Lode Sonck, de sympathieke artist van onzen Vlaamsche Schouwburg, die de vorige week met een nieuw werk uitkwam "Het Testament van Peter Pijp", heeft ook op deze volgende week mogen beslag leggen met zijn van vroeger dagteekenend "Prix Bastin". Toen hij dat schreef, heeft Sonck ongetwijfeld geen aanspraak willen maken op de [???] prix littéraire, op den driejaarlijkschen prijs der tooneelletterkunde of iets dergelijks, maar zijn doel is wel geweest de toeschouwers eene flinke pint goed bloed te laten lachen.

En daar is hij ten volle in gelukt, zoodat wel mag worden gezegd dat de trouwe bezoekers van onzen K.V.S. al lachende het nieuwe jaar zijn ingegaan. Men kent de eerder banale geschiendeis van dat brave kind, Lotje Honimg, dat met den prijs der deugdzaamheid, op zijn Brusselsch "Prix Bastin" genoemd, naar den naam van zijnen stichter, wordt bekroond en dat door een rijken jongeling, Charel Peeters, wordt uitverkoren tot vrouw. Maar Lotje verneemt dat Charel vroeger een avontuurtje heeft gehad met een eenzaam visschermeisje, welk zelfs ernstige gevolgen zal hebben, en tijdens het verlovingsmaal weet Lotje dat alles zoodanig te schikken dat Charel, niet alleen terugkeert tot zijn Lotje, maar dat meneer en madam Peeters ten slotte toestemmen in dat huwelijk.

Daar zijn evenwel allerlei koddige en ook aandoenlijke tooneeltjes doorheen-geweven, welke bijzonder getuigen van sterke techniek van deze oude, bekwame tooneelrat, die Lode Sonck is. Zijn tweede bedrijf b.v. de "kirmes in ons stroatje", op de Marollen is bijzonder kleurrijk.

De schrijver speelde daarin zijne geliefkoosde rol, deze van Jaak den beschermer van alle onrecht... zonder er het air van te hebben en den "djoel" van het spel; hij behaalde dan ook zijn gewoon sukses. Maar ook de andere rollen waren flink besteld en menig artist heeft zich ingespannen om een echt Brusselsch type daar te stellen. Zoo noemen wij het Patatje, den pottezuiper, van Jan Clerx, eene rake creatie; Wiske, de tante van Lotje, door Mevr. Cabanier, eene levende "Marollienne", naast al die presidenten en andere figuren uit de volkswijk, door de h.h. Van Winnendael, M. Waterschoot, A. Sprenger, enz. uitgebeeld.

Langs den ernstigen kant vallen Mvr. Bascour te loven als het brave, verleide Goeleken, en den h. R. Sonck, als Lucas, haar vader, den ruwen, maar eerlijken visscher; Mevr. De Veirman, als Lotje, innemend als altijd; P. Janssens, als M. Peeters, Mevr. Van Outryve als zijne echtgenoote, Jef Van Outryve, als Charel, den meisjesjager; de jonge juffrouw Van Outryve oogstte welverdiend veel bijval als Jaakske, het broertje van Lotje, en de h. Bouchez leverde ons een typischen veldwachter.

Zonder veel literaire pretentie heeft "De Prix Bastin" integendeel des te meer waarde als folkloristisch dokument. Het bevat daarbij menige liedekens op de muziek van den heer H. Van Luck, welke wel verdienen zoo populair te zijn als deze uit de laatste filmproducties van een Chevalier, Milton, e.a.

O.S.