatten, niet met mijn redelijke verstand, maar met de flits van herkenning die mij zegt dat dit de waarheid is omdat het ook in mij leeft

Nr. 75, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Belangrijke kunst gooi je toch niet weg...
Als consument vind ik die manier van programmeren in Wenen zeer aangenaam: je hoeft niet meteen ergens naartoe te rennen omdat je denkt dat het bijna afgelopen is; je weet dat je later nog eens...Die Stadsschouwburg kan je niet wegdoen, het is een beschermd maar geen mooi gebouw; je went eraan; het mag wat mij betreft gerust blijven staan...het theater moet je denken: daar had ik niet aan gedacht, maar dat zou ook wel eens kunnen; je wil er te maken krijgen met dingen waarvan je dacht dat ze allang verloren waren gegaan; daarom speel je

Nr. 75, Maart 2001 • 
Jan Joris Lamers: Belangrijke kunst gooi je toch niet weg wanneer ze niet nieuw meer is? Marianne Van Kerkhoven sprak met Jan Joris Lamers...Gaat hij te ver of net niet ver genoeg...de vier kolommen De tragiek van het kijken Hugo Haeghens over Schauet doch van Alexander Baervoets De Nachten durven niet meer te durven Jan Bosteels over de

Nr. 77, Juni 2001 • Rudi Laermans • Het onzichtbare podiumlichaam
Bij dit soort van producties betwijfel je als toeschouwer eerst je eigen aanwezigheid, waarna je al snel tot de slotsom komt dat een voorstelling die zichzelf enkel weerspiegeld wil zien eigenlijk...Het onvoorstelbare Iets niet kunnen tonen en die onmogelijkheid ook effectief ensceneren; 'gelaat bekennen' nadat je eerst nadrukkelijk hebt aangegeven dat je gezicht onleesbaar zal blijven...Ze lijken mij niet los te staan van het eerder aangekaarte probleem in heel wat acteurs- of dansersvoorstellingen, dat van de afwezigheid van een controlerend oog, van een verwacht publiek

Nr. 77, Juni 2001 • Pieter T'Jonck • Het lichaam zonder het lichaam
Een van de 'charmes' van theater is namelijk dat je kan gluren naar een gebeuren dat je intiemste gedachten blootlegt, zelfs speciaal voor jou gemaakt lijkt, terwijl je je verschuilt in het duister...Niet alleen het impliciete kijkerscontract van de gewone theatervoorstelling - ik zie jou, jij ziet mij niet - werd hier geschonden, de vraag was zelfs wie hier het meest te kijk stond...Wat mij ook enigszins balorig maakte, omdat het je als kijker geen andere opstelling toelaat dan die van voyeur

Nr. 77, Juni 2001 • Pieter T'Jonck, Marleen Baeten • KUNST MET GATEN
Bij de opening ben je gewoon blij dat ze af is. Om te kunnen oordelen of ze al dan niet geslaagd is, heb je afstand nodig...een tentoonstelling bepaal je je eigen tijdsmoment, in het theater niet...Tijdens de hele voorstelling was er zulk een dreunende muziek dat je de stemmen niet kon horen

Nr. 77, Juni 2001 • Isabelle Ginot • Mark Tompkins
Kijk naar mij, ik ben niet bang, ik toon wat ik weet, wat ik ben, kijk naar mij, wees niet bang, ik ben een geest, ik sterf, ben de dood...En toch blijven er weinig beelden over waaraan je je kan vastklampen wanneer de voorstelling voorbij is: ze conserveren niet, want ze zijn bedolven onder, of beter ondermijnd door de lange latenties...Ik hou me recht tegen jullie, tegen jullie blik die mijn niet-conforme lichaam wil breken, jullie blik vind ik opnieuw uit, jullie zullen mij niet vormen; ik vorm jullie; en ik zal, wanneer ik dat wil

Nr. 77, Juni 2001 • Marc Didden • Wie vindt dat hij niets meer kan...
Als je een echt goeie voorstelling van Le Cid wil zien, kan je beter naar Amsterdam trekken, vrees ik, dan naar Parijs, omdat Gerardjan Rijnders daar iets mee doet wat ze in Parijs niet kunnen...Als je refuseert wat de jeugd doet, als je niet meer mee kan of wil, als je de ramen sluit voor wat er buiten gebeurt, als theater geen avontuur meer is, maar alleen werk, dan moet je ermee ophouden...Maar als artiest heb je dan voor mij geen recht van spreken meer

Nr. 77, Juni 2001 • Loek Zonneveld • 'En toch beweegt ze'
Prille liefdes laten zich -zo bleek maar weer eens- ook niet uitroeien...laagste niveau, alsof er teugels worden afgeworpen die ooit nodig waren, maar nu niet meer', noteert Brecht...steen valt als je hem loslaat, waarom hij door de lucht buitelt als je hem omhoog gooit