Neem u in acht «fur das carrière-machen» zei, ik weet niet welke Duitscher. Vrij vertaald klinkt dat «Hou op met Stopseltje».

Paul de Mont vertaalde «De Wonderdoktoor», dat is een verzachtende omstandigheid voor het schrijven van zijn laatste werk. Roekedekoe kan veel kwaliteiten hebben, in «Nuances» stak toch degelijker stof.

Technisch is het stuk goed gebouwd. Vlot spel en dialoog -- de complicatie's zijn niet gezocht -- de figuur van Jan is goed geteekend. Het is een volksstuk, geen gemeenschapskunst, voor zoover wij daaraan 'n opvoedend karakter (artistiek natuurlijk!) toekennen.

De comedie (de feiten zijn grappig: de grond is niet van tragiek ontbloot) brengt ten tooneele Mijnheer Jan, duivenmelker en rentenier, die zijn dagen slijt tusschen zijn knecht Miel, zijn duiven en zijn meid Melanie.

Zoo om de drie, vier jaar wordt zijn kalme leven onderste boven geworpen door het bezoek van zijn broer Bernard en diens dochter Marie José. Te dier gelegenheid worden lampekap, meubelen, behangpapier, enfin alles, veranderd naar de grillen van Bernard.

Wat erger is : ook Menheer Jan's regiem ondergaat een grondige wijziging. De pan spek met eieren wordt 's morgens vervangen door een kop thee en één beschuitje. Gelukkig weet Melanie wat degelijker kost binnen te smokkelen:

«As de dan toch stareve mut, dan liever van te veul eete, as van den hoenger!»

Tegenover Menheer Jan woont sinds veertien jaar de nog relatief-bevallige Weduwe Boeckx. Het ouwe hart van Jan is aan 't laaien gegaan. Met de hulp van Melanie en Miel waagt hij een meer geprononceerde buiging en -- toppunt van moed! -- een invitatie op de koffie.

Het stuk eindigt op een algemeen gekir: Jan's duiven en drie vrijende paartjes: Marie-José en de jongeheer Boeckx; Miel en Melanie; en de weduwe met... broer Bernard.

Menheer Jan schiet over en zal nu een kleiner huiske gaan bewonen met een heel mooi duivenkot!

Roekedekoe !

Duvosel als Menheer Jan en Tilly van Speybrouck als Melanie waren schitterend.

Zonder aan het N. V. T. een astronomisch belang te hechten, vraag ik mij af met Abbé Moreux «Où allons nous?»

Na de «Volksvijand» «Roekedekoe» --- en binnenkort «De Koning drinkt»!