Samenstelling van het Gezelschap

Orkestmeesters: J.J.B. Schrey, Fl. Bosmans, R. Veremans,

Hoofdregisseur: H. Engelen,

Balletmeesteres : S. Korty,

Solisten: A. Ekstone, L. Autin, M. Kansky, L. Katschourowsky,

Tenoren: J.P. Steinmetz, J. Sterkens, J. Ordeman, A. Van Roey, G. Vercamer,

Baritons: R. Van Aert, K. Bogaers, A. De Quick,

Bariton-Bas: K. Jochem,

Bassen: G. Wouters, J. Cohen, K. Schmitz,

Sopranen: B. Briffaux, M. Serverius, F. Hougaerts, J. Calewaert, M. Ségard, A. Derese, J. Ooms, E. Kesner, J. Lindemann,

Mezzo-sopranen: A. Plato, M. Verhoeven, Ir. De Borger.

De pronostieken voor het seizoen 1927-28 waren bedenkelijk : Twee van de eerste en meest populaire krachten weg : mevr. Faniella en de heer Drost, die vrijwel onmisbaar werden geacht, en als eerste tenoren twee Hollandsche debutanten : de heeren Steinmetz en Ordeman.

En, in de plaats van mevr. Faniella, een Brusselsche zangeres, die ook nooit aan tooneel had gedaan en die men alléén — zij 't dan bijzonder gunstig — van de Radio kende.

En met Mej. Briffaux dan als « Elsa » — haar tweede rol— zouden de nieuwe heldentenor en de nieuwe dramatische zangeres maar liefst in « Lohengrin » het spit van dit seizoen af te bijten hebben!

Tot bijna aan 't slot zou men aan een schier wonderlijken meeval voor dit roekelooze waagstuk hebben mogen gelooven. Mej. Briffaux was toén al de schoone « Elsa », die we nadien zoo vaak te prijzen zouden krijgen, en, bij een forsch en gepassionneerd geluid ontwikkelde de nieuwe « Ortrud », mevr. Serverius, een vulcanisch temperament. Maar de heer Steinmetz, die over een van nature benijdenswaardige stem beschikte, bedierf een massa aan het ruime crediet, dat hij toen reeds had verworven, door een jammerlijke inzinking in het laatste bedrijf.

En... laat hij nadien nog « Othello », « Herodes » in « Salomé » — en zelfs « Parsifal » — hebben gezongen, een zanger bij wien ge altijd uw hart vasthield, is hij het heele jaar dóór gebleven.

Pas de derde maand — op Dinsdag 8 November 1927 — kwam de eerste nieuwigheid van dit seizoen : « Snegoerotjska », het derde Rimsky-Korsakoff-werk in de Vlaamsche Opera, dat het evenwel niet tot aan het succes van « De Gouden Haan » en van « Sadko » brengen mocht.

Maar dan kwam een des te grootere « Schlager » :

Op Dinsdag 6 December: « Salomé » van Richard Strauss, voorafgegaan door het ballet « De Vuurvogel » van Strawinksy.

Aan dit zoo ophefmakend artistiek programma zouden dit seizoen niet minder dan vijftien avonden kunnen worden gewijd !

De vertolking van « Salomé » door Mevr. Serverius, behoort tot de zeer, zéér fameuze gestalten in de galerij der eigen incarnaties op ons Vlaamsch zangtooneel.

« Herodes » was, zooals we reeds zeiden, de heer Steinmetz, « Herodias » : Mevr. Minne Verhoeven, « Jokanaan » : de heer R. Van Aert, « Narraboth » : de heer J. Sterkens, « De Page van Herodias » : mevr. I. De Borger, de twee soldaten : de heeren G. Wouters en Cohen, de « Vijf Joden » : de heeren A. Van Roey, G. Vercamer, K. Jochem, J. Schneider en Cohen en de « Nazarener » : de heer A. De Quick.

De regie was van Henri Engelen, Julius Schrey dirigeerde en mevr. Serverius voerde zelf den dans der zeven sluiers uit.

Met de belangstelling voor elk nieuw werk van Eugen d'Albert is 't hier — als trouwens overal — steeds decrescendo gegaan, wat des te verwonderlijker was, als, bij ieder deze nieuwe stukken de critiek, een grooter waarde aan de muziek ervan toekende !

« De Golem » beteekende financieel alweer een trap lager dan « De Doode Oogen », die een trap lager dan « Tiefland » was geweest. En deze dalende lijn zou later ook nog onder het bestuur van den heer Bosmans, met « Mr Wu », en onder dat van den heer Sterkens, met « Marieke van Nymwegen », worden dóórgetrokken.

« De Golem », waarvan 't sterkst pakkend hoofdmotief aan het bekende Joodsche « Kol Nidrei » ontleend was, werd voor 't eerst hier opgevoerd op Dinsdag 10 Januari 1928, en daarna nog vier keeren.

De maand Maart 1928 zou een herhaling te zien geven van een wedloop tusschen de Vlaamsche Opera en de Monnaie voor hetzelfde stuk: de omstandigheden waren vrijwel dezelfde als die van 1899 met « Thyl Uilenspiegel ».

Ditmaal ging het om « Beatrys » — het « Ik dien » van Herman Teirlinck, tot zangspel verwerkt door een in Polen verblijvenden Nederlandschen componist, Ignaz Liliën.

Toen hun werk reeds door onze Vlaamsche Opera aanvaard en zelfs in studie genomen was, hadden de auteurs het ook in de Monnaie geplaatst gekregen en nu was beider wensch, maar vooral deze van Herman Teirlinck, dat de Vlaamsche Opera voor de creatie — al was 't maar één dag — aan de Monnaie den vóórrang zou geven. Doch ditmaal lieten de heeren Derickx en Tokkie zich niet « schuren ».

De eerste opvoering ten onzent — op Zaterdag 24 Maart 1928 — ging enkele dagen deze te Brussel vooraf, — maar met « Beatrys » gebeurde tot het laatste toe hetzelfde als met « Thyl Uilenspiegel » : de wedloop dezer twee operas was" een wedloop... naar den strop geweest.

Te Antwerpen werd het stuk met veel moeite tot een zesde maal op de plakkaart gehouden. Te Brussel geraakte het nauwelijks half zoover.

Dat was dan een 50 %-nationale creatie geweest. Een héél nationale was nog deze — op Donderdag 1 Maart 1928 — van « De Geest », een bewerking tot zangspel van één van Consciences keldermondvertelsels, door Hendrik Van Rooy, gecomponeerd door Edward Verheyden.

...Wéér zooveel mooie Vlaamsche muziek vergooid aan een al te naief libretto !

Op het programma van dit speel jaar kwam Wagner nog voor met negen opvoeringen van « Lohengrin », met zes van « De Vliegende Hollander », met vijf van « De Walkure », met twee van « Rijngoud », met ééne van « Siegfried » en van « Godendeemstering » en met twee van « Parsifal », — maar nu deed er ook weer de operette haar verschijning op :

Met elf opvoeringen van « Driemeisjeshuis » en met elf ook van « Paganini ».

Zijn repertorium vulde het ballet dit seizoen slechts aan met « Gisella », van Paul Adam, de eerste maal op Zaterdag 29 October.