Samenstelling van het Gezelschap

Orkestmeesters: H. Biels, R. Veremans, D. Sternefeld (als gast);

Hoofdregisseur: H.E. Mutzenbecher,

Regisseurs: K. Schmitz, H. Caspeele,

Balletmeester: W. Karnetzki,

Solisten: V. Belowa, L. Devaux, L. Autin, Rudolph, Pétrièsky,

Tenoren: D. Meybert, J. Lesens, F. Gysen, A. Van Roey, G. Vercamer, J. Loyens, Eric Lund (als gast),

Baritons: A. De Quick, G. Harmsen, R. Van Aert, F. Clement,

Bassen: G. Wouters, J. Heirstrate, E. De Decker,

Sopranen: B. Briffaux, M. Farrere, J. Calewaert, J. Weyler, J. Ooms, F. Bruylants, M. Van der Meirsch, M. Van den Bosch, S. Soudan, M. Vernay (als gast), Mia Dumoulin (als gast),

Mezzo-sopranen: R. Christiane, I. De Borger.

Zijn derde seizoen zette de heer Sterkens in met een voortreffelijke opvoering van « Lohengrin ».

Dat was op Zaterdag, 2 October 1937.

Des anderdaags bracht hij de eerste opvoering in Nederlandsche sprake van « Werther » van Jules Massenet, en den volgenden Zaterdag al — op 9 October 1937 — deze van nóg een succeswerk uit het Fransche repertoire : « Lakmé » van Leo Delibes.

Beide werken, gingen onder de leiding van den heer Renaat Veremans.

Dit seizoen zou bijzonder gekenmerkt worden door drie belangrijke Vlaamsche creaties :

Op Zaterdag 27 November 1937 : « Vikings » een libretto van Emiel Buskens, met muziek van Arthur Meulemans, dat vier opvoeringen kon beleven.

Op Dinsdag 28 December 1937 : « Zwarte Viooltjes » een lyrische comedie van August Monet, met muziek naar Chopin, door Leo Fob.

Op Dinsdag 22 Februari 1938 : « Anna-Marie » een libretto van Felix Timmermans, met muziek van Renaat Veremans.

Toen den heer Sterkens de tekst van « Zwarte Viooltjes », met de meeste liederen erin door de toen pas overleden dochter van den auteur, de klaviervirtuose Elsa Monet, op nummers van Chopin aangepast, ter inzage gegeven werd, was zijn vertrouwen dadelijk zóó groot dat hij niet slechts het stuk onmiddellijk ter opvoering aanvaardde, maar de verdere muzikale afwerking en orkestratie ervan aan den heer Leo Fob toevertrouwde en zich zelf met de uitgave van het werk — tevens met de Fransche en de Duitsche vertaling — gelastte.

Zijn vertrouwen werd niet beschaamd. Na de creatie, onder de auspiciën van het « Aanmoedigingscimiteit voor Artistieke Werking » en die door tal van overheidspersonen, onder wie de heer Julius Hoste, minister van Wetenschappen en de heer Camille Huysmans, burgemeester der Stad, werd bijgewoond, kon « Zwarte Viooltjes » ditzelfde seizoen nog dertien maal opgevoerd worden.

De eerste vertolkers waren : Dago Meybert (Chopin), Mej. J. Calewaert (Constance), Mevr. R. Christiane (George Sand), J. Heirstrate (Liszt), G. Vercamer (Titus Woiciekowsky), Mej. M. Van den Bosch (Solange), R. Van Aert (Gladkowzki) en mej. V. Belowa (de Taglione). De regie was van den heer K. Schmitz en de muzikale leiding had de heer R. Veremans.

Een uiterste zorg werd door den heer Sterkens ook gewijd aan « Anna-Marie ». Alles wat de auteurs van de aankleeding en de vertolking verlangen konden, zagen ze verwezenlijkt. De schermen voor de vier bedrijven waren geborsteld, trouw naar de teekeningen van Felix Timmermans zélf.

De eerste opvoering ervan hadden de GAKVO onder hun bescherming genomen. De ministers Marck en Bouchery vereerden haar door hun aanwezigheid en voor de schitterend-volle zaal was het een bijzonder uitbundig succes.

De heer Sterkens had eraan gehouden om zelf de rol van « Livinus » in hét werk van zijn kapelmeester te zingen. De andere rollen werden vervuld door Mej. B. Briffaux(Anna-Marie), G. Harmsen (Mijnheer Pirroen), Mevr. R. Christiane (Cesarine), Mej. M. Van der Meirsch (Severijntje), Erward De Decker (Guido), G. Vercamer (Koekoek), J. Loyens (Van de Nast), J. Heirstrate (Swaen) en mevr. I. De Borger (Cato).

De regie was van den heer Mutzenbecher en de toondichter leidde zélf zijn werk.

Op 3 Mei 1938 toog het heele gezelschap naar Keulen om aldaar een opvoering van « Anna-Marie » te geven, als Vlaamsche tegenprestatie voor de Duitsche opvoering van « Schwarzschwanenreich » van Siegfried Wagner, — óók voor de GAKVO — door het gezelschap van de Keulensche Opera alhier.

Deze voorstelling ging op 7 December 1937 met een glansrijk galavertoon, gepaard. H. M. Koningin Elisabeth had zich officieel laten vertegenwoordigen door haar eeredame, Gravin de la Faille de Leverghem.

Nieuw voor de Vlaamsche Opera was ook « André Chenier » van Umberto Giordano, waarvan de eerste opvoering gegeven werd op Zaterdag 9 April 1938.

Het balletkorps bracht dit seizoen ook drie nieuwe creaties.

Twee nationale : « De Verzoeking van den Dichter », van August De Boeck, op Zaterdag 20 November 1937, en « Pan » van Maurits Schoemaker, op Zaterdag 27 November 1937, en een Duitsch : « Het Paradijstuintje » van Carl Orff, op Zondag 20 Maart 1938.

Een der allerschoonste avonden in dit speeljaar was dan nog deze van Zaterdag 22 Januari 1938, wanneer de heer Sterkens den Mozart-cyclus in de Vlaamsche Opera, volledigde met een wonder-keurige opvoering van « Cosi fan tutte ».

« Fiordiligi » was mej M. Van der Meirsch, « Dorabella », mej. J. Calewaert, « Despina » : mej. M. Van den Bosch, « Ferrando » : Dago Meybert, « Guilelmo » : Alfo De Quick en « Don Alfonso » : E. De Decker.

Regie van H. E. Mutzenbecher en muzikale leiding van Hendrik Diels.

De avond van Dinsdag 9 November 1937 was gewijd aan de nagedachtenis van Julius Schrey onder de auspiciën van het « Aanmoedigingscomiteit voor artistieke Werking » en de GAKVO, en bestond uit een nog niet uitgevoerd symfonisch werk van hem, uit zijn zangspel « Het Arendsnest », en uit het tweede bedrijf van « Tannhauser » voorafgegaan door de ouverture, welke ...zonder dirigent werd uitgevoerd, zoodat ieder in de zaal voor z'n geest Schrey's gestalte in den ledig-gebleven zetel kon oproepen.

Dien avond werd in het foyer zijn bronzen hoofd geplaatst.

Nog méér dan het vorige, gaf dit seizoen aan de artisten-zèlven en aan 't publiek, een gevoel van groote gerustheid. Het mag in de theaterwereld bijna een wonder heeten, maar dit wonder geschiedde: bij 't eind van deze campagne zag de heer Sterkens het programma dat hij ervoor opgemaakt had, zonder één hiaat uitgevoerd; ieder werk juist op den dag en het uur die hij er, maanden tevoren reeds, voor had vastgesteld !

En terwijl bij het repertorium met zooveel waardevolle nieuwigheden verrijkte, verraste hij, bij schier elke eerste heropvoering van bekende stukken uit dit repertorium, het publiek door een geheel nieuwe aankleeding.

Zoo kregen « Lohengrin » en « De Vliegende Hollander » volledig nieuwe decors en costumen, dan wanneer zulks ook voor « Zwarte Viooltjes », « Cosi fan tutte », « Anna-Marie », « André Chenier » en verschillende nieuwe balletten het geval was.

Het programma van de GAKVO was dit jaar ook bijzonder schitterend :

« Aïda » : met de dames Roman en Elmo en de heeren Merli, Nava en Huberty. — Dirigent : A. Votto.

« Lohengrin » : met de dames Reining en Klose, en de heeren Törsten-Ralf, Kronenberg en Ludwig Weber. — Dirigent : F. von Hoesslin.

« Schwarzschwanenreich » : met de dames Oehme, Ziegler, Schepers, Heiken en de heeren Schocke, Treskow, Hölzin, Könker en Kempf. — Dirigent : Karl Elmendorff.

« De Tooverfluit » : met de dames Reining, Litschiskina, Schonauer, en de heeren Rosswange, Griebel, Nilsson en Klein. — Dirigent : H. W. Steinberg.

« Salomé » : met mevr. Jost-Arden en mevr. Kallab, en de heeren Schoffler en Moseier. — Dirigent : H. Knappertsbusch.

« Carmen » : met mevr. R. Christiane, mevr. Grandval en de heeren Thill en Singher. — Dirigent : H. Diels.

« Anna-Marie » : met ons eigen gezelschap. — Dirigent : R. Veremans.

« De Rozenkavalier » : met de dames Ursuleac, M. Bokor, Clara Ebers, E. Hochreiter en de heeren Hermann, Scheidl en Riedel. — Dirigent : Clemens Krauss.

« De Ring des Nevelings » : met de dames Rünger, H. Konetzny, Strack, von Stosch, Schepers en de heeren Lorenz, Laholm, Seider, Hallström, Nissen, Nilsson, Griebel, Walther, Witt, Poell, Hagner, Frese en Arnold. — Dirigent : Karl Elmendorff.

Intusschen was de termijn van drie jaar alweer verstreken en werd het bestuur open verklaard.

Tegenover hem zag de heer Sterkens de candidatuur der heeren Judels en Swolfs gesteld, wie het niet aan supporters ontbrak, maar in de Gemeenteraadszitting van Maandag 16 Mei 1938 behaalde hij toch de overwinning, met 21 stemmen tegen 15 aan zijn mededingers, en 6 onthoudingen.