Archief Etcetera

858 document(en) met "Ik-figuur Hoe" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Ik maak hier een willekeurige selectie uit de lijst van de culturele centra waarvan ik vind dat zij deze vorm van theater in hun programmering volwaardig zouden kunnen onderbrengen én die aan de...Zonder een grondige aanpak van heel de sector riskeer je, hoe goed bedoeld ook, een averechts effect...En ik kan me geen kindertheaterproject bedenken dat in deze centra gerealiseerd werd

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Ik blijf de neiging hebben om Torquato Tasso te beschouwen als een politiek relevant stuk, alhoewel ik mij tien jaar geleden liet overtuigen, door Jan Decorte, dat dit niet het geval was (zie Etcetera...Maatschappij Discordia verbrokkelt Goethes tekst op de meest radicale manier: de scènes lijken aan elkaar geplakt als een 'avant-gardistische' collage - ik vroeg me even af of de volgorde klopte - en...De Vlaamse Tasso's van Vandervost en Peyskens - hoe weinig ze ook op elkaar lijken -vallen op door hun respect voor de tekst-als-eenheid, terwijl Discordia Goethes stuk beschouwt als een reeks

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
Met de kilheid van bevroren hersenen registreert Lugn hoe de onverstoorbare tiran Harald heerst over een hem omringend peloton zwakkelingen: een heel instituut psychisch gestoorden, en verder een...Ik storm als een Ardenner paard door het collectieve onderbewustzijn...Jappe Claes: "Het grootste probleem dat ik met theater heb is zijn reproduceerbaarheid

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
Ik kon een relatief goed seizoen vanachter mijn bureau samenstellen, ik kende de goede produkties op voorhand al...Ik zag niks nieuws meer omdat ik er ook niet meer naar zocht...Dirk Pauwels vindt een politiek die probeert de projecten onder te brengen in de kunstencentra artistiek dodelijk: "Hoe meer decreet, hoe minder eigenheid

Nr. 38, Mei 1992 • Gunther Sergooris • Rudolf Werthen
Alle ambities die ik had, heb ik in die korte periode niet kunnen waarmaken...Werthen: Ik heb hem gezegd dat ik daarmee niet kon instemmen...Alleen kunst telt... Etcetera: U lijkt wel een geboren operadirecteur... Werthen: Ik ben er inderdaad van overtuigd dat ik een goede operadirecteur zou kunnen zijn

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
hoe het tenslotte hetzelfde lijf is dat hakt en smeedt en danst, een lijf dat gemaakt is van bloed, zweet en dromen...De muziek is een knappe mix van repetitieve zinnen en 'gezapt' klankmateriaal (televisie, industriële geluiden). 'Ik verplaats lichamen, zoals ik een potlood verplaats,' zegt Trisha Brown en deze

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Omdat ik dit soort professionaliteit verwerp, moet ik wel kiezen voor het eerste: iets is mooi, goed of belangwekkend voor die mensen die door allerlei sociale mechanismen als beoordelaars aanvaard...Onlangs mochten we de dames Ritter en Dene en de heer Voss nog eens in Antwerpen meemaken in het naar hen genoemde stuk; en ook toen kon iedereen zien en horen hoe zij de tekst dienden...Ik was verbolgen over zoveel onrecht, omdat ik meende te kunnen aantonen, aan de hand van de tekst en aan de hand van een intuïtieve opvoeringsanalyse, waarom dit een 'juiste' opvoering was

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
Als ik poëzie zeg, bedoel ik evenzeer cultuur in het algemeen als theater in het bijzonder...Vooraleer Klimenko's beginselen te beschrijven, wil ik wijzen op een aantal ideeën die op een parallelle, obsessionele manier aanwezig zijn in zowel Klimenko's als Malevitsj' werk...Ik geloof dat zijn combinatie van "nihilistisch" en "visionair" (alweer een paradox) noodzakelijk is om zo'n poëzie te maken

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Pinter toont expliciet hoe een mens een ander mens kan verminken, lichamelijk, psychisch en emotioneel...Ook bij De Hypochonders duikt dezelfde metafoor op in de lange monoloog die de 'zakenman' Spaak 2 (Rudi Van Vlaenderen) houdt in een vervormende spiegel: "Ik sta volledig vereenzaamd tegenover een...zoals Nelly verschrikt uitroept: "Ben ik dan uit de tijd gevallen

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Ik ontkleed me, ik verf me, ik versier mijn lichaam, als een jood, een vrouw...Als ik 's ochtends naast je wakker word, en ik zie die varkenskop... Sylvia: Ik ben altijd 't eerste... Adolf: ...dan hou ik me slapende, 't Liefst hield ik me dood...Ik zou niet weten wie indringender een beeld heeft gegeven van hoe samenleven wordt uitgehold doordat de twee samenlevenden steeds meer opgaan in hun eigen denkwereld

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Wanneer je de geschiedenis van de opera en de meningen van de grote mensen in die geschiedenis kent, wordt het duidelijk dat opera theater is." Hoe komt het dan dat we praten over de opera's van...De muziek zit vol subtiliteiten en is in haar complexiteit erg spannend, en ik gaf er dan ook de voorkeur aan mijn ogen te sluiten en niet te kijken naar de muzikanten, die gewapend met trompetten en...Dit artikel is gebaseerd op twintig muziektheatervoorstellingen in het 'klassieke' circuit, die ik in de afgelopen drie jaar zag in België en Nederland

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Ik kon de opmerking van Dirk Van Haute (Etcetera 38) goed begrijpen wanneer hij zegt dat de kunstencentra enerzijds beweren dat ze mogelijkheden geven aan het vernieuwende theater en anderzijds...Ik denk dan binnen het muziektheater aan initiatieven als S.O.I.L...Een aspect van de positieve invulling die ik aan de term 'sluiswachters' heb gegeven is dat de kunstencentra in de engste betekenis van het woord een infrastructuur zijn die aan de kunstenaars ter

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Hoe sprokkelt zij haar bewegingsmateriaal, hoe laat zij dans met muziek en video rijmen, hoe werkt zij met het talent van een danser of het gebrek daaraan...Maar de paradox is dat hoe strakker de structuur is, hoe meer individualiteit mogelijk wordt...Het werkt meer zo dat je denkt: als ik dit al ken en dat al ken en ik voeg dat samen, wat gebeurt er dan

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Ik weet niet zoveel over hoe het markt-systeem in mekaar zit waardoor sommige landen honger lijden en andere in relatieve weelde leven...Ik zou ook absoluut niet weten hoe dat te ensceneren...Maar ik kan wel in je kritiek inkomen: als ik niet met de nodige rust het geheel ensceneer terwijl ik vertel, ontstaat er een drukte die niet echt prikkelend werkt

Nr. 39, December 1992 • Eddie Vaes • Twintig jaar schotten doorbreken
Zo herinner ik me haar versie van Gorki's Zomergasten voor het Holland Festival in juni 1980, op een vervallen Haags buitengoed, waarin zij de onopvallende rol van het dienstmeisje Sasja van de...Hoe is dit gezelschap overeind kunnen blijven

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Ik wilde onderzoeken hoe het gedaan was, met welke acteermethodes het gespeeld werd...moesten de innerlijke leegte uitbeelden", zegt Swarte, "en ik vroeg me af hoe ik de ruimte moest inrichten, maar Jan Joris vroeg wat er moest worden weggehaald...Het is heel spannend om je af te vragen, hoe krijg ik het verleden zo tot leven dat het ook een realiteit wordt voor het publiek

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Freudiaanse huwelijksanalyse
Ik denk dat Liu ten koste van enige smart moet opgeofferd worden, maar ik zie niet in hoe we dat kunnen doen, tenzij door haar de marteldood te laten sterven...Haar dood zou kunnen helpen het hart van de Prinses weker te maken... Ik word heen en weer geslingerd op golven van onzekerheid...Nog nooit heb ik een operakoor met zoveel fysieke inzet zien acteren en zingen

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Berouw na de zonde
werk te maken krijg met de stompzinnige obstakels die ik heb moeten trotseren en waarmee, naar ik zie, andere componisten die voor onze Grand Opéra schrijven, dagelijks te kampenhebben, kookt mijn bloed...De botsing van mijn wil met die van de kwaadwillenden en de imbecielen die zich in zo'n geval voordoet, zou nu uiterst gevaarlijk zijn, ik voel mij absoluut tot alles in staat wat hen betreft, en ik...Magische minuten En toch was dit een voorstelling waarin ik enkele minuten lang ongemeen sterk de magie van het medium opera ervoer: twee stemmen die zich wiegen op een melodische lijn van een

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Ik hield er niet van; het gebrek aan een spannende theatervorm en enige dubbelzinnigheid of geheim in de inhoud vond ik onverdraaglijk...Ik weet trouwens ook niet wat dat is. Ik weet wel, dat de mensen die het hanteren, meestal bedoelen dat je het stuk moet blijven tonen in een vanuit de negentiende eeuw overgeleverde, en door negen...Ik verwijs naar de BBC-uitvoeringen van Shakespeare's werk, dan zal duidelijk zijn wat ik bedoel

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Nu vier jaar later is en blijft het onzinnig om de theaterrealiteit anno 1992 te willen blijven inventariseren en catalogeren met deze 'leeggelopen woorden' (Van Kerkhoven). Maar hoe leeggelopen...doelstellingen én het publiek, is het geloof en de twijfel, het engagement en de zelfkritiek die ze als groep heeft in wat ze doet en hoe ze het doet, is de keuze die ze maakt tussen werken in en met een (vast...Lees ik niet in de inleiding van het Kaaitheaterjaarboek 1992 dat 'theatermaken per definitie is "samen iets doen", samen bezig zijn, samen een vorm zoeken om te spreken'? Vanzelfsprekend is het dat