Archief Etcetera

747 document(en) met "ZIJ WIL WEL" • Resultaten 701 tot 720 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 75, Maart 2001 • Advertentie
Daarmee duwen zij hun voorstellingen naar de rand van de afgrond, om ze vervolgens te laten kantelen in hilariteit of ontroering...hun fantasie beleven zij de mooiste avonturen, terwijl hun werkelijke leven verschrompelt tot het niveau van een theezakje...Er zijn wel nog kaartjes voor de voorstellingen i.k.v

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • 'Eén uur omhelzen, één uur is mij...
Zo was het wel genoeg, vond ze...Van locatie naar zaal Hoewel de oorspronkelijke versie in Les Bains de vertrekbasis vormt, is het toch wel een nieuwe voorstelling geworden...Als er al een kritische noot te lezen viel in de recensies van de eerste productie, dan was het de vraag ‘of het allemaal wel duidelijk genoeg was voor de kinderen

Nr. 75, Maart 2001 • Rud Vanden Nest • Falstaff mist de trein
Wel duidelijk is dat het allemaal niet al te ernstig moet worden genomen: het decor (ook van Macfarlane) is wat uitvergroot en staat wat scheef: dat duidt in casu op scherts...bezit en dies meer worden inderdaad beurtelings opgehemeld en onderuitgehaald), maar wel dat bedoelde tegenstelling nauwelijks als motor van de handeling kan worden opgevoerd (domme mannen versus pientere...kneuterig allegaartje is. Wie brokken wil maken, moet wel iets driftiger tekeer gaan en, om maar iets te zeggen, die aanminnige vrouwtjes van Windsor bijvoorbeeld voorstellen als regelrechte bitches

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Het ruimtelijke vluchtpunt van het dansende lichaam
Over Vanity van Vincent Dunoyer is al het nodige gezegd en geschreven, ook in dit blad (zie de bijdragen van Pieter T'Jonck en Jeroen Peeters in Etcetera 74). Toch wil ik hier graag nog iets kwijt...Zij gelden als vaste oriëntatiepunten wanneer choreograaf of dansers willen weten ‘hoe het nu juist zat met die armbeweging’; zij zijn ook de richtsnoeren voor iedere nieuwe danser of cast die de...Dank zij de videocamera en haar registratie is de choreografie ook écht in een schrijven veranderd – in ‘schriftuur’. Vanity toonde dit alles met terugwerkende kracht, letterlijk

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • Het lange sterven
Tijdens een verwarrende gezamenlijke maaltijd aan de lange tafel wordt de rebirthing sessie van goeroe Clifford A. Pickover losjes uit de pols opgezet en voorbereid, zij voltrekt zich vervolgens...dat argeloze moedertje eigenlijk wel in welk morbide, of aandoenlijk, of lief bedoeld, of complotterig spel zij de hoofdrol wordt geacht te spelen...Weten de medebewoners wel wat zij doen, terwijl wij Clifford A. Pickover teksten zien tikken als ‘Dying is a team sport’ of ‘Als je je leven hebt geleefd als een terrific slob (luilak, knoeier

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • De Onttovering
En ja, in de kern van de zaak is mijn stuk pure boulevard, maar dan wel een waarin de mechanismen van de boulevardkomedie grondig op zijn kop worden gezet...een nieuw werk wil ik het warme lichaam centraal stellen...Dit compact geschreven stuk over de puber die pyromaan wordt omdat hij de gehate wereld van zijn ouders radicaal wil vernietigen, werd geregisseerd door Thomas Ostermeier

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • Het Litteken Lip
zafir: Wel: de Semieten rukten op tegen de Westflank, achter hen daalden donkere stofwolken gevaarlijk neer op de granaatappels...kinderen, (…).’ kaftast: Ik wil het weten, generaal Asttenville, alles: het woeste reciteren van hun ware naam, hoe ze precies mekaars snorren en pijpenkrullen in brand staken, het banket achteraf, de hitsige...zeggen met een werkelijkheid zoals zij voor ons is, doordat zij door ons – door de inrichting van ons kenvermogen – is. De geest van Kant waart door Het Litteken Lip

Nr. 75, Maart 2001 • Clara Van den Broek • Een Waaslandwolf in Toneelland
eerste instantie wil zij een gedesillusioneerde kunst zijn, een kunst ontdaan van illusies...Zij wil niets liever dan zich verheugen om dit illusieverlies...est la vie Wil het postmodernisme in eerste instantie dus de illusionistische schellen van de ogen halen en heeft zij een emancipatorische bedoeling, dan verzakt zij in tweede instantie echter

Nr. 75, Maart 2001 • Dirk Pauwels • Het theater als artistieke pleister op de...
Zij zijn de zogenaamde ‘neuzen’ uit het veld en de smaakmakers...Zij weten wat het publiek, dan wel hún publiek lust en zijn terecht van mening dat een volle zaal de ambiance van een voorstelling en dus uiteindelijk ook het artistieke resultaat ten goede komt...Met dit engagement tegenover het publiek zijn zij het die het kaf van het koren weten te scheiden, zij beslissen ook wat voor hun publiek inhoudelijk kan of eventueel niet kan

Nr. 75, Maart 2001 • Peter Brook • Op zoek naar honger
Ik wil personages zien die uit hun rol vallen, in de leugens, de inconsequenties en volslagen verwarring van het dagelijks leven...Dan wil ik het innerlijke realisme opgevat zien alweer als een staat van voortdurend vervloeiende beweging – ik wil de krachten zien die, hoe dieper je graaft, des te sterker en duidelijker en...Ik wil me baden in de leugens en van opwinding doortrild zijn bij het zien van de hysterische macht van voorgewende en vervalste emoties; ik wil de ware krachten zien die ons aanzetten tot onze valse

Nr. 75, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Belangrijke kunst gooi je toch niet weg...
Maar op het ogenblik dat alles zo snel vergeten wordt en weggevaagd, krijg je een persiflage van wat toneel is, dan kom je uit bij die dialoog in Hamlet dat je wel goed voor de toneelspelers moet...Maar als je toch iets wil maken in het centrum van Amsterdam, een stad met een dergelijke pretentie: maak dan iets risicovols, iets waarvan je misschien nog niet weet of je het kan gebruiken, iets dat...het theater moet je denken: daar had ik niet aan gedacht, maar dat zou ook wel eens kunnen; je wil er te maken krijgen met dingen waarvan je dacht dat ze allang verloren waren gegaan; daarom speel je

Nr. 77, Juni 2001 • Hugo Haeghens • Herinneringsarbeid aan een droom
En toch heb je de hele tijd niet door waar Dunoyer in eerste instantie met zijn stuk naartoe wil, tot ineens de deur van de zaal als vanzelf opendraait op het ogenblik dat Dunoyer de scène verlaat...Het is een droompuzzel waarop je geen vat lijkt te krijgen, waarvan je weet dat wat je zag - en wat je niet meer kan reconstrueren - je het gevoel geeft belangrijker te zijn geweest dan wat je je wel...Maar op een dag deelde zijn danspartner hem mee dat zij niet in de mogelijkheid was om dit duet uit te voeren, terwijl het project toch al min of meer vorm had gekregen

Nr. 77, Juni 2001 • Rudi Laermans • Het onzichtbare podiumlichaam
duidt (en wel wanneer het zélf stokt, blokkeert, in de war raakt door een affectieve vloed-golf). Gevoelens zijn mentale voorstellingen, intieme affecten niet...Een eenvoudige beweging, inderdaad, maar ze krijgt wel een heel aparte lading door de onzichtbaarheid van het gelaat van beide performers: ze kijken gewoon straal de lucht in, hun blikken contempleren...De gezichten van Yukiko en Heine kunnen we immers wel degelijk 'afpellen', peilen, interpreteren: ze zijn in Cast off Skin vaker wel dan niet te bekijken

Nr. 77, Juni 2001 • Pieter T'Jonck • Het lichaam zonder het lichaam
De ordewoorden zijn immers confrontatie', 'schok', 'herkenning', waarmee meteen duidelijk is dat men niet het Andere wil tonen, maar juist identificatie, zij het in onaangename zin, nastreeft...Om het anders te zeggen, er is misschien wel een waarheid van het lichaam, maar die ziet er wel even anders uit dan wat de grote waarheidsmaker die we theater noemen toelaat...Wat er ook van zij, een nieuwe generatie choreografen heeft op velerlei wijzen ontdekt dat er iets moet gebeuren met het theater als vorm, willen zij dans als een volwaardig artistiek medium, dat iets

Nr. 77, Juni 2001 • Pieter T'Jonck, Marleen Baeten • KUNST MET GATEN
Ik was dus vooral geïnteresseerd in het abstracte, niet strikt cartografische aspect van het thema, maar ik heb wel gepoogd de tentoonstelling zo op te bouwen dat het er uiteindelijk wel mee te maken...Ik wil het publiek begeleiden en stimuleren door mijn eigen gedachten binnen de tentoonstelling, ik wil het laten deelnemen aan mijn persoonlijke verkenning van creatieve processen...Een ander aspect is aan wie je dan de opdracht geeft: kan die kunstenaar bijvoorbeeld wel een fontein maken

Nr. 77, Juni 2001 • Erwin Jans • Gezocht: Aïsja, mosl., vr.
Wanneer Aïsja zich op een dag te ver van de kampeerplaats verwijderd heeft, merkt ze bij haar terugkeer dat de karavaan reeds vertrokken is. Zij blijft wachten in de veronderstelling dat men haar zal...Nu zij dit niet deden, gelden zij bij God als leugenaars...Gazellenogen Maar het zou wel eens kunnen dat niet de seksualiteit van de Profeet de steen des aanstoots was, maar wel de seksualiteit van een vrouw die voor zichzelf opkomt

Nr. 77, Juni 2001 • Isabelle Ginot • Mark Tompkins
Ik hou er wel van...One last step to feel what freedom means.5 Achter de veren en de verblinding van het licht, kan ik rustig schreeuwen, zij kunnen niets zien en begrijpen er niets van...Ik hou me recht tegen jullie, tegen jullie blik die mijn niet-conforme lichaam wil breken, jullie blik vind ik opnieuw uit, jullie zullen mij niet vormen; ik vorm jullie; en ik zal, wanneer ik dat wil

Nr. 77, Juni 2001 • Marc Didden • Wie vindt dat hij niets meer kan...
Het Franstalige theater is in regel nogal laborieus... Etcetera: Ik ervaar wel eens dat Franstalige acteurs niet gewoon zeggen dat ze aan 't repeteren zijn maar wel dat ze met 'un travail sur...dat elan erg snel gebroken, of zeg maar de nek omgedraaid, zodat ik wel elders mijn geluk moest gaan zoeken... Etcetera: Maar je bent wel in Antwerpen hele generaties studenten blijven opleiden...Als je een echt goeie voorstelling van Le Cid wil zien, kan je beter naar Amsterdam trekken, vrees ik, dan naar Parijs, omdat Gerardjan Rijnders daar iets mee doet wat ze in Parijs niet kunnen

Nr. 77, Juni 2001 • Katrien Vuylsteke-Vanfleteren • Genet
Wel integendeel, Genet staat voor een theater dat de werkelijkheid niet nabootst, maar dat de werkelijkheid juist wil tonen, ontdaan van zijn nabootsingen...Hij wil een realisme op de scène zetten dat de toeschouwer confronteert met wie hij of zij is: een eindig subject...Hij wil de toeschouwer confronteren met datgene wat die het liefst niet wil zien: dat de werkelijkheid en hijzelf niet samenvallen met het beeld dat hij over de werkelijkheid en zichzelf heeft

Nr. 77, Juni 2001 • Wouter Hillaert • In bad met Macbeth
Die onderscheidende interpretatie van Zandwijk heeft natuurlijk wel een grond...Zoals vele mensen zoekt zij naar kicks om haar leven te vullen...Het paste wel allemaal mooi ineen, dramaturgische background, acteerprestaties en estheticistische beelden als zwarte handjes en symbolische kostuums, maar het deed dat op één of andere reden te mooi