Advanced Search for "Paul Bourget"

. . . in het gemoed en een glimlach om den mond luistert naar de gewekte harmoniën of wanklanken ! Zij realiseert niet het type, dat Paul Bourget in zijn : «Physiologie de l'Amour moderne», als volgt beschrijft : «Femme qui flirte, signe de peu de tempérament, comme le goût de . . .
. . . comme le goût de l'aquarelle chez un peintre. Je réserve cette préciosité pour une feuille d'album : «Le flirt, c'est l'aquarelle de l'amour.» Bourget heeft nog een minder poëtische en lang niet zoo precieuse bepaling der flirtende vrouw gegeven. Deze omschrijving moet de schrijvers van «Flirt» wellicht als de . . .
. . . en bouton, même sur le rosier -- mais tripotée -- est pire que fanée...» Misschien heeft Dr. Van Boven wel het werk van Bourget gelezen. Er bestaat zelfs aanleiding om te gelooven, dat deze misantropisch-aangelegde geleerde, heel goed weet wat de «demi-vierge» in de Fransche literatuur als voorloopster . . .
. . . als voorloopster van de hedendaagsche «garçonne» beteekent. Want Nelly behoort tot de categorie der meisjes, die zich tot over de grens wagen, door Bourget om «certains flirts» getrokken. En wanneer Delbeke en Walschap soms wat veel aandringen, de lijnen van het gebeuren wat versterken, . . .

1919-02-11 Tooneel te Brussel I (Karel Van de Woestijne)

. . . doordringende psychologie maar gedrenkt ook van idealisme, met het groote nadeel dat het aan den onhebbelijken roman: "Le sens de la Mort" van Paul Bourget doet denken, maar het voordeel ook dat het levend blijft zelfs waar het diepzinnig wil zijn. Een stuk, waar de echte literator trouwens . . .

1922-01-22 HULDIGING (Karel Van de Woestijne)

. . . behoort, daar hij de zwager is van wijlen Edmond Rostand. De " Académie française " was vertegenwoordigd door Marcel Prévost en door Paul Bourget , wier beider beroemdheid kon opwegen tegen het gebrek aan vertegenwoordiging der overige Belgische academies. Mevrouw de Noail les had er verder . . .

1921-06-23 Muziek te Brussel III (Karel Van de Woestijne)

. . . en muziek is iets anders. Verwarringstichten beteekent decadentie. Wij willen gezond zijn." Waarna wij gevieren een sigaar opstaken, gelijk al de helden van Paul Bourget als zij een schouwburgzaal verlaten.... Wat mijn vriend in krachtdadige bewoordingen uitdrukte lijkt mij het gevoelen te zijn van velen, die het misschien . . .

1920-05-08 JEROME EN JEAN THARAUD (Karel Van de Woestijne)

. . . Goncourt 's lief was: de naturalistisch-impressionistische. Zij braken trouwens eveneens af met de school die op deze der naturalisten was gevolgd: de psychologische van Bourget . En kon men ze nu ook rangschikken onder de volgelingen van een Barrès : door 't feit, dat zij zulke volgelingen konden worden . . .
. . . beschouwing. Zij hangen willekeurig veel minder van de geaardheid huns bloeds, dan van den vorm hunner rede af. En hierin wijken zij van Bourget 's scholieren haast evenzeer af, als van deze die in de klas van Zola , laat staan van de Goncourt 's zaten.
. . . scholieren haast evenzeer af, als van deze die in de klas van Zola , laat staan van de Goncourt 's zaten. Bourget , immers, is een afgedwaalde. Als Barrès ging hij van een Stendhal uit: hij was geestelijk niet sterk genoeg, om met . . .

1922-10-27 TOONEEL TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)

. . . te spreken van de "grandes vedettes", zoo vrouwelijke als mannelijke, en waaronder op dit oogenblik Lucien Guitry die het grove melodrama L'Emigré van Paul Bourget met overstelpende meesterschap speelt, welke vedettes hier iedere week een groote plaats innemen op de Brusselsche affiches. " Le Marais " verhoogt trouwens . . .

. . . waaraan dit boek is gewijd, terug overschouw, komen mij alleen te binnen : een première in het " Théâtre des Galeries " van Bourget 's "Echéance", een stuk dat ten slotte zeer gewoon is gebleken en alleszins van geene beteekenis in de huidige tooneel-evolutie, benevens "Mannequins", een frisch droomspelletje . . .

. . . à faire" haalt en ze dan met den meesten brio uitwerkt. De heeren Viésille en Tauffier deden dat bijvoorbeeld met het gegeven van Paul Bourget in het onlangs gecreërd stuk "l'Echéance". Bij zulke methoden zijn er duizend en één recepten. Dozijnen ficelli liggen voor de hand. Hiertoe is. . . .

Corpus Toneelkritiek Interbellum