Archief Etcetera

653 document(en) met "IK ZEGGEN WAT HET IS" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 79, December 2001 • Loek Zonneveld • Het vernieuwde Berliner Ensemble: Claus Peymann &...
Het ontlokte de Schaubühne-chef Ostermeier het volgende dodelijke commentaar: 'Wat willen die heren nu eigenlijk...Hard, effectief, en ik zou bijna zeggen politiek theater - minder showy dan Peymanns geweldige Richard III in het Weense Burgtheater, tweede helft jaren tachtig...de era Peymann mócht het weer (en de erven Brecht hebben in het Berliner Ensemble, sinds het tijdvak Heiner Müller, sowieso niks meer te zeggen). Tiedemann bouwde uit de nauwelijks vijfentwintig gedrukte

Nr. 79, December 2001 • Stefanie Wenner • Het spook van de toeschouwer of de...
Jacques Derrida formuleert het als volgt: telkens wanneer het om iets 'tussen twee' gaat, om een verbinding van wat schijnbaar gescheiden is, zijn er spoken in het spel en is er nood aan een...Maar net zoals het spinsel is het spook datgene wat 'tussen twee' ligt, het duidt het onzichtbare aan, datgene dus wat meer is dan de som van zijn delen...Maar de uitzonderingstoestand waarin het hele huis zich bevond had toch ook een effect op het avond-publiek - ik zou alleen niet kunnen zeggen of het publiek dat al dan niet aangenaam vond

Nr. 79, December 2001 • Rudi Laermans • De belofte van 'het'
Ik kan daar ook op doorgaan, wat wellicht de reden is dat het vaak ook zo gebeurt zoals ik het zelf graag wil...ik ertoe neig om te zeggen dat 'het meerdere' misschien het interessante is. De moraal dat 'less is better tlmii more' valt te bevragen...Ik heb het wat moeilijk met de opmerking dat mijn werk misschien meer verwantschappen heeft met het situationisme van de jaren vijftig dan met de dansvernieuwingen van de sixties

Nr. 79, December 2001 • Eric Corijn • Sociaal-artistieke projecten zijn artistieke projecten en vice...
Soclaal-aïtistlelce projecten zijn artistieke projecten en vice versa Eric Corijn 1 Ik moet zeggen dat ik de polemiek rond het Antwerpse Toneelhuis niet...En men vergeet de inbedding in het mondaine milieu, in de mediatisering, in de subcultuur van de culturele bemiddelaars... Wanneer ik het over cultuur heb, wijs ik steeds op het onderscheid...Opgelet voor hen die zeggen zich tot iedereen te richten, ik prefereer een Toneelhuis dat zegt dat het er niet voor iedereen is. Maar ik bepleit wel dat er een esthetisering van elke vorm van

Nr. 79, December 2001 • Isabelle Finet • Illusionisten op het dorpsplein
Terwijl ik de zoveelste poging onderneem om wat orde te scheppen in mijn papieren chaos kom ik volgend interview tegen van Peter Anthonissen met Nadia Abdelouafi en Dirk Pauwels: Het stigma van de...om het met Bourdieu te zeggen: 'De 20ste-eeuwse kunstliefhebber ziet het eigen oog als een gave van de natuur, terwijl het het produkt (sic) is van de geschiedenis...Om het nu concreet over Niet alle Marokkanen zijn dieven te hebben (als voorbeeld ken ik dit het best; ik kan moeilijk voor anderen spreken), deze voorstelling is gemaakt vanuit het standpunt van

Nr. 79, December 2001 • Clara Van den Broek • Lorent Wanson: 'De notie sociaal-artistiek getuigt van...
Dat ik wil reageren wil niet zeggen dat ik de tekst bullshit vind: het is een goed gefundeerde tekst...Door de voorstelling wilde ik ook vragen stellen als: wat is hoge cultuur, wat is cultuur, wat is kunst, wat is het woord...Omgekeerd kan ik het eens zijn met wat De Cauter zegt over vorm

Nr. 79, December 2001 • Lieven De Cauter • Naar de dierentuin: de terugkeer van de...
Om precies te weten wat hier op het spel staat, misschien nog eerst even verduidelijken waarover het gaat (ik citeer de e-mail die ik ontving van het KunstenFESTIVALdesArts): 'Het uitgangspunt van het...Maar wat moeiteloos lukt in een concert van Cheb Khaled, is gewrongen in een voorstelling van de hoge cultuur (wat het theater dat ons voor ogen staat onvermijdelijk is). De hoge kunst (en theater...migranten). Misschien is het zelfs zo dat het goed bedoelde voyeurisme die de Anderen (met grote a) op scène zet, symptoom is van de tweedeling, de dualisering van onze maatschappij, van wat ik genoemd heb 'de

Nr. 79, December 2001 • Klaas Tindemans • Ik had een Wet in mijn lijf....
De vraag blijft echter wat deze intenties toevoegen aan het lot van Medea in het tweede deel...Mnemosyne blijkt meer en meer te zeggen - en gezegd te hebben - wat Antigone, geobsedeerd als ze is door het imaginaire herstel van haar Familienroman met broer en/of vader, nooit gezegd kan krijgen...Ik kreeg het gevoel dat het hoofdpersonage in Mind the Gnp precies die blinde Oedipus is. Hij beschrijft, amper vermomd, het hallucinante verhaal van het duel tussen zijn zonen, hij doet, aan het slot

Nr. 81, Februari 2002 • Mohamed 'Ben' Benaouisse • Alimentation générale
Il proposa de me faire un massage... Moi et Fratersplein à Gand Na twee jaren in Luik, beslis ik om met mijn universitaire studies te stoppen en besloot ik om toch doen wat ik wou...Het is Lam is het namelijk niet meer zo duidelijk wat ik wil zeggen (behalve dan de video van mijn vader die een schaap slacht), terwijl dat in Rijsel (Invasif) wel nog duidelijk was...Ik had van alles in mijn hoofd, ik wist hoe ik sommige dingen in het project wou hebben

Nr. 81, Februari 2002 • Barbara Baert • Woord, huid, sluier: Omtrent beeld en monotheïsme
wat volgt probeer ik een toegang te vinden tot de plaats van het vrouwelijke in het wezen van het beeld...Maar als de feminiene plaats in het beeld ten gronde verweven is met de sluier, dan kan het motief van de sluier ook thematiseren wat haar vernietigt, of wat het vrouwbeeld is dat door mannen wordt...Zij zou 'vangen' wat met het blote oog niet te zien is. In het bijzonder de fotografie van het gelaat is intiem verbonden met de blik

Nr. 81, Februari 2002 • Frank Vande Veire • Tegen de nieuwe heidenen
Als er geen enkele grond is om het ene boven het andere te kiezen, als er voor alles 'wel iets te zeggen valt', dan gaat het er enkel nog om wie het beste zijn visie kan laten gelden of kan...De wijze ander zou over het vermogen beschikken om in de natuurlijke kosmos de regels te lezen over wat de mens te doen staat...Gods incarnatie in Christus, ook de 'levende' genoemd, houdt in dat wat zich boven het aardse leven verheft niets anders is dan een brok leven dat als het ware té levend is, zo levend dat zelfs het

Nr. 80, Februari 2002 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Op zoek naar 'het leven van de...
jan coossens: Het zou een verraad aan het repertoire zijn te zeggen dat het zich beperkt tot de Grieken en consoorten en de ondertussen al gesacraliseerde twintigste-eeuwse auteurs...HlLDEGARD DE VUYST: Wat jammer is in de discussie omtrent Het Toneelhuis is dat het opnieuw gaat om kwantificeerbare gegevens; de vraag naar het publiek wordt losgekoppeld van wat er op de scène te...Dat zou een ander project ft WAT JAMMER IS IN DE DISCUSSIE OMTRENT HET TONEELHUIS IS DAT HET OPNIEUW GAAT OM KWANTIFICEERBARE GEGEVENS; DE VRAAG NAAR HET PUBLIEK WORDT LOSGEKOPPELD VAN

Nr. 80, Februari 2002 • Erwin Jans • Kritische intoxicaties: over cultuur, crisis en explosies
Wat ik hoger als 'politiek' en 'ethiek' omschreef, beschouw ik als de belangriikste 'intoxicaties' van het denken van Rudi Laermans en Dirk van Bastelaere...Van Bastelaere verzet zich met klem tegen wat hij biedermeierpoëzie en dito poëziekritiek noemt, die in het teken staan van emotionaliteit, menselijke problematiek, het verlangen naar rust en harmonie...Daarom is dit opstel een van de belangrijkste van de bundel, niet alleen voor wat het zegt over de poëtica van Van Bastelaere, maar ook voor de waarde die het aan de poëzie van Pernath toekent: 'een

Nr. 81, Februari 2002 • Peter Anthonissen • Jungle in een wijdzittend theaterjasje: Olie op...
Wat me meteen aansprak, is het feit dat die muziek zoveel fantasie in zich heeft dat ook kinderen enthousiast naar zo'n big band kunnen luisteren...Wij hebben het over wat wij willen tekenen, wijzelf, zonder dat iemand zegt dit of dat...Een formule die werkte, want toen ik Olie op Duke in Mechelen zag, was het toneel aan het slot bezaaid met jonge én minder jonge enthousiastelingen

Nr. 81, Februari 2002 • Rudi Laermans • Het dansen gedanst: Blueprint (David Hernandez)
Zo'n frame zal daarom gewoonlijk nogal wat voorwaardelijke regels bevatten: 'als jij beweging x kiest, moet ik even later met bewegingy komen'. Dat zorgt voor alertheid bij de dansers, onder meer...Blueprint doet soms ook aan het werk van Merce Cunningham denken door het veelvuldige stappen van positie naar positie, al is het onderbreken van de zelfreferentialiteit van bewegingen door het...Ze kunnen zelfs luidop beginnen babbelen over Gevoelens, het Menselijk Lichaam, het Geslachtsverschil (mannen versus vrouwen), de Maatschappij, of wat dan ook

Nr. 81, Februari 2002 • Nedjma Hadj • De mystieke omweg: In het werk van...
het nu in de Aurès of in het Tassili-gebergte is, of in Parijs, ik werk altijd voort op dezelfde manier en haal wat er te halen is uit elk ogenblik en elke plaats... Het Tassili-gebergte...Ik visualiseer het door het gezicht van mijn grootvader, zijn rimpels, de diepte van zijn blik, en ik zie hem nog bidden, altijd in smetteloos wit gekleed, in zijn jebbn, met zijn nilablauw getinte...Het is het teken van de godsdienst waarin ik geboren ben, de shahada telt 7 letters, er zijn 7 hemels en 7 aarden, 7 ommegangen rond de Kaaba, 7 stenen voor Satan, idem wat het dagelijkse leven

Nr. 81, Februari 2002 • Leïla Houari • Van 'het trancehuis naar het theater
Van het trancehuis naar het theater Als kind ging ik met mijn tante mee naar een trancehuis...Omdat ik er nood aan had opnieuw aansluiting te vinden bij wat ik in België zozeer had gemist en omdat ik het nut van gratuite provocatie niet inzag, heb ik het spel gespeeld...Ik zie echt niet waar er in onze landen kunst is, tenzij bii enkele individuen waarvan ik grif toegeef dat het om volwaardige kunstenaars gaat

Nr. 80, Februari 2002 • Miel Vanattenhoven, Marianne Van Kerkhoven • Wat denkt een vrouw die beneveld voor...
Wellicht was het dat wat mij aantrok in die ogenschijnlijk 'normale dialoog' en waarbij ik het gevoel had dat de muziek juist 'het ongezegde daarachter' kon beschrijven...die zin blijft het voor mij nog een 'studieopera'; de volgende keer ga ik 'terug naar af' zonder mij nog iets aan te trekken van wat er allemaal daarvoor is gebeurd; stilaan kon ik me daarvan...Door met Guy te werken ontstond er een meer analytische visie, terwijl ik het gewoon meer 'beleef'. Ik heb altijd met dat boek rondgelopen; bij elke nieuwe librettoscène herlas ik het en probeerde ik

Nr. 80, Februari 2002 • Rudi Laermans • Artistiek zijn is geen kunst: kanttekeningen bij...
het niet om een enigszins steekhoudend betoog te ontvouwen (ik kom daar nog op terug). Eric Corijn zet in de schriftelijke neerslag van zijn Thersites-lezing daarentegen een wat bredere bril op en weet zo...Het heet dan 'dat het vooral gaat om de afbakening van wat een bepaalde elite kunst noemt...Enkele zinnen verderop beweert Finet met evenveel aplomb dat 'het enige wat je kan zeggen is dat verschillende soorten kunst zich op verschillende soorten groepen richten

Nr. 80, Februari 2002 • Marleen Baeten • Theater is (niet) voor iedereen: het verschil...
Ik zit wel niet in het wereldje, maar ik ga wel heel veel kijken...Wat geeft kunst het imago van 'moeilijk'? Het feit dat je meestal niet weet wat je kan verwachten, zo blijkt na gesprekken met de cursisten...Als ik goed kan lezen, zitten Luk Perceval en Eric Antonis echter min of meer op dezelfde lijn, wanneer de laatste zegt: 'Elke kunst heeft het volk nodig dat het nodig heeft