Advanced Search found 32 item(s) featuring "Paul de Mont"
1931-05 Roekedekoe (Robert Erkens)
- . . . Neem u in acht «fur das carrière-machen» zei, ik weet niet welke Duitscher. Vrij vertaald klinkt dat «Hou op met Stopseltje». Paul de Mont vertaalde «De Wonderdoktoor», dat is een verzachtende omstandigheid voor het schrijven van zijn laatste werk. Roekedekoe kan veel kwaliteiten hebben, in «Nuances» . . .
1931-02 Bij de opvoering van " Roekedekoe" van Paul de Mont door het nieuwe Volkstoneel (Van Craesbeek)
- . . . Toneelkroniek Bij de opvoering van «Roekedekoe» van Paul de Mont door het nieuwe Volkstoneel . De vertoning van het nieuwe stuk van Paul de Mont , dat zo pas . . .
- . . . opvoering van «Roekedekoe» van Paul de Mont door het nieuwe Volkstoneel . De vertoning van het nieuwe stuk van Paul de Mont , dat zo pas door het nieuwe Volkstoneel werd gekrëeerd, is een miserabele mislukking. Luister, hoe de auteur zelf ons de korte inhoud . . .
- . . . ogenblik onze aandacht opeist. Het is spijtig voor de verspilde energie, maar wij hebben in Vlaanderen stukjes genoeg van dit soort. En van Paul de Mont moeten wij beters verwachten. Ook de vertoning was geen glanspunt. Alleen M. Hoste en Tilly van Speybroeck speelden met overtuiging. De regisseur . . .
1929-03-25 Nieuwsjes uit de tooneelwereld (J.B.)
- . . . het Roomsch Katholiek Nederlandsch Studentenverbond regisseert Johan de Meester in het najaar te Amsterdam "Het Geding van Onzen Heer" van Paul de Mont . E.H.C. Lindemans maakte een Vlaamsche lustige bewerking van de oude Fransche klucht van Maitre Patelin. - Anton Van de . . .
- . . . oude Fransche klucht van Maitre Patelin. - Anton Van de Velde legt de laatste hand aan een spel in twee deelen: Halewijn. - Paul De Mont eindigde "Fortinbras" drama van het modern intellekt en heeft het inzicht daarna een St. Paulusdrama te schrijven. -Er wordt verwacht dat de . . .
1929-11-20 Tooneel in Vlaanderen. Het Landjuweel te Kortrijk (Anon.)
- . . . werden niettemin in deze keuze dan vrijgelaten. De uitslag luidt: twee stukken van Jac. Ballings , een van Hegenscheidt , van Paul de Mont , Willem Putman . Anton van de Velde , Delbeke-Walschap , Albrecht Rodenbach , August Monet . Onmiddellijk . . .
- . . . museum. Het tornooi wordt ingezet door Sint Augustinuskring uit Antwerpen, die op den tweeden Zondag van Januari een vertooning zal geven van Paul de Mont 's Geding van Onzen Heer. . . .
1924-12-06 Helmuth Unger : "De Nacht" in "De Nieuwe Spieghel" (Willem Putman)
- . . . en allen stijl. Het fijnst-genuanceerde "zeggen" kon dat niet goed maken. Ik beweer dat het dialoog is van De Tière , waarin Paul de Mont ; een paar dichterlijke beelden van Wies Moens heeft gezet. On-literair, werd ergens verklaard. Beter was : ontooneelmatig, volstrekt ongeschikt om . . .
1926-03-24 Alph. Laudy : "De Paradijsvloek" in "De Nieuwe Spieghel" (Willem Putman)
- . . . kleedje. De slaaf droeg het kostuum van een galeiboef en onder de vluchtelingen, een schare die ons denken deed aan het publiek in Paul De Mont 's modern passiespel, bemerkten wij zelfs verschoten soldatenpakken. Deze groep was bij haar verschijnen indrukwekkend. Dit lijden, gehuld in moderne lompen, greep ongetwijfeld . . .
1927-05-08 "Reinaert de Vos" van Paul de Mont te Leuven (Anon.)
- . . . "Reinaert de Vos" van Paul de Mont te Leuven Er wordt ons geschreven: Heden ging, door de zorgen van de " Leuvensche Tooneelwacht " voor de 4e maal "Reinaert . . .
- . . . "Volksverhaal". Want het groote procent der belangstelling ging niet verder dan de naturalistische vormen van het sprookje. Hoe stond het met de sceniek? Paul de Mont mag in zijn handen wrijven wanneer de heer Plas er die weelde van kleur heeft op gevonden! Een weelde van . . .
- . . . die aan dat zeer bewogen spel een kleedje gaf om op staan te kijken! Werkelijk, de regie heeft hier een krachttoer uitgehaald waar Paul de Mont een hand op geven mag. "Reinaert" kreeg hier volbloed! We kunnen in het detail van het spel niet ingaan, 't zou ons . . .
1938-11-30 Het motief der passie (Willem Putman)
- . . . het mogelijke gedaan om dit kader te verdoezelen, wat ik eerder betreur. Ik stel mij bijv. in dit circus een vertooning voor van De Mont 's «Geding van ons Heer», met een modern gecostumeerde menigte, op het lillende rhythme van De Meester 's regie. Hier gebeurde juist het omgekeerde. Het . . .
1931-09-26 K.N.S. "Marius" door M. Pagnol (Victor J. Brunclair)
- . . . blijft een kringloop die niet te ontspringen is. Anderzijds vervalt de training natuurlijk veelal in geestelijke oververmoeidheid en blijven de geboden spektakels onaf. Paul de Mont heeft de vertaling van Marius bezorgd. Zij was uitmuntend in alle opzichten. Werd de zuidelijke uitbundigheid niet voldoende explozief weergegeven, dan was . . .
1926-02-20 Josip Kosor : "Onbekende hartstochten" (Willem Putman)
- . . . is wel vreemd, dat hij ons moet gereveleerd worden in den Vlaamschen Schouwburg der Lakenstraat, waar zoovele interessante Vlaamsche modernen, als De Mont , Delbeke - Walschap , Van de Velde , voor het publiek der literaire kunstvertooningen evenzeer onbekend blijven als het geval is . . .
1928-02-10 "Vadertje Langbeen" door Het Nieuwe Tooneel, uit Gent (Paul de Mont)
- . . . «Vadertje Langbeen», door Het Nieuwe Tooneel, uit Gent . Van onzen trouwen medewerker, Paul de Mont , die ons een uitvoerige studie belooft over Anton van de Velde , ontvangen wij onderstaand schrijven (in vereenvoudigde spelling) over
1925-01 Om een nieuw repertoire, of het "Volkstoneel" in het gedrang (Wies Moens)
- . . . dat het modern theater weinig gediend is van "praatstukken" waarin weliswaar op voortreffelike wijze wordt geredeneerd en gefilosofeerd (als in De Spelbreker van Paul de Mont , een "eersteling" die alleen om zijn dokumentaire waarde in dit tijdschrift wordt overgedrukt, maar waarin de "aktie" is gereduceerd tot het staan . . .
1930-01-10 Geestelijke verwarringen of over gemis aan vaste lijnen (Anon.)
- . . . aan de franjes. Er werd op gewezen naar aanleiding van «De Knecht van twee Meesters», van «Judas» te Brasschaet, en nu laatst, door Paul de Mont en Willem Putman , naar aanleiding van Marlowe 's «Faust», dat 't stuk totaal was veranderd. En telkens werd toegegeven . . .
1934-04 Katholieke kunst en Radio Catholique Belge (Anon.)
- . . . ontwijding kan worden aangevoeld van de Christusfiguur, van de Christusidée. Een eventueel historische mogelikheid doet daar niets aan af. Vroeger, naar aanleiding van P de Mont 's Geding, wees ik er reeds op dat, in dien geest, de dans vanaf den inzet moet worden gebroken door de ´regard du . . .
- . . . vanaf den inzet moet worden gebroken door de ´regard du maître'. Ik beriep me daartoe op om ook op de scenische aanduiding van P. de Mont zelf al werd die aanduiding in de opvoering niet altijd op het oog gehouden. Wat het in Théatre Molière geworden . . .
- . . . Moderne passiespelen hadden ze waarachtig toch van een heel wat beter gehalte van Katholiek standpunt uit en allicht ook als technisch werk aan P. de Mont 's Geding, van Vlaenderen 's trilogie of de Ghelderode 's Barrabas - dat nog wel oorspronkelijk Fransch is... maar, te Brussel, . . .
1926-04-03 Paul de Mont: Het geding van Onze Heer (Lode Monteyne)
- . . . «HET GEDING VAN ONZE HEER» In «Het Geding van Onze Heer» heeft Paul de Mont op eigenaardige wijze het passieverhaal gedramatiseerd en hierbij het schelste licht laten vallen op die episodes, welke het best zijn zeer speciale . . .
- . . . veroordeelde. We zullen ons niet onledig houden met het naspeuren van mogelijke toespelingen op actueele toestanden, die er in dit drama gewis voorkomen. Paul de Mont 's werk mist het uitgesproken polemische karakter, dat we in een ander stuk met politieken ondergrond, nl. in Anton van de . . .
- . . . te verminderen of zijn beteekenis te verminken. Vooral de zuiver menschelijke kant in het geding, dat O.L.H. tot den kruisdood voeren zal, heeft De Mont geïnteresseerd. Vandaar dan ook, dat, al blijft de Jesus-figuur het centrale punt waarrond de heele handeling in de eerste vijf tafereelen wentelt, het . . .
- . . . eerste vijf tafereelen wentelt, het volle licht valt op de nevenpersonen en op de volksmassa, wier denken en voelen wordt gedramatiseerd. Hierbij deinst De Mont niet terug voor anachronismen in de taal, de opvattingen en de feitenvoorstelling. Het heele bedrijf wordt nader tot ons gerukt. Het feit, dat . . .
- . . . van het eens gekozen motief, niet worden gespaard. In deze eerste twee tafereelen, die behendig: gedialogeerd zijn en bij lezing werkelijk interesseeren, heeft De Mont te veel willen bewijzen! Zijn drama doet derhalve, ook in de volgende tafereelen, als «novellistisch» aan. Het lijkt te zeer een opeenvolging van . . .
- . . . voldoende dynamische kracht om over het voetlicht heen het eens gewekte interesse van den toeschouwer te boeien. Nogmaals wordt in dit drama van De Mont op schitterende wijze bewezen, dat uiterlijke bewogenheid slechts één uitingsvorm is van de ware dramatiek, die woelt in de diepte van het menschelijk . . .
- . . . met groote gebaren betoogd, getierd zelfs en gedrongen... doch deze beweging blijft uiterlijkheid. Ze is de vertolking van scenische mogelijkheden, die er in De Mont 's drama ten overvloede voorhanden zijn. Er ontbreekt geen dramatische impuls. We gewaren ze af en toe, doch ze is niet krachtig genoeg om . . .
- . . . Rafael Verhulst in «Jezus de Nazarener». Zoo deed eveneens Cyriel Verschaeve in zijn «Judas»... Ook in het werk van Paul de Mont treedt een oogenblik de Judas-figuur op den voorgrond. Hij stelt hem voor als een koopman, die alles -- ook moreele waarden -- . . .
- . . . boog zich met een zekere ingenomenheid over Judas, dien hij voorstelde als een slachtoffer van den twijfel... Eerst in het laatste tafereel van De Mont 's drama blijkt de goddelijkheid van Jezus. Dit gedeelte van het stuk zal velen wellicht als overbodig voorkomen. Wij betreuren het vooral, dat de . . .
- . . . véél soberder middelen het hart van den toeschouwer met een gevoel van afgrijzen en van bovenmenschelijke schoonheid tegelijk konden vervullen! Het passiedrama van Paul de Mont lijkt, bij gebrek aan wezenlijke dramatische elementen waardoor de zes tafereelen tot een grootsch geheel zouden vergroeien in den geest van den . . .
- . . . spelen: Kan de Jezus-figuur aanleiding geven tot een pakkend drama? We willen ons voor de toekomst niet verbinden door eenig afdoend antwoord. Wat De Mont , Verhulst en Verschaeve niet hebben gekund, wordt wellicht door een genialer aangelegde persoonlijkheid verwezenlijkt... Wel zij hier gezegd, dat . . .
- . . . Verhulst en Verschaeve niet hebben gekund, wordt wellicht door een genialer aangelegde persoonlijkheid verwezenlijkt... Wel zij hier gezegd, dat De Mont zijn voorgangers niet is voorbijgestreefd al heeft hij op eigen wijze het passieverhaal voor het tooneel bewerkt. Het komt ons voor of hij . . .
- . . . veel aan scherpte en durf -- wat we reeds eerder vaststelden en wel naar aanleiding van «De Spelbreker», «Nuances» en «Reinaert de Vos». De Mont heeft iets van den eleganten, wijzen scepticus, die de relativiteit van alle gebeurtenissen en dingen diep beseft en niet verkiest te worstelen tegen . . .
- . . . hij als onafwendbaar bevroedt. Den «Pilatus» uit zijn drama, die met den landvoogd uit het bijbelsche Passieverhaal enkel het handenwasschen gemeens heeft, moet De Mont met voorliefde hebben geteekend. Wat ook ons heeft getroffen in dit bijbelsche spel is de afwezigheid van sterk dichterlijke bezieling en vooral van . . .
1928 Paul de Mont: "De Spelbreker" (Lode Monteyne)
- . . . Paul de Mont Paul de Mont heeft een autobiografische nota samengesteld. Ze munt uit door bondigheid en treft door eenvoud. Feitelijk . . .
- . . . Paul de Mont Paul de Mont heeft een autobiografische nota samengesteld. Ze munt uit door bondigheid en treft door eenvoud. Feitelijk bevat ze maar één belangwekkende bijzonderheid; maar . . .
- . . . datums, waarbij niet eens de bepalingen «geboren» en «gesneuveld» hoeven te staan opdat we het tragische ervan zouden bevroeden. Na den oorlog heeft Paul de Mont zich een eigen plaats weten te veroveren onder de tooneelschrijvers van het jongere geslacht, met zijn drama's: «De Spelbreker», «Nuances», «Reinaert de . . .
- . . . gespeeld. In dezen tijd van telkens nieuwe slagwoorden en kersversche formules leek het ons niet van interesse ontbloot even te informeeren, welke meening Paul de Mont koestert omtrent de vernieuwing van het tooneel, die zoo overtuigde voorstanders telt in de rangen van onze jongere dramabouwers. Daarom hebben we . . .
- . . . van het tooneel, die zoo overtuigde voorstanders telt in de rangen van onze jongere dramabouwers. Daarom hebben we er een paar artikels van De Mont op nagelezen, wat ons de moeite spaarde van een intervieuw, waarbij, wil het vruchtbaar zijn, toch eerst het zoo moeilijk te bereiken kontakt . . .
- . . . bereiken kontakt tusschen twee zeer verschillende persoonlijkheden moet worden verwezenlijkt. En hoe vaak geschiedt dit? Ons trof, bij deze opzoekingen, een uitspraak van Paul de Mont , die verscheen in het Juni-nummer van 1924 van het nu reeds ter ziele-gegane jong-katholieke tijdschrift «Pogen». «We moeten niks nieuws zoeken met . . .
- . . . blijven zal.» En verder: «Modernisering van het uiterlike en niet deformatie van het innerlike is de weg van de toekomst voor het toneel.» Paul de Mont moet wel een zeer groote waarde hechten aan dezen karakteristieken zin van wat we, terecht meenen we, beschouwen als zijn artistiek credo, . . .
- . . . letterlijk over in het artikel, dat een jaar later in «De Standaard» verscheen en waaruit we verder nog deze, voor het doorgronden van P. de Mont 's opvattingen waardevolle uitlating lichten: «Wat de kunst onderscheidt van de wetenschap is dat ze vijand is van de specialisatie. Een dokter kan . . .
- . . . kan gedissekeerd worden in den mensch en dat de artiest niet kan en niet mag verwaarloozen: de ziel.» Waaruit dan duidelijk blijkt, dat Paul de Mont de analyse veroordeelend, zich opwerpt als verdediger en aanklever van de synthetische methode. Zoo denkt de theoreticus De Mont t. Wel . . .
- . . . dat Paul de Mont de analyse veroordeelend, zich opwerpt als verdediger en aanklever van de synthetische methode. Zoo denkt de theoreticus De Mont t. Wel zal men het natuurlijk vinden indien we even een onderzoek instellen naar de wijze waarop de auteur van «Nuances», «De Spelbreker», «Het . . .
- . . . een onderzoek instellen naar de wijze waarop de auteur van «Nuances», «De Spelbreker», «Het Geding» en «Reinaert», zijn opvattingen omzette in scenische werkelijkheden. De Mont wil de oude, gesteriotypeerde, klassieke vormen breken. Aan dekor, lichteffecten en uiterlijk spel hecht hij derhalve een overdreven waarde. In hun voordeel verplaatst . . .
- . . . alle dramatische actie. Of deze laatste veruiterlijkt wordt langs den weg der analyse of der synthese blijft, alles wel beschouwd, van ondergeschikt belang. Paul de Mont verkiest de synthese boven de ontleding. De personen, welke hij ten tooneele brengt, krijgen daardoor de waarde van typische vertegenwoordigers eener bepaalde . . .
- . . . niet uit het oog mogen verliezen. Echt-modern is de schrijver, die nieuwe conflicten, gesproten uit gewijzigde levenstoestanden ten tooneele brengt. Waar blijft, wat Paul de Mont beweert : dat de mensen «eeuwig dezelfde is en blijven zal», al hebben de gevoelsuitingen in den loop der tijden diep ingrijpende . . .
- . . . de oorsprong van zijn neiging dezelfde. De Grieksche oorlogsheld beoordeeld zijn daden anders dan de moderne krijgsman. In een stuk als «Nuances» van De Mont zou men heel gemakkelijk die zeer diepe, ja, vast overweldigende schakeeringen kunnen aanwijzen. Nu valt het juist op, dat Paul de . . .
- . . . De Mont zou men heel gemakkelijk die zeer diepe, ja, vast overweldigende schakeeringen kunnen aanwijzen. Nu valt het juist op, dat Paul de Mont , in zijn eigen werk, zijn principes schijnt te verloochenen. De doode theorie wordt immers achterhaald door de levende werkelijkheid! De . . .
- . . . Paul de Mont , in zijn eigen werk, zijn principes schijnt te verloochenen. De doode theorie wordt immers achterhaald door de levende werkelijkheid! De Mont is modern, niet wijl hij vreemde vormen kiest tot omlijsting van zijn concepties, maar omdat hij nieuwe conflicten en toestanden van zijn eigen . . .
- . . . nu opgevat werd, had het oneindig gewonnen bij een analytische behandeling. Te loven valt de gewikste doch al te lang uitgerafelde dialogeering van Paul de Mont , die de gesprekken van zijn personages doorweven heeft met geestigheden, die Fransch aandoen omdat ze af en toe «traits d'esprit» zijn. . . .
1925-08-24 FOLKLORE I (Karel Van de Woestijne)
- . . . weer baanbrekend waren geweest. En zoo kregen wij weldra, geleid door een Alfons de Cock , een Isidoor Teirlinck , een Pol de Mont , een August Gittée , een Maurits Sabbe , een ruim-overzichtelijken blik over gansch het gebied van ons volksleven, waar het . . .
1927-04-09 Paul de Mont: "Telescopage" (Lode Monteyne)
- . . . «TELESCOPAGE» «Het was toch onze bedoeling te filosofeeren...» «Woorden wat 'n povere munt!» Paul de Mont heeft «Telescopage» -- wat een zonderlinge, weinig passende titel! -- in het Fransch geschreven en Dr De Gruyter heeft het . . .
- . . . wel interessant kan schijnen, doet in het stuk aan als een hors-d'oeuvre -- een verwijt, dat we telkens weer zouden moeten formuleeren wanneer De Mont aan het filosofeeren gaat. Zijn wijsheid groeit helaas niet op uit het gebeuren! Van de door vermenging met het zwarte ras veroorzaakte afwijkingen, . . .
- . . . wereldbeschouwing van beide vaste landen zijn gescheiden door afgronden, dieper dan deze van den Atlantischen Oceaan. We hebben een oogenblik durven hopen, dat Paul de Mont de tragi-comedie, die er uit dit antagonisme geboren kan worden telkens menschen uit de oude wereld met hun zedelijkheidsbegrippen, hun godsdienstige overtuigingen, . . .
- . . . in botsing komen met de zelfingenomenheid der van protestantisme en handelsgeest doordeesemde en met proselietenijver bezielde Amerikanen. We zijn zeer sterk ontgoocheld geworden. Paul de Mont heeft het geschikte midden ontdekt, waar dergelijk conflict kon gesitueerd worden. Hij heeft ook de gewenschte personages gekozen en zelfs met eenig . . .
- . . . representatieve waarde vastgesteld. Het embryo van het drama bestaat. Maar het is niet eens tot ontkieming, laat staan tot groei en ontwikkeling gekomen. De Mont had een idee. Méér ook niet. Hij beschikte ook over een paar tirades, die hij in den loop van het te bouwen stuk . . .
- . . . de Lugères schijnen wel de voornaamste woordvoerders te zijn. De laatste dient blijkbaar den auteur tot tolk. Hij verkondt de wijsgeerige gedachten, die Paul de Mont schijnen lief te zijn en die hem soms enkele paradoxen doen formuleeren als deze: «Het geloof is de laatste toevlucht van . . .
- . . . er toe. Zij hebben de echtscheiding vergemakkelijkt om de veelwijverij te wettigen. Zij hebben de garconnen uitgevonden om hun heimelijke driften te kamoufleeren». Paul de Mont heeft wel een eenzijdigen doch zeer bijzonderen kijk op de Amerikaansche beschaving. Hij zelf zal daarover wel zeer tevreden zijn. In zijn . . .
- . . . kan veranderen, het roer blijft hetzelfde. Het dogma ankert ons vast in het verleden, maar houdt ons naar de toekomst gericht.» Eigenlijk ontspoort Paul de Mont hier, vermits hij thans een nieuw, en in wezen ondergeschikt thema, op den voorgrond rukt! Feitelijk zou de Lugères nog lang kunnen . . .
- . . . hij verwateren door ze telkens onder anderen vorm te herhalen. Waar de tooneeltaal slechts treffen kan door een kernachtigheid, die spontaan aandoet, vermeit Paul de Mont zich in een zoo zelfgenoegzaam als inhoudloos frazeeren. Wat Calvin beweert om de tragiek van den Europeeschen cultuurtoestand te karakteriseeren, zou de . . .
1938-11-30 Het Vlaamsch Nationaal Tooneel; Staf Bruggen; Vlaamsch Nationaal Werk (Willem Putman)
- . . . nuances van de boertigheid, bij voorkeur echter de grofste. Op een heel wat hooger plan stond dan de «WILLEM DE ZWIJGER» van Paul De Mont . Toch bracht hij niet wat men verwachtte. De Mont liet zich vermoedelijk vanwege de geaardheid van dezen zwijgzamen en bij . . .
- . . . heel wat hooger plan stond dan de «WILLEM DE ZWIJGER» van Paul De Mont . Toch bracht hij niet wat men verwachtte. De Mont liet zich vermoedelijk vanwege de geaardheid van dezen zwijgzamen en bij uitstek verstandigen prins al te zeer verleiden tot cerebraliteit. Zijn stuk had . . .
1927-09-21 Nawoord (Willem Putman)
- . . . ons ook Vlaamsch werk, en dan nog wel Vlaamsch werk van een zeer groote verscheidenheid. Eerst "Nuances", een spel van den oorlog, door Paul de Mont . Stuk na stuk gooide deze begaafde oorlogs-invalied op de markt, zoo snel zelfs dat menig werk nogal lang op een vertolking wachtte. . . .
- . . . de auteur een vloed van bittere geestigheden ten beste heeft. Wij begrijpen best den wrangen toon van dit werk, als wij weten dat Paul de Mont in den wereldoorlog zijn twee beenen verloor. Hij is een van de velen, die geestdriftig plaats namen in de rangen der oorlogsvrijwilligers, . . .
1925-07-23 FEESTWEEK I (Karel Van de Woestijne)
- . . . enkele jaren geleden, ongemerkt voorbijgegaan. Reinier Snieders is vermoedelijk in den winter geboren. Tweede illustratie van mijne thesis: de openlucht-vertooningen van Paul de Mont 's "Reynaert de Vos", door het Vlaamsche Volkstooneel . Geen van die vertooningen heb ik voorloopig bijgewoond: het is bij mij heerlijk koel . . .
1924-10-04 DOOD VAN IWAN GILKIN (Karel Van de Woestijne)
- . . . Want die eerste jaren tachtig te Leuven: in het Fransche kamp Giraud , Gilkin , Gille ; in het Vlaamsche Pol de Mont , Albrecht Rodenbach , Flor Heuvelmans die in dien tijd ook talent had: wat een forsch opbloeien van echt, nieuw, . . .
1939-07 HET ZES-EN-TWINTIGSTE JAAR 1923-24 (August Monet)
- . . . repertorium kende dit jaar echter zoo goed als géén aangroei. «Meivuur», een bedrijf van Jef Van Hoof op een tekst van Pol de Mont , botte er op Zaterdag 12 Januari 1924 als een knopje uit, maar viel er zoo meteen weer af. Een bescheiden stap . . .
1930-02 "Moet Barbertje hangen...?" Gemis aan vaste lijnen (Anton Van de Velde)
- . . . Geysen , W. Doevenspeck , A. de Maeyer , M. van Vlaenderen , Stan Eeckels , G. Martens , Paul de Mont , Odiel Daem en enkele anderen. Ge zoudt plezier beleven aan uw "opbouwend samenwerken." Met alle respekt noem ik u: naïeveling, en gun . . .
1938-11-30 Werk van vreemde auteurs (Willem Putman)
- . . . vreemd werk, dat door de groep Staf Bruggen vertoond werd, behoort heel zeker «NOE» van André Obey , vertaald door Paul De Mont . Het viel dadelijk op dat de stijl, waarnaar Obey streeft -- we zouden hem kunnen noemen : stijl Vieux-Colombier -- . . .
1926 Paul de Mont: "Nuances" (Lode Monteyne)
- . . . «NUANCES» Drie personages beheerschen in «Nuances», dat door De Mont «een spel van den oorlog in drie tafereelen» wordt geheeten, de handeling, die in dezen tijd doch in een onbepaald land tot voltrekking . . .
- . . . speurt naar een antwoord op de groote sociale, economisch of ethische vraagstukken, waarop deze tijd -- deze na-oorlogsche tijd! -- zijn aandacht vestigt. Paul de Mont bekijkt in Nuances het oorlogsbedrijf, dat hij zelf meemaakte, met een opvallende nuchterheid. Het wreede gebeuren wordt een voorwendsel tot het formuleeren . . .
- . . . het religieuse denken en voelen, vermeden? We moeten op deze vraag het antwoord schuldig blijven. Toch meenen we, dat het artistiek kunnen van Paul de Mont veel meer zijn oorsprong vindt in het koele vernuft dan in de innigheid van een bewogen gemoed. Wellicht ook was zijn voorliefde . . .
- . . . in het tweede bedrijf hoopten de stem eener hoogere waarheid en eener verheven goedheid te vernemen, hooren wij enkel het snerpend geluid van Paul de Mont 's striemende sarcasmen. Het is vooral Ursmar -- in het tweede tafereel geholpen door een paar «dooden» -- die het vernuft van den . . .
- . . . nuttelooze als ijselijke grap. «De tragedie van den oorlog» -- het stuk, dat geen verdere definieering dan dezen ondertitel zou behoeven -- heeft De Mont in «Nuances» niet gegeven. Het werd een belangwekkend fragment van dit groote treurspel. Deze spirituëele, om geestigheid en vernuftsschittering wat veel bekommerde auteur . . .
- . . . groote treurspel. Deze spirituëele, om geestigheid en vernuftsschittering wat veel bekommerde auteur zal ons denkelijk niet met dergelijke tragedie verrassen. In «Nuances» heeft Ursmar- de Mont zijn eigen gedachten -- die veelal zoo erg verrassend nieuw niet zijn -- doen kennen. Een drama is het niet geworden. En hoezeer . . .
1922-07-04 GEDACHTENIS VAN PROSPER VAN LANGENDONCK (Karel Van de Woestijne)
- . . . tijdschrift dat in de eerste plaats zich kantte tegen alle gevestigde orde, had eene dubbele beteekenis: Van Langendonck , even-jongere tijdgenoot van Pol de Mont en Hélène Swarth , trad, in volle oprechtheid, dezen toe die, met al hun nihilisme, in zich het teeken droegen en . . .
1930-03-28 'n Premiere te Ninove -- "de verkiezingen van 1894" - PAUL DE MONT en Modern Toneel (A.J.M. Wijdeveld)
- . . . 'n Premiere te Ninove -- "de verkiezingen van 1894" PAUL DE MONT en Modern Toneel 't Zal wel de moeite lonen om ietwat langer stil te staan bij deze vertoning. 't Gaat . . .
- . . . (naast de tekniek die hij intussen veroverde) onbevangen 'n toneelstuk in de volle zin aan te pakken. De proefneming geeft de gelegenheid op Paul de Mont te wijzen als man van direkte daad in de toneelbeweging, in die zin dat ie, 'n plan in zich ronddragend van lekentoneel, . . .
- . . . Dat is 'n deel van de tragiek in Vlaanderen. Maar waar vele zo lichtvaardig oordelen (en veroordelen) over vele gedragingen, in casu van Paul de Mont , zonder voorafgaande onderzoek van de onontbeerlike inlichtingen, zou 't heel wat verkiesliker zijn de zonnige kanten in 'n figuur te gaan bekijken . . .
- . . . komen. 't Is 't Duitse Laien- en Stegreifspiel in de echte zin, en daar ligt dan juist voor Vlaanderen 't sterk innoverende van Paul de Mont 's ageren. E. H. Lindemans is die opvatting in teorie alvast toegedaan: in de pratijk dreef ie ze echter nog niet door. U . . .
- . . . lof in 't teken van blaam om te schrijven of te interpreteren. 't Stuk -- van tekniek -- is 'n sprekend bewijs hoe De Mont zich doorheen de moeilikheden van het dialoog wist te slaan en hoe ie al de voortreffelikheden van 't Franse praatstuk tot eigen opborrelende . . .
- . . . vooralsnog ? D'r is 'n twede weg -- is 'ie meer artiestiek ? -- de karikaturale tieperingsvise van Verheyen met de spelvisie die De Mont aan z'n jongens wist in te scherpen en die overigens uit 't spel, uit de tekst zelf opbloeit : karikatuur en rietmies, juiste . . .
1934-11-20 De spreekkoren van Gery Helderenberg, door Aloïs de Maeyer (Aloïs de Maeyer)
- . . . de rhythme van onzen tijd, met de visuëele plastiek en de jachtende dynamiek die onzen tijd, naar onze opvattingen herdicht en voorgespiegeld (wat Paul de Mont in zijn Geding zoo treffelik heeft bereikt), aldaar wij, menschen van vandaag, voor en tegenover dat ééne onveranderlike eeuwigheidsgebeuren. Zal ik . . .
1925-07-13 Paul de Mont : "Reinaert de Vos" te Merelbeke bij Ninove (Willem Putman)
- . . . Paul de Mont : "Reinaert de Vos" te Meerbeke bij Ninove. Het stuk. Paul de Mont heeft in zijn spel, een nieuwen . . .
- . . . Paul de Mont : "Reinaert de Vos" te Meerbeke bij Ninove. Het stuk. Paul de Mont heeft in zijn spel, een nieuwen tekst schrijvend, het oude verhaal trouw gevolgd en vooral den geest van het epos heeft hij . . .
- . . . opnieuw het verhoor met het betoog van den slimmen vos en diens vrijspraak. Tot hier lijkt dus een soort drieluik-vorm toegepast -- maar de Mont moest er een paar slottafereelen aan toevoegen (het verhaal is namelijk niet uit), waarin getoond wordt, hoe Reinaert het heele hof voor den . . .
- . . . achtereenvolgens drie gezanten op Reinaert afgestuurd : eerst Bruin de beer, wiens lust naar honing hem het heele dorp op den nek haalt. de Mont laat hier veel aan de regie over. Hij doet gewoon den Koning en zijn hof weggaan en vervolgt het spel alsof wij ons . . .
- . . . nadat Bruin de Beer een paar maal op en af is gewandeld. Na het avontuur met den boom die vol honing zit laat de Mont dan andermaal het hof opdagen, waarvoor de gefopte Bruin zijn klachten neerlegt. Tweede deel van het middenbedrijf : de tocht van den tweeden . . .
- . . . niet alle verzen van de beste soort. Het heele werk lijdt trouwens aan een zekere slordigheid, die ik in al het werk van de Mont meen te bespeuren; ik moet hier echter bijvoegen, dat ik in dit geval met een eerste handschrift te doen heb. Ook in dit . . .
- . . . dat het een loos dier is -- en aan zijn naam is alhier een populariteit verbonden, welke nu door het Volkstooneel en door Paul de Mont wordt geëxploiteerd -- ten goede natuurlijk, althans met uitstekende bedoelingen. De bewerking van Paul de Mont is uitermate ongelijk, dit . . .
- . . . door het Volkstooneel en door Paul de Mont wordt geëxploiteerd -- ten goede natuurlijk, althans met uitstekende bedoelingen. De bewerking van Paul de Mont is uitermate ongelijk, dit zelfs in zulken graad, dat wij van het eerste deel, zijnde de aanklacht tegen Reinaert en de avonturen . . .
1930-10 De Geestelike, d. i. de Zedelik-Godsdienstige Waarde in het Katholiek Tooneelrenouveau (Aloïs de Maeyer)
- . . . bouw -- in den strikten zin -- vertoont het echter allerminst. Buiten die drie stukken om, zie ik niets doorslaands. "Yacht Utopie" van Paul de Mont vind ik geestelik oppervlakkig voor wat het slot aangaat, al moet het een prachtbrok heeten voor het tweede bedrijf, en nog meer . . .
1926-02-09 Anton Van de Velde : "Tijl" in het Trocadero-paleis, Brussel (Willem Putman)
- . . . het Trocadero-paleis , Brussel. I. Deze Tijl is niet, waar vermoed werd, een dramatizeering van de Uilespiegel-legende in den zin van Paul De Mont 's tooneelverwerking van het dierenepos Reinaert de Vos. Tijl is een geheel nieuwe conceptie. Zelfs de hoofdpersonen zijn niet heelemaal dezelfde helden, zooals . . .
- . . . Van de Velde , minder waarde ook dan eenig werk van Teirlinck of zelfs -- om jongere acteurs te noemen --Nuances van Paul de Mont of Jeezabel van Schouteden . Tijl is een briljante anecdote, neergepend door een rijkbegaafden fantast in den rand van ons tooneelrenouveau. . . .