Archief Etcetera

1018 document(en) met "ZE ER NOG" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
Een produktie ziet er vaak, of meestal, niet uit zoals ze bijvoorbeeld in de periodiek van het gezelschap aangekondigd wordt...hoe de produktie er uiteindelijk gaat uitzien —, maar het gaat niet alleen om puur inhoudelijke verschillen, zoals verder nog zal blijken...Maar dan nog zouden het, omdat er een 'echt' publiek bij is, geënsceneerde repetities blijven — dit laatste is niet zomaar een paradox, maar een contradictie

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
de rol moet ze volwassen zijn en teder, fel en wanhopig, en, zegt Gomperts: "Dat was ze helemaal". Cor van der Lugt-Melsert had bij Van Faassen zich verbaasd afgevraagd hoe men er toe gekomen was om...Maar dat belet niet dat ze een proces op gang gebracht heeft, waarbij er een knagende twijfel is ontstaan over wat een acteur kan, moet en, misschien sterker nog, mag zijn...Boodschap hadden ze er niet aan, want aansluiting vonden ze niet

Nr. 43, November 1993 • Jan Goossens • Aeschylos en de Golfoorlog
oktober loopt ze op Sellars' eigen Los Angeles' Festival, en daarna is ze nog te zien in Parijs en Berlijn...Sellars hoopt de voorstelling ooit nog te kunnen laten spelen in middelbare scholen in de Verenigde Staten: hij vindt dat ze daar eigenlijk thuishoort...Volgens hem was Pélléas et Méli-sande in Amsterdam zijn laatste produktie met een erg dure en uitgewerkte vormgeving: samenwerking met grote scenografen zit er nog wel in, maar ze zullen zich aan

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
De choreografe schuift de muziek naar voor als het belangrijkste waar zij schatplichtig aan is, alsof ze zeggen wil dat ze er misschien niet zoveel aan toe te voegen heeft...Treurnis Er is nog iets bijzonders aan deze voorstelling: voor het eerst sinds lang danst Anne Teresa De Keersmaeker zelf weer mee en haalde zij ook haar compagnon van (nagenoeg) het eerste...Ze staat er alleen, en haar bewegingen vatten aarzelend aan

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
er bij de expressionisten nog sprake van de pop als een symbool, als een teken dat staat voor iets anders, bij theatermakers als Oskar Schlemmer en een Wsewolod Meyerhold, om de twee grootste namen...acteurs personages en spelen ze dat ze spelen...culturele en artistieke grenzen voor het Vlaamse poppentheater nog niet open genoeg om de poppenkast er over heen te sleuren

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • Roemeense nachtmerrie in full-color
Zolang er slachtoffers vallen, zijn er geen overwinnaars", is de universele boodschap van Purcarete...Als Lavinia met haar rug te dicht bij het doek komt wordt ze gegrepen en lost ze langzaam in het doek op, met op haar gelaat een hallucinante uitdrukking van angst...Ook Titus verliest ergens een hand en zegt dan op zeker ogenblik: "Spreek niet over handen, want soms denk ik er aan dat wij er geen hebben". Maar niet altijd weten de acteurs de tekst boven de

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Interessant was het om na te gaan of zo'n procédé nog werkt...de meeste perskritieken kon je lezen dat er geen meesterwerken gecreëerd werden en dat de toekomst van de opera als genre er na het festival ook niet beter voorstond...Dat zou wel kunnen; samen met andere kleinschaligere initiatieven toont dit festival aan dat er een en ander mogelijk is: in Vlaanderen beweegt er iets in het muziektheater en dat is een fundamenteel

Nr. 43, November 1993 • Marc Reynebeau • Met twee woorden spreken
Een aantal Vlaamse kunstenaars gaf hij de eretitel van Culturele Ambassadeur, maar ze moeten er wel wat voor doen...Kunst en cultuur worden erin niet gewaardeerd om wat ze intrinsiek betekenen, maar omwille van wat ze kunnen betekenen als reclamevehikel...Er schuilt nogal wat gebakken lucht in die verklaring, maar de tendens is wel even duidelijk als bedenkelijk: er wordt van de cultuurmakers gevraagd dat ze een bewuste keuze zouden maken voor wat Van den

Nr. 43, November 1993 • Marleen Baeten • Een repertoire van het kijken
Toch gebeurde er hier iets heel opmerkelijks...terugkeerden om nog eens opnieuw te kijken, waar mensen in stilte de tentoonstelling verlieten in een poging om de ervaring van de laatste zaal nog niet dadelijk uit te wissen...Ook wat het toneelrepertoire betreft komen er gaten in het geheugen wanneer stukken generaties lang niet gespeeld worden

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
Ze krijgen een kind, Evelientje, waar hij zielsveel van houdt, Suzanne kwijnt weg in de dronkenschap...Op het paleis vinden ze Assenoester te weinig chique...En ze moet ook veel leren

Nr. 43, November 1993 • Gerardjan Rijnders • State of the Union
hanoi wemelde het nog van de fietsers, van de bedelaars, van de handelaars, van mismaakten en invaliden, terug in amsterdam, 't was ook nog zo'n ellendige zondag, was er helemaal niets...Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat die foldertjes en krantjes etc er alleen maar zijn omdat ze er moeten zijn, dat die artikeltjes geschreven worden omdat dat ze nu eenmaal geschreven...marketing, het is er, ergens, en toevallig raken er een aantal toeschouwers in verzeild, ze weten nauwelijks waarin, want programma's zijn er natuurlijk ook niet, laat staan een reisschema, want de voorstelling

Nr. 44, Februari 1994 • Dorine Cremers, Rezy Schumacher • Hoezo repertoire?
Er is dan iets dat blijft fascineren aan de desbetreffende tekst, maar óf de dwingende noodzaak om dat stuk te doen blijft achterwege, óf de tijd is er nog niet rijp voor...Ze geven geen vertroosting of antwoorden op de vragen...Ze pogen slechts de structuren helder te maken, meestal vanuit een extreem gedetailleerde situatie, in een hyperrealistische stijl, zodat iedereen daaruit zijn eigen antwoorden kan formuleren

Nr. 44, Februari 1994 • Ignace Cornelissen • Hoezo repertoire?
Ik moest er maar eens over nadenken en ze zouden me binnen enkele dagen opnieuw contacteren...Ik verzamelde ze...Ze mooier maken dan ze in werkelijkheid zijn

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • De weg is deel van de bestemming
theater met de actuele stand van zaken vergelijkt: 'in de primitieve stand is er eerst een publiek, en achteraf een spel; in de geëvolueerde stand is er eerst een spel en daarna (zo mogelijk) een publiek...Ook al wordt deze waarheid vandaag nog voortdurend ontvlucht, we kunnen er niet omheen: de motor voor een actueel theatergebeuren, het motief om vandaag in een theater een publiek en een groep...Werkelijkheden', schreef Rilke, 'zijn langzaam en onbeschrijflijk uitvoerig'. Ze zijn langzaam, maar ze veranderen en het vraagt om een aandachtig, nauwkeurig en voortdurend werk om hun kleine

Nr. 44, Februari 1994 • Cecilia De Moor • Kunst en recht: kan het ene zonder...
Zij worden beschermd tegen een aantal risico's via de sociale zekerheid en dragen zij hiervoor bij, ze sluiten overeenkomsten, ze betalen belasting op hun beroepsinkomsten, ze zijn eventueel...Voor de gesubsidieerde organisaties komt er, naast het normale toezicht, bovendien nog de controle van de subsidiërende overheid bij...Men gaat zelfs zover te opperen dat een gezelschap geen "andere natuurlijke of rechtspersoon" is dan de kunstenaar en dat er dus wel aan de kunstenaar werd betaald

Nr. 44, Februari 1994 • Tuur Devens • Het theaterpretpark van Pat Van Hemelrijck
Ze vangen een bromvlieg, ze spelen voetbal en Roodkapje...Maar je wordt ook aangetrokken door wat er op de tafel echt gebeurt, wat er in het echt te zien is. Hoe wordt die sigaret gerookt, hoe wordt dat glas wijn leeggedronken door de camera... Dat levert...Zijn eigen ambivalentie tot de televisie liet Pat Van Hemelrijck al aanvoelen in Patstelling, bij Manuel de Schepper slaat die over op de toeschouwer, en ze zal nog toenemen: Manuel de Schepper zal

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
Het is opvallend hoeveel er nog bijgestuurd wordt tijdens de eerste weken dat een produktie loopt...Kleuters hebben helemaal geen behoefte aan een lineaire verhaallijn, maar als die er is willen ze ze kunnen volgen...Vooral als ze weinig ter zake doen is dat ergerlijk

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
er niet nog extra-begeleiding nodig is? Misschien nog een lesmapje...Nochtans gaat men nog altijd uit van Het Kindertheater: nergens in het theaterlandschap wordt zo veralgemenend met artiesten omgesprongen als precies in deze sector: er worden boeken gepubliceerd over...Het Kindertheater, er worden studiedagen belegd over Het Kindertheater, er wordt gelobbyd voor Het Kindertheater

Nr. 44, Februari 1994 • An-Marie Lambrechts • Column
Er is iets aan de hand...Iets wat op wrevel lijkt, overvalt me na nog eens een theatervoorstelling met kinderen of jongeren als acteurs...groot is dat ze opnieuw een volkomen vanzelfsprekendheid ademt

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Drie koningen en een controletoren
Het lijkt wel een bouwwerf, want er ligt bouwmateriaal en er lopen bouwvakkers rond...Na afloop worden de toeschouwers naar de tweede zaal geleid, waarbij ze thee aangeboden krijgen...Er zijn nog 'maatschappijkritische' zekerheden