Advanced Search found 5 item(s) featuring "Leo Tolstoj"

1923-01-09 Nederlandsche Schouwburg: "De Revisor" van N.W. Gogolj (P.)
  • . . . Nederlandsche Schouwburg : "De Revisor" van N.W. Gogolj Wie zich haar het patroon van Tolstoi 's en Gorki 's verhalen Rusland als een droomstil land voorgesteld had, die kwam gisteravond van een kwade reis tehuis. Flinke zenuwen moet ge . . .
1927-01-28 Te Antwerpen: Fransche Opera: Eerste opvoering van "Résurrection" van Alfano (L.O.)
  • . . . libretto uitgewerkt, afgekeken van het gesproken drama van H. Bataille , dat op zijn beurt getrokken is uit den gekenden roman van Tolstoï . Op het tooneelstuk heeft het libretto van C. Hanau voor, dat het minder omslachtig is, ofschoon het buiten het tweede bedrijf, dezelfde . . .
1923-07-30 VACANTIEKRABBELS I (Karel Van de Woestijne)
  • . . . die van Volendammers en Schiermonnikoogers, of dan het globetrotters-toilet der Angel-Saksers die voor het eerst de zee overstaken. Niet dat men ontelbare Astrakanmutsen, Tolstoj -kielen of duikerslaarzen ontmoeten zou. Men ontmoet eigenlijk, aan bedoelde Russen niets. Doordat men die Russen-zelf niet ontmoet. Ontmoeten wil zeggen: op den dijk aan . . .
1926 Tolstoj: "Het levende lijk" (Lode Monteyne)
  • . . . Tolstoj HET LEVENDE LIJK. Als tooneelschrijver is Graaf Leo N. Tolstoj minder bekend. Eén spel van hem is echter karakteristiek voor . . .
  • . . . Tolstoj HET LEVENDE LIJK. Als tooneelschrijver is Graaf Leo N. Tolstoj minder bekend. Eén spel van hem is echter karakteristiek voor de kennis van zijn dichterlijk wezen en voor het doordringen in zijn . . .
  • . . . de ziel van den meest verdorven misdadiger leeft een sprankel van het oneindige Goede, van den goddelijken geest... En door deze opvatting is Tolstoj verwant aan een ander groot Europeaan, aan Jean Jacques Rousseau , die het heil van de menschheid door zonde en door misdaad ondermijnd, . . .
  • . . . Jacques Rousseau , die het heil van de menschheid door zonde en door misdaad ondermijnd, zocht te bereiken door een terugkeer tot de natuur. Tolstoj koesterde dezelfde illusie. Ook hij wilde terugkeeren naar de bron van het leven, nadat hij, die toen reeds bekend was als de dichter van . . .
  • . . . Het is hem feitelijk niet heelemaal gelukt zijn leven in overeenstemming te brengen met zijn opvattingen. Van de tweespalt, die het gezin van Tolstoj verdeelde, drong het geheim door naar de buitenwereld, toen de oude man, in 1910, zijn landgoed van Iasnaja Poljana vluchtte in het hardste van . . .
  • . . . leven hadden belemmerd. Deze poging om zich zelf te zijn eindigde, weinige uren later, met zijn dood in het kleine stationsgebouw van Ostapovo... Tolstoj was toen twee en tachtig... * * * Steeds nieuwe bijzonderheden worden er allengskens bekend over het leven van den grooten Slavischen denker en . . .
  • . . . : Dagboek van Iasnaja Poljana -- in dit leven een massa tegenstellingen te ontdekken tusschen woord en daad. Niettemin blijft vooral hetgeen van Tolstoj door zijn werk bekend is van belang voor ons. Door zijn boeken heeft hij de wereld in haar wentelgang beïnvloed -- en dat is . . .
  • . . . alles heeft toch zoo weinig invloed gehad op de buitenwereld, dat men het gerust als iets anecdotisch negeeren kan bij een bespreking van Tolstoj 's politieke en wijsgeerige opvattingen. Als officier, die in 1855 den Russisch-Turkschen oorlog meemaakte, had hij al de bitterheden van en al het sociale onrecht . . .
  • . . . allereerste plaats bestemde voor den Russischen boer, al hoopte hij insgelijks de westelijke cultuurwereld door zijn woord te beroeren. Enkele groote vragen hielden Tolstoj voortdurend bezig: Waarom leef ik ? Wat is de hooge zin van het leven ? In welke betrekking sta ik tot de Oneindigheid ? . . .
  • . . . bezitten het ware Geloof. Hoe sterker de ontwikkeling van onzen geest is, hoe minder begrijpen wij den zin van het Leven. Zoo komt Tolstoj tot een christendom, dat met de Kerk geen verband houdt. Hij wil leven in God, die is het oneindig verstand en de oneindige Liefde. . . .
  • . . . oneindig verstand en de oneindige Liefde. God leeft in alles -- in boom, kruid, dier en mensch. -- Daarom moet alles verdwijnen, wat Tolstoj belet in zijn medemensen een schepsel van God te zien. Weg met de scheidingslijnen door het bezit getrokken; weg met de beschavingsvormen, die de . . .
  • . . . de gierigheid, de heerschzucht... Wie geen begeerten heeft, zal hulpvaardig wezen. Alle geweld van Kerk en Staat moet verdwijnen. Geen wonder dus, dat Tolstoj in al zijn werken schier de tegenstrijdigheden aantoont tusschen de eischen van de moderne maatschappij en die der zuivere Menschelijkheid. De kunstenaar, die
  • . . . in al zijn werken schier de tegenstrijdigheden aantoont tusschen de eischen van de moderne maatschappij en die der zuivere Menschelijkheid. De kunstenaar, die Tolstoj altijd gebleven is en wel ondanks zich-zelf, wordt gesteund door den wijsgeer en den moralist in hem... In Oorlog en Vrede bekampt hij het . . .
  • . . . hij, in tragische tegenstellingen, Armoede tegenover Rijkdom, Kuischheid tegenover Zinnelijkheid, Gerechtigheid tegenover Egoïsme... Ook in het «Levende Lijk» vindt de lezer den heelen Tolstoj terug als strijder voor meer oprechtheid in de individueele en sociale verhoudingen... * * * «Het Levende Lijk», werd voor 't eerst te Moscou . . .
  • . . . hem niet langer voldeed ging hij haar bij de politie aanklagen. De vrouw werd wegens bigamie veroordeeld. Later heeft Guimer zijn wedervaren aan Tolstoj gebiecht. In het drama gaat het eenigszins anders : Fedia, die beseft dat zijn vrouw hem niet meer beminnen kan, zich schuldig voelt tegenover . . .
  • . . . en Karenine in aanraking met het gerecht en Fedia ziet zich verplicht tot het plegen van werkelijke zelfmoord... Een fait divers... Inderdaad. Tolstoj heeft echter den achtergrond, waarvoor het drama zich ontwikkelt scherp belicht. Hij heeft de diepte der afgronden gepeild, waarvoor die menschen geplaatst worden en . . .
  • . . . afgronden gepeild, waarvoor die menschen geplaatst worden en waarin één hunner, als zoenoffer, door de tyranieke Maatschappij wordt gestort... Niet enkel menschen stelt Tolstoj tegenover elkaar. Hij plaatste ze tegenover de Samenleving en haar Rechtvaardigheid... Lisa, Fedia en Karenine zouden het als menschen wel eens geworden zijn. Fedia . . .
  • . . . gebleven zijn. Op deze wijze vermindert wellicht de waarde van het konflikt tusschen individuen, doch des te sterker wordt de sociale beteekenis van Tolstoj 's drama. Immers, zoo komt de strijd tusschen individu en Maatschappij op den voorgrond. Het is de Menschelijke Gerechtigheid, de sociale justicie, die Fedia den . . .
  • . . . de Maatschappij hem uit haar midden had gestooten. Minsky, die «Het Levende Lijk» in het Fransch vertaalde, wijst er op, dat ook voor Tolstoj , Macha -- de bevrijdende daad -- te laat kwam, toen hij in later levensavond, kort vóór de eeuwige nacht zou komen, zijn eigen sociaal . . .
  • . . . kwam, toen hij in later levensavond, kort vóór de eeuwige nacht zou komen, zijn eigen sociaal midden verliet, om zich-zelf te kunnen worden... Tolstoj heeft echter velen den weg gewezen langs waar zij Macha kunnen vinden, vóór het te laat is... «Het Levende Lijk» is een van de . . .
  • . . . den weg gewezen langs waar zij Macha kunnen vinden, vóór het te laat is... «Het Levende Lijk» is een van de wegwijzers door Tolstoj langs die baan opgericht... . . .
1921-08-25 EEN RUSSISCH DICHTER AAN DE VLAAMSE KUST II (Karel Van de Woestijne)
  • . . . vraag rijst als van-zelf (ik durf ze nauwelijks te herhalen): "Is er dan zoo weinig veranderd in Rusland, of is die reconstitutie uit Tolstoj en Dostojewsky gewild?" En het antwoord: - "Neen, hier is geen zoeken naar gerustheid bij middel van traditie. En anderdeels is er . . .
  • . . . jongeren vooral achtten zich bevrijd. Bij weinigen nog slechts, ook onder de ouderen, bestond behoefte aan religie. Zoodat zelfs het humanitarisme van een Tolstoj en een Dostojewsky steeds vager omlijnd was. "Is het nu reactie tegen het opzettelijke, dat wel een kenmerk is van de Sowjet-republiek? . . .