Archief Etcetera

858 document(en) met "Ik-figuur Hoe" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 40, Februari 1993 • Luk Van den Dries • Moord op onschuldige kinderen
Kindermoord De twee stukken zijn op vele manieren -hoe verschillend ze in de oppervlaktestructuur ook zijn- met mekaar verwant...ik van de tekstkeuze, zeker in het geval van Gered, niet kapot ben

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Hoewel ik meer voor een meegaande kritiek voel, besef ik dat dat meegaan niet tot in het absolute kan, al was het maar omdat je afstand moet houden...Op andere momenten wordt in de microfoon nog eens expliciet gezegd wat in het spel al heel de tijd getoond wordt: hoe slecht migranten het hebben, hoe wreed en racistisch sommige mensen zijn...De voorstelling die ik gezien heb van Zij kwamen van 't Zuiden was mede georganiseerd door de vereniging Mechelen Tegen Racisme

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
Ze zeggen het graag, maar denken daarbij: wat moeten we zeggen, en vooral: hoe moeten we dat zeggen...Busschots, Pierre Callens, Lilian Keersmaekers, Marijke Pinoy, Bob Snijers, An Pira, Peter Thyssen T H A T E R Ik leef, ik weet niet hoe lang Ik sterf, ik weet niet...wanneer Ik ga, ik weetniet waarheen Waarom kan ik nog zo vrolijk zijn

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Ook geprospecteerde voorstellingen houden risico's in. Niet alles verloopt netjes zoals voorzien en hoe hoger de verwachtingen, hoe moeilijker ze in te lossen zijn...Ik kan de zingeving achteraf niet altijd goed onder woorden brengen, ook al ben ik er stellig van overtuigd...Ik hoop dat ik niet anders kijk omdat ik een kind heb

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Het effect is minder spectaculair en 'origineel' dan de vroegere locaties (ik denk aan de hallucinante tocht door de -verschillende verdiepingen van de vervallen mouterij in Wijnegem, waar Hollandia...Er schiet me een zin uit één van Büchners brieven te binnen: 'Ik vind in de menselijke natuur een verschrikkelijke gelijkheid'. Rechts loopt een lange groene scheidingswand schuin naar achter in een...Het is opvallend hoe zelfverzekerd en vaak vrijpostig Woyzeck zich tegenover zijn oversten gedraagt

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • redactioneel: Het mogelijke
Tijdens de manifestatie ter ondersteuning van de Muntschouwburg richtte de Franstalige schrijver Pierre Mertens zich in niet mis te verstane woorden tot de gezaghebbers van dit land: "Kijk eens hoe...Op hetzelfde ogenblik dat ik deze regels neerschrijf, lopen er berichten binnen over afschuwelijke medische experimenten op Bosnische vrouwen en kinderen

Nr. 40, Februari 1993 • Paul Goossens • Het belang van het belangeloze
Bijna zei ik 'wat haar van rechtswege toekomt', maar dan zou ik de zaken te mooi voorstellen...De allergie, of juister de haat, van extreem-rechts tegen kunst, zeker als ze controversieel is, taboes aanpakt en maatschappelijke vooroordelen contesteert, is misschien het beste bewijs hoe juist en...hoe noodzakelijk ons engagement vandaag en hopelijk ook de volgende weken en maanden is. En zij die door het lot van de meest kansarmen in deze samenleving bewogen worden en vragen hebben bij

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Per slot van rekening kén ik die Brusselse bedelaars niet, ben ik niet op de hoogte van hun herkomst, van hun doen en laten als ik ben voorbijgegaan, van de ongetwijfeld nobele initiatieven van de...Ik wou dat ik kon geloven in Jan Fabre,' schrijft Dieter Lesage in zijn Klapstuk-beschouwing in Notes (12/91), 'maar ik weet dat Meg Stuart gelijk heeft...Ik wou dat ik nog in Cunningham kon geloven, maar ik weet dat de anderen gelijk hebben, met werk dat meer zegt dan alle vermelde cijfertjes samen

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
Ik heb mij eraan moeten herinneren dat men de wereld niet alleen moet verkennen, maar ook moet begrijpen...Ik denk dat men moet leren te wachten zoals men leert te scheppen...Hoe klein zijn deze bloemen Hoe diep is al dit bloed

Nr. 40, Februari 1993 • Evelyn Nicodemus • Een opening in een gesloten wereld
Wanneer racisme ter sprake komt, zeggen mensen vaak: 'Ik ben geen racist'. Dan wacht je enkele ogenblikken, en dan volgt een 'maar': 'Maar ik kan die en die niet uitstaan...' Ik ben racisme gaan...Maar toen de televisie me vroeg, moest ik toegeven dat ik schrik had voor wat er aan het gebeuren was, schrik voor de xenofobie...Sindsdien heb ik vaak de vraag gekregen, uit bezorgdheid en uit identificatie: hoe durf je te zeggen dat je schrik hebt

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
SCHADE/ schade, geregisseerd door Jan Lauwers en geschreven en gespeeld door dezelfde Tom Jansen (geen Hemingway dit keer, maar zijn eigen verhaal vertellend) staat er: "Ik heb geen ander besef van...Het zwarte gat dat ook de vrouw is: "In de eeuwigheid die volgde, stortte mijn lichaam in en met niets ontziend geweld viel ik in haar middelpunt...Nee, geen balans opmaakt, want dat lukt niet: "Hoewel ik verlang naar een oordeel, ben ik niet in staat mezelf, laat staan u de geringste indruk te geven van het totaal

Nr. 41, April 1993 • Hugo De Greef • Kunst verdraagt geen compromis
Er is onvoldoende geld om het bestaande te honoreren (waarmee ik niet bedoel dat het bestaande sowieso moet gehonoreerd worden - zie hoger). Er zijn heel wat boeiende, nu pover betoelaagde...Waar en hoe vindt men in godsnaam veertig Vlamingen met een dergelijke competentie, er rekening mee houdend dat de raden politiek worden samengesteld, moeten beantwoorden aan het cultuurpact en niet...Hoe belangrijk beide ook zijn, ze mogen met elkaar niet verward worden

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
Beide praktijken, hoe verschillend ze onderling ook zijn, maken deel uit van dezelfde dynamiek die het westerse theater aan het eind van de jaren zestig op zijn grondvesten deed trillen, met het...Anne West zou naderhand verklaren: 'Zodra ik begon te spelen, voelde ik dat ik niet moest vechten zoals met een normaal publiek...Ik was een deel van hun verbeelding geworden

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Verontschuldigend hield hij zijn kleren op de arm en zei de kinderen dat hij niet meer wist hoe hij zich moest aankleden, dat hij zich plots niet meer herinnerde welke lichaamsdelen hij in welke...Want ik zie ook taalgebruik en tekeningen bij kleine kinderen die nauw verwant zijn aan de manier waarop ik met taal wil omgaan...Ik vind het interessant om te gaan kijken waarop dat succes gebaseerd is, hoe dat psychologisch werkt

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Want toen ik een paar jaar daarvoor regelmatig naar toneel begon te kijken, miste ik geen voorstelling van Toneelgroep Studio van Kees van Iersel, die vrijwel alleen nieuw repertoire speelde, omdat...Hoewel ik niet al die regisseurs in hun kijk op de wereld kon volgen en dus ook niet door al die ogen naar de werkelijkheid kon kijken, juichte ik toe wat ze deden...Ik heb dus bij de stukken die ik aanbracht geprobeerd de lijnen door te trekken die Johan Simons, Paul Koek en mijn voorganger Leon van der Sanden hadden uitgezet

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • Klein en klein
Heb ik het juist gelezen en mag ik het zo samenvatten: Brussel heeft geen internationaal festival nodig en Frie Leysen en Guido Minne kunnen best hun tijd aan zinniger dingen besteden...Ik behoor tot de laatste groep...Dat heeft te maken met hoe ik denk dat het culturele leven hoort te zijn

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • L.A.'s best bewaarde geheim
Als de acteurs beginnen te vertellen over hun bestaan, luister ik met verbazing...Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ik zoveel gunstige reacties op het werk van de Actors Gang hoor omdat de reputatie van Tim Robbins, de man die het in Hollywood gemaakt heeft, op de acteurs en...Als ik zijn naam in de gesprekken laat vallen, zie ik wat zure gezichten

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
Maar voor zover ik een figuur altijd anders benader, ze stukpluk, ze doe exploderen en die delen in verschillende volgordes weer samenstel, kan ik met heel weinig materiaal als uitgangspunt een...mijn geval denk ik dat alles wat ik ook maar enigszins goed gevonden heb, het resultaat is van een toeval van waaraf ik heb kunnen werken...zie, wens ik doof te zijn / Als ik jou hoor, wens ik blind te zijn

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Ik vraag me af of hij zich zelf bewust is van het feit dat hij zo weinig als choreograaf wordt gezien, en hoe hij zichzelf in dat verband eigenlijk ziet...Het ergste is als je als kunstenaar aan zoiets meewerkt, want ik denk dat een kunstenaar toch nog altijd roet in het eten moet gooien, moet zorgen voor die subversieve kracht om dat aan te tasten...Ik heb zeer veel ideeën," zegt Fabre, "ik moet enorm veel weggooien

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Als ik daar eens een jaar geen ruzie had of geen polemiek had gevoed, wist ik dat ik slecht met mijn stiel bezig was...Ik ben inhart en nieren een democraat, maar als ik over kunsten praat, ben ik toch wel... Etcetera: ...een verlicht despoot Antonis: ...iets in die zin misschien...Ik vind het een spitante sparring partner, hoewel ik bij sommige discussies denk: 'Mijn god, waar zijn we mee bezig