Advanced Search found 3 item(s) featuring "Herman Closson"
1938-11-30 Het Vlaamsch Nationaal Tooneel; Staf Bruggen; Vlaamsch Nationaal Werk (Willem Putman)
- . . . te zeggen den toon der volksvergaderingen of zou allicht verglijden tot lichte en speelsche ironie (wij denken bijvoorbeeld aan Godefroid de Bouillon van Closson ), wat literair wel aardige uitslagen verstrekken kan, die echter in het onderhavige geval zeker niet beantwoorden zouden aan hun vooropgezette doel. In een volksch . . .
1936-01 Fransch Tooneel te Brussel: "Godefroid de Bouillon" van Herman Closson (Willem Putman)
- . . . «GODEFROID DE BOUILLON» van HERMAN CLOSSON . Het stuk van Closson kreeg den jongsten staatsprijs voor de Fransch-Belgische tooneelletterkunde. En niemand minder dan Herman Teirlinck . . .
- . . . «GODEFROID DE BOUILLON» van HERMAN CLOSSON . Het stuk van Closson kreeg den jongsten staatsprijs voor de Fransch-Belgische tooneelletterkunde. En niemand minder dan Herman Teirlinck heeft de première er van, in Januari 1936, . . .
- . . . boek besluiten wil, en dat ik wijd aan het experimenteel theater van den laatsten tijd. In zijn inleidende rede tot het stuk van Closson , heeft Teirlinck vooreerst erkend dat er verwantschap is tusschen het streven van Closson , en die Vlaamsche beweging op tooneelgebied, waarvan . . .
- . . . inleidende rede tot het stuk van Closson , heeft Teirlinck vooreerst erkend dat er verwantschap is tusschen het streven van Closson , en die Vlaamsche beweging op tooneelgebied, waarvan Teirlinck allicht de voornaamste animator is geweest. Wij trachten het tooneel te doen herleven, zei . . .
- . . . eenigszins artificieele verrassing is nog gaande. Wij zijn er nog niet van verzadigd, «gesatureerd». Een andere quaestie, waaromtrent Teirlinck het met Closson eens is, noemt hij de mystische geaardheid van het tooneel. Het tooneel leeft steeds op een collectief gevoel en zal gewoonlijk dan zijn hoogsten . . .
- . . . zal dus bij voorkeur motieven opzoeken, die zulk gevoel kunnen doen heropleven. Teirlinck zelf vindt stof in het Vlaamsch mysticisme, maar Herman Closson moet wel elders gaan zoeken. In verband hiermede stelde spreker de vraag : bestaat er een Belgisch mysticisme ? Teirlinck zeide . . .
- . . . op, dat een nationaal tooneel in België toch moeilijk groeit en gedijt. Wij hebben, zeide hij en stelde zich op het standpunt van Closson , geen tooneel-traditie. Voorzeker kunnen wij eenige eerbiedwaardige namen opsommen, bijvoorbeeld van Gustave van Zype , maar diens werken zijn hoofdzakelijk oratorisch, literair. Men . . .
- . . . van ver. Dat is niet rijp. Al deze beschouwingen moeten ons aanmanen tot voorzichtigheid en welwillendheid ten aanzien van een nieuwe persoonlijkheid als Herman Closson , die blijkt een juist begrip te hebben van wat ons ontbreekt, en in deze moeilijke omstandigheden zijn weg zoekt. Closson heeft . . .
- . . . Herman Closson , die blijkt een juist begrip te hebben van wat ons ontbreekt, en in deze moeilijke omstandigheden zijn weg zoekt. Closson heeft van voormelde auteurs geleerd, en dan verder zoowat overal geleend en genomen. Spreker noemde hem, zonder kwade bedoeling, een «auteur de carrefour». België . . .
- . . . en genomen. Spreker noemde hem, zonder kwade bedoeling, een «auteur de carrefour». België is een soort kruisweg. Hierbij dient te worden aangemerkt, dat Closson ook van de Vlamingen geleerd heeft. Hij is overigens in de eerste plaats een goede «assimilateur», een muzikaal talent en een visionnair, die zich . . .
- . . . théâtre» en daar vooral komt het op aan. Een geschreven tooneelstuk is, aldus Teirlinck , slechts een doode materie. De tekst van Closson heeft spel noodig, uitbeelding, drama, om leven te worden. Het spel Godefroid de Bouillon is onhistorisch. Juist dit bevalt Teirlinck . Het zal . . .
- . . . in al de schoolboeken, met de vermelding : hij ging naar Jeruzalem, versloeg de Turken en veroverde het heilig graf van den Zaligmaker. Closson zal hem een zeer eigenaardige, zeer moderne persoonlijkheid geven en gelijk hij hier is uitgebeeld, gelijkt deze kruisvaarder wonderwel op een of anderen cynischen . . .
1938-11-30 Fransch tooneel te Brussel; Panorama (Willem Putman)
- . . . gezelschap te plaatsen van Michel De Ghelderode . Laat ik dan nog -- eenigszins in aansluiting met het reeds besproken werk van Closson -- melding maken van een werk van Claude Spaak , «L'AUBERGE DES APPARENCES». Eindelijk eens een stuk, waarin een waarachtige poëzie opleeft.