Advanced Search found 7 item(s) featuring "Jozef Sterkens"

1939-07 HET EEN-EN-DERTIGSTE JAAR 1928-29 (August Monet)
  • . . . van den Franschen toondichter Roussel , die de eerste vertooning ook bijwoonde, welke eene van «De Vliegende Hollander» voorafging. Voor den heer Sterkens en mej. Briffaux was dat een bijzonder groot jaar. Bij de nieuwe rollen waarmee de eerste toen zijn repertorium verrijkte, waren niet minder dan . . .
1939-07 HET NEGEN-EN-DERTIGSTE JAAR 1936-37 (August Monet)
  • . . . gast), A. Bellina (als gast), Mezzo-sopranen: R. Christiane, I. De Borger, J. Belloy-Van Troyen (als gast). Onder de vele ervaringen, die de heer Sterkens — tegen voldoend zware betaling — in zijn eerste bestuurdersjaar had opgedaan, was dat de Vlaamsche Opera , zoomin als welke andere ook, . . .
  • . . . Rapin en Nelly Cholté. — Dirigent : Hendrik Diels. De zorg voor het instandhouden der Goeden-Vrijdag-traditie met «Parsifal» nam dat jaar de heer Sterkens op zich, en met slechts één vreemden gast — den Duitschen tenor Sattler voor de titelrol — kon hij tweemaal voor een uitverkocht huis, . . .
1939-07 HET ZEVENENDERTIGSTE JAAR 1934-35 (August Monet)
  • . . . de eerste dezer leemten voorzag de heer Bosmans , op Zaterdag 8 December . De tweede zou door zijn opvolger, den heer Sterkens gevuld worden. De «Ontvoering» beleefde zijn eerste voorstelling, op Zaterdag 8 December 1934 , met een vreemde gast — de hooger reeds genoemde Mignona . . .
  • . . . een proef voorstelling in «Carmen» geven kwam. Kort na afloop van dit seizoen werd de heer Bosmans vervangen door den heer J. Sterkens , en onmiddellijk daarna traden de GAKVO weer in actie. Zij richtten de traditionneele Goeden Vrijdag-vertooning van «Parsifal» in — waarvan anders, dit . . .
1939-07 HET DERTIGSTE JAAR 1927-28 (August Monet)
  • . . . lijn zou later ook nog onder het bestuur van den heer Bosmans , met «Mr Wu», en onder dat van den heer Sterkens , met «Marieke van Nymwegen», worden dóórgetrokken. «De Golem», waarvan 't sterkst pakkend hoofdmotief aan het bekende Joodsche «Kol Nidrei» ontleend was, werd voor 't . . .
1939-07 HET EEN-EN-VEERTIGSTE JAAR 1938-39 (August Monet)
  • . . . repetitie van «Tannhäuser», op Woensdag 28 September 1938 — waarmee des anderdaags het seizoen moest geopend worden — hooren we den heer Sterkens nóg zeggen : — Als we al dit werk nu maar niet om niéts aan 't doen zijn ! Een pikzwarte wolk woog op . . .
  • . . . dan mag het, van al de wonderen in de geschiedenis der Vlaamsche Opera misschien wel het grootste heeten, dat de heer Sterkens dit speeljaar zonder kleerscheuren tot een waardig einde heeft kunnen brengen. Met déze verzwarende, maar hem tot eer strekkende omstandigheid nog, dat hij, alle . . .
  • . . . den tenor Josef Schmidt. Alle zenuwachtigheid, angst en staat van alarm ten spijt, die dit heele jaar geen minuut ophielden, had de heer Sterkens toch weer geheel zijn programma, met mathematische preciesheid kunnen afwerken. Wéér bleef hij het publiek geen enkele première, geen enkele door hem beloofde herneming . . .
1939-07 HET VEERTIGSTE JAAR 1937-38 (August Monet)
  • . . . Bosch, S. Soudan, M. Vernay (als gast), Mia Dumoulin (als gast), Mezzo-sopranen: R. Christiane, I. De Borger. Zijn derde seizoen zette de heer Sterkens in met een voortreffelijke opvoering van «Lohengrin». Dat was op Zaterdag, 2 October 1937 . Des anderdaags bracht hij de eerste opvoering in Nederlandsche . . .
  • . . . Dinsdag 22 Februari 1938 : «Anna-Marie» een libretto van Felix Timmermans , met muziek van Renaat Veremans . Toen den heer Sterkens de tekst van «Zwarte Viooltjes», met de meeste liederen erin door de toen pas overleden dochter van den auteur, de klaviervirtuose Elsa Monet, op . . .
  • . . . van den heer K. Schmitz en de muzikale leiding had de heer R. Veremans . Een uiterste zorg werd door den heer Sterkens ook gewijd aan «Anna-Marie». Alles wat de auteurs van de aankleeding en de vertolking verlangen konden, zagen ze verwezenlijkt. De schermen voor de vier . . .
  • . . . De ministers Marck en Bouchery vereerden haar door hun aanwezigheid en voor de schitterend-volle zaal was het een bijzonder uitbundig succes. De heer Sterkens had eraan gehouden om zelf de rol van «Livinus» in hét werk van zijn kapelmeester te zingen. De andere rollen werden vervuld door Mej. . . .
  • . . . 20 Maart 1938 . Een der allerschoonste avonden in dit speeljaar was dan nog deze van Zaterdag 22 Januari 1938 , wanneer de heer Sterkens den Mozart -cyclus in de Vlaamsche Opera , volledigde met een wonder-keurige opvoering van «Cosi fan tutte». «Fiordiligi» was mej M. . . .
  • . . . gerustheid. Het mag in de theaterwereld bijna een wonder heeten, maar dit wonder geschiedde: bij 't eind van deze campagne zag de heer Sterkens het programma dat hij ervoor opgemaakt had, zonder één hiaat uitgevoerd; ieder werk juist op den dag en het uur die hij er, maanden . . .
  • . . . : Karl Elmendorff. Intusschen was de termijn van drie jaar alweer verstreken en werd het bestuur open verklaard. Tegenover hem zag de heer Sterkens de candidatuur der heeren Judels en Swolfs gesteld, wie het niet aan supporters ontbrak, maar in de Gemeenteraadszitting van Maandag 16 Mei 1938 . . .
1939-07 HET ACHTENDERTIGSTE JAAR 1935-36 (August Monet)
  • . . . De Leeuw, F. Hougaerts, J. Ooms, M. Roland, J. Weyler, Mezzo-sopranen: M. Bolotine, R. Christiane, I. De Borger, L. Schoofs. De heer J. Sterkens was dus directeur en hijzelf zal wel altijd vertellen, dat zijn eerste weken ook zijn hardste zijn geweest. Maar indien de fout daarvan . . .
  • . . . al, deze operette niet blindelings aanvaard hebben? Het moest evenwel nog niet tot de opvoering van deze «Giudetta» zijn gekomen om den heer Sterkens te doen inzien, dat hij er, zoovéél het ook van Lehar was, aan bekocht zou zijn. Hij heeft het nog tot negen . . .
  • . . . Kus van den Herder». Was door «Don Juan» en «Ariadne op Naxos» deze eerste maand al artistiek tópzwaar genoeg, dan beging de heer Sterkens de vergissing om er nóg «Rijngoud» bovenop te leggen en dit voorspel van den Ring te doen dienen voor reeds tot het verleden behoorende . . .
  • . . . te doen verdwijnen die de zoo jammerlijke scheuring van 1931 nagelaten had. Aan de operette van Vlaamschen bloede gaf de heer Sterkens de schoonste kansen, door een vertolking en een aankleeding, zooals nog zelden aan het lichtere genre verleend waren geworden, van «Het Meisje van Saventhem», . . .
  • . . . «De Wilddief», de «Bohème», de «Traviata», de «Walkure» en zelfs «Het Land van den Glimlach» al achter den rug, en stond den heer Sterkens het water reeds tot aan de lippen — toen eindelijk de redding kwam. En wel vandaar, waar niet één op honderd getrouwen van de . . .
  • . . . de heer Gysen (Almaviva), Mevr. De Borger (Marceline) en de heer De Decker (de officier van de wacht). De leiding had de heer Sterkens toevertrouwd aan den heer François Gaillard , oud-bestuurder van de Opera te Luik . De belangrijkste nationale creatie van dit seizoen was . . .
  • . . . Zaterdag 21 December 1935 , op het tooneel gebracht door den heer Mutzenbecher en gedirigeerd door den componist zelf. Dan betaalde de heer Sterkens — evenals vóór hem reeds Derickx en Tokkie het met «De Golem», en Bosmans het met «Mr Wu» . . .
  • . . . «Bourgeois-Gentilhomme». Door het College van Burgemeester en Schepenen werd Richard Strauss toen ook officieel ten stadhuize ontvangen. Hoe moeilijk de heer Sterkens het ook had om op dreef te geraken, toch werden van eerstaf aan verschillende aan hem te danken verbeteringen zéér op prijs gesteld, zooals . . .