Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


947 document(en) met "ALS IK KAN" • Resultaten 661 tot 680 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Gelukkig kan ik deze voorstellingen nog tijdens het Theaterfestival zien...Ik kan eigenlijk alleen beoordelen of iets goed gelukt is, minder gelukt, of mislukt...En eerlijk gezegd zie ik nooit iets wat helemaal niet gelukt is. Ik vond het bijvoorbeeld een voorrecht om in Timon van Athene van Toneelgroep Amsterdam te mogen staan

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
wat ik van nu af aan zal omschrijven als -'dit soort van theatermaken', vindt men vaak de opvatting dat 'de man/ vrouw op de scène het niet moet "voelen", als het publiek het maar "voelt...Als ik de bedoelingen van Maatschappij Discordia met hun projekt Ad memoriam revocare juist begrijp - en zo lees ik ze ook uit de reeds gespeelde proloog-voorstelling - dan is precies deze koppeling...niks; alles steunt op concentratie en bewustzijn en op het vertrouwen dat de speler de voorstelling kan maken, het vertrouwen dat als je herinnering geraakt wordt ze ook wel loskomt'. Wie als

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Op het moment dat ik denk, dat ik voel, dat ik hetzelfde doe als de avond tevoren, dan word ik ontzettend chagrijnig, kwaad, gemeen...Een toneelspeler die niets kan Etienne Decroux zei: 'Een toneelspeler kan eigenlijk niets en dat is ook goed, want als hij zou weten wat hij zou moeten doen, wat hij zou moeten kunnen, dan zou...Ik kan je in een middag uitleggen waar het over gaat en als je dat onthoudt, dan weet je dat je hele leven

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Een vol uur lang bleef ik als genageld op de rand van mijn stoel zitten...Ik denk nog vaak aan die bewegingen terug als ik overdag met iets bezig ben, en heel sterk als ik bijvoorbeeld een wandeling door het bos maak...Ik citeer Rieks Swarte: 'Een voorstelling als deze brengt de islamitische wereld misschien iets dichterbij

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Als ik op een feest ben, of in de disco, kan ik soms uren blijven kijken...Dat moment beschouw ik als de mooiste ervaring in het theater van het afgelopen seizoen...Daar staan momenten tegenover waar ik als acteur liever niet aan terugdenk

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Zadek's antwoord: 'In mijn kindertijd dacht ik almaar: als ik een neger een hand schud, geeft hij dan af...rita Verlegen Het woord Lijkt me tamelijk zelfverzekerd Rimpel Daar kan ik me een blosje Bij voorstellen richard Klinkt dood als dood...ellende begraven Breed lachend omzien zonder wrok Dat alles noemt men wijs Wel dat alles kan ik niet Ja ik leef in een vreselijke tijd (vrij naar Bertolt Brecht

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Ik geef toe, deze woorden zouden net zo goed door Phil Bosmans geschreven kunnen zijn, maar als je een schip als de BMCie wil sturen, moet je uitgaan van grote dromen, ideale omstandigheden...Hoe graag ik het zou willen, hoezeer ik de vraag ook terecht vind, maar met centen kan ik niemand verleiden...Zelfs als tv-toeschouwer van twee minuten werd ik als het ware meegezogen in deze grootsheid, die gevoelens van medeleven en respect bij me teweegbracht

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Ik sta nog steeds achter die ingreep (die succes had). Zelfs als die voorstelling door velen als totaal mislukt was beschouwd, had ik hem nog in het festival willen laten zien...Zo in de trant van: als jij voor A stemt, stem ik voor B? Johan Thielemans: Ik heb nooit telefoontjes in die richting gehad, nee...Blokdijk heeft meteen de vergadering geschorst, die twee juryleden bij zich geroepen, en gezegd: als ik die tekst nog één keer hoor, zet ik jullie meteen buiten de jury

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Waarom ik niet beter theater maak dan ik doe, en niet waarom anderen dat ook nalaten te doen...Naarmate met het klimmen der jaren het besef dood te gaan zich dwingender aandient, kan ik het narratieve, de verhaaltjes, het volgens de logica van de causaliteit verlopende gezeur van mensen op het...Het overkomt ons niet dat politici als Frits Bolkestein en Filip Dewinter (ik gooi ook zo maar eens wat namen op een hoop, Bolkestein) de politieke agenda bepalen met hun op gezond verstand en gezond

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het vreselijkste vind ik als kinderen in het publiek blijven praten...Als er zo mensen en kinderen om mij heen zitten te praten, dan kan ik niet goed opletten...Ik kan toch niet anders zijn, dan ik ben

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Als verstijfd bleef ik staan...Tom Van Dijck, acteur, ex-Roover, zal tijdens seizoen 95-96 bij De Tijd spelen De stukken die ik ga bekijken kies ik hoe langer hoe selectiever...Het prettigste gevoel heb ik - en dan kan ik zelfs vergeten dat ik zelf theatermaker ben -als men mij een verhaal vertelt in de zin van mij iets laten beleven, mij mee op reis nemen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Als ik de mensen wil betrekken bij het verhaal als geheel, dan moet ik ervoor zorgen dat het hele verhaal verteld wordt...Een fout die ik veel maak bij het regisseren is: als regisseur maak ik een scène, en daarna reageer ik als publiek...Heb ik dat gevonden, dat het publiek het zielig kan gaan vinden, dan ga ik kijken als publiek

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Kritiek als kunstvorm Meteen kan zo ook aan een andere - en niet minder belangrijke - voorwaarde worden voldaan: dat we eindelijk eens gaan afstappen van de idee die de kritiek ziet als een...Kritiek kan er enkel toe doen als ze haar plaats krijgt naast het kunstvoorwerp, als ze zelf een kunstvorm wordt en niet zomaar een nevenverschijnseltje dat enkel interessant is in het zog van dat ene...De criticus als slimste jongetje van de cursus theatersemiotiek, dat alles kan verklaren en alles kan duiden, van het bos witte bloemen op het salontafeltje tot de zangerige intonatie van de acteur

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Bewust-zijn begrijpt Beckett als: luisteren naar de eigen stem...Die stem lijkt gebukt te gaan onder zowel een verplichting als een onvermogen te praten over de twee enige gedaantes waarin het leven zich aan dat bewustzijn manifesteert: het lijden en de verveling...Beckett wou juist de illusie van modernistische kunst (als metafysische troost) ontmantelen

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Zowel de nationale als de lokale subsidies bleven dermate laag dat, alweer achteraf bezien, men alleen maar kan concluderen dat, cynisch genoeg, de overheid in feite zelf de overtreding van haar eigen...Eén daarvan werd als theatergezelschap gesubsidieerd, niet als dansgezelschap...Dans als kunstvorm, als methode om het gechoreografeerde lichaam tot drager van betekenis te maken, zal in de komende eeuw wellicht belangrijker worden dan in de eeuw die bijna achter ons ligt

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
De muziek, die zo fascinerend was als ik mijn ogen sloot en ze in mijn hoofd aan het werk liet, werd plots als de soundtrack bij een televisiedocumentaire over de ruimtereis van Apollo 39 of zo...beide gevallen merk ik, als toeschouwer, dat het werk mij meer zegt als ik me concentreer op de muziek/het geluid en daarbij de beelden verdring die de makers nu juist als zo'n belangrijke en...en net zolang kan beluisteren/bekijken als de makers

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Sterker nog, hoe meer ik achteraf over de achtergrond verneem (en die staat uitgebreid in het programmaboek verteld), hoe meer ik bewust niet wil weten, want dat weten vergroot mijn plezier op geen...Als er daarna 'Stilte' wordt geroepen, volgt het magische moment

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Het raakt sommige toeschouwers in hun eigen wezen, andere niet, die trekken een verdedigingsscherm op, en komen dan zeggen hoe goed ik iemand kan spelen die zot aan het worden is. Dat mag natuurlijk...Als autoriteit van dunne teksten kon ik lustig schrappen...Ik voel me auteur en acteur van theaterteksten: als ik iets schrijf, dan lees ik het hardop en is het glashelder

Nr. 52, Januari 1995 • Pol Arias • In Memoriam
Vreemd, zo dacht ik, wanneer ik Santiago del Corral daar zag evolueren...Ik heb nooit meer dan tien zinnen met hem gewisseld, terwijl ik behoorlijk veel van zijn werk gezien heb...De contouren kan ik nog natekenen; die halfronde witgele troonzaal, met die barokke kapelnis achteraan, behoorlijk gehavend, restanten van cultuur

Nr. 52, Januari 1995 • Toon Brouwers • In Memoriam
Een coach is echt niet jaloers op het succes van zijn pupil... Toen ik in 1990, na zowat twintig jaar als redactiesecretaris en hoofdredacteur van De Scène gediend te hebben op mijn adem trapte...stelde ik haar graag voor als nieuwe hoofdredacteur...Haar taak als hoofdredacteur van De Scène kon ze helaas niet lang uitoefenen (hoewel ze in de redactie bleef). Vanaf 1991 stond ze er als KNS-dramaturg immers alleen voor: ik was intussen als


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK