Advanced Search for "Edward Veterman"

. . . het ontstaan te danken van enkele legendespelen met religieusen ondergrond: van «Als de sterre bleef stille staan...» door Felix Timmermans en Eduard Veterman , van de «Beeldekens uit het leven van Sint Franciscus» door Michel de Ghelderode , van de «Beatrijs-bewerking», die Herman van . . .

. . . het Paleis voor Schoone Kunsten te Brussel is voor ons Vlamingen niet zonder beteekenis. Dit stuk van Timmermans en Veterman , doorgeurd van volksche Kerstmispoëzie, dit werk van den lach en den traan, met zijn warm-kleurrijke tafereelen en zijn zoetelijke is een dierbaar Vlaamsch bezit . . .
. . . is een dierbaar Vlaamsch bezit geworden. De honderdste opvoering was mede bedoeld als hulde aan de aanwezige auteurs Felix Timmermans en E. Veterman , twee acteurs Staf Bruggen en Maurits Hoste jubileerden en een tooneelarbeid van tien jaar werd herdacht. Er was groote belangstelling voor . . .
. . . honderdste vertooning. Een dicht bezette zaal spaarde haar toejuichingen niet. Onder de aanwezigen vermelden wij, benevens de bovengenoemde auteurs Timmermans en Veterman , Z. E. H. Bernaerts , geestelijk adviseur van het Vlaamsche Volkstooneel , de heeren Herman Deckers, J. Boon , bestuurder van . . .
. . . geestelijk adviseur, aan den heer De Haen, hoofd van het gezelschap. Spreker richt zich verder tot de heeren Felix Timmermans en Ed. Veterman , weidt uit over de gelukkige samenwerking van den Hagenaar en den Lierenaar en dankt om de gave ontroering, die zij hebben geschonken. Een . . .

. . . MYSTIEKE TOONEELWERK VAN TIMMERMANS Er zijn in het tooneelwerk, dat Felix Timmermans , in samenwerking met den Noord-Nederlander Edward Veterman , uit verscheidene van zijn fleurige en sappige verhalen trok, twee goed gescheidene richtingen te beschouwen, die elk de weerspiegeling zijn van een wel . . .

. . . dit werk, dat hij alleen schreef, kunnen wij vaststellen dat zijn vroeger tooneel-oeuvre hoofdzakelijk zijn werk zijn opvatting en zijn taal was, terwijl Veterman 's taak tot de ingeburgerde techniek van een "tooneel"-spel beperkt bleef. In dit werk, en sterker dan vroeger doet Timmermans ons zijne geloovige . . .

. . . Felix Timmermans en Edward Veterman : "En waar de ster bleef stille staan..." in het " Théâtre du Marais ". Het gezelschap van Johan De . . .
. . . het secretariaat thans wordt waargenomen door Jan Boon , heeft zijn tweede speelseizoen ingezet met dit Kerstspel van Timmermans en Veterman , dat in Nederland met veel bijval werd gecreëerd. Het zal u niet verwonderen, lezer, als ik hier begin met te zeggen wat ik in . . .
. . . staat. Ik ga niet heelemaal akkoord met de aldus bewoorde beoordeeling van "Waar de ster...". Het jongste werk van Timmermans en Veterman is wel een tooneelstuk -- maar het is een tooneelstuk in één bedrijf. Het eerste Kertsnachtverhaal is bewogen door een schoon volgehouden climax en . . .
. . . knetterende kaarsen rondom vereerde heiligenbeelden in den jenever-en zweetreuk van tjokvolle danszalen. Zoo is er in dit stuk van Timmermans en Veterman het folkloristische element naast het religieuze; de regie kan hier onderlijnen naar willekeur en het " Vlaamsche Volkstooneel " laat geen gelegenheid voorbij gaan om . . .

. . . Felix Timmermans en Edw. Veterman MIJNHEER PIRROEN. Wie «Anne-Marie» las, en daarin genoot van de kleurenweeldrige beschrijvingen -- meer misschien dan van de psychologische teekening der . . .
. . . dan nog wel eene in vier bedrijven -- te bewerken. En toch, in dit gewaagde opzet zijn Timmermans en zijn medewerker Ed. Veterman tamelijk wel geslaagd. Wat komen we, bij het nagaan der zich opvolgende tooneelen, al verder en verder te staan van het doodgewone tooneelspel . . .
. . . bedrijf, gevolgd door een middenmoot, waarin de handeling culmineert, en eindigend op een acte, welke de ontknooping brengt. Wat Timmermans en Veterman te zien geven is: voortschrijdend leven, liever nog: enkele hoofdmomenten in het voortgolvend bestaan van een mensch. Wanneer we ons trachten rekenschap te geven . . .
. . . dan zijn wel eens gewilde liefde voor de schoone «koleuren», doortintelt bij plaatsen het tooneelwerk «Mijnheer Pirroen». Zou het dat niet zijn, wat Edouard Veterman in deze bewerking naar voren bracht om er het, toch onmisbare, dramatische element uit te puren ? Aan Pallieter met den hoorn van . . .

1925-09-27 TOONEEL TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)

. . . in het stemmige " Théâtre du Marais " is hier de eerste voorstelling gegeven van het bekende legendespel van Timmermans en Veterman . Met En waar de Ster bleef stille staan.... zette het vernieuwde " Vlaamsch Volkstooneel " zijn tweede tooneelseizoen in. Daar het stuk in Nederland overbekend . . .
. . . kaarsen rondom vereerde heiligenbeelden in den jenever- en zweetreuk van tjokvolle danszalen. Zoo is er in dit stuk van Timmermans en Veterman het folkloristische element naast het religieuze; de regie kan hier onderlijnen naar willekeur en het " Vlaamsch Volkstooneel " laat geen gelegenheid voorbij gaan om . . .

. . . «LEONTIENTJE» «Leontientje» werd door Timmermans andermaal met de hulp van Eduard Veterman , bewerkt naar zijn roman «De pastoor uit den bloeienden Wijngaard». In dit verhaal bewees Timmermans ten overvloede, dat zijn kracht vooralsnog . . .

. . . DE HERDERSKNAAP» II. Jac. Ballings «VAN 'T LIEVEVROUWKEN EN DE HERDERSKNAAP» Met het werk van Timmermans en Veterman staat het spel van Jac. Ballings «'t Lievevrouwken en de Herdersknaap» in eenig verband. Beide spelen zijn inderdaad als het ware geschreven . . .

1927-09-21 Nawoord (Willem Putman)

. . . moeilijk tekst van interpretatie kunnen afscheiden. Ik spreek er straks over. Anders is het met "Leontientje", het stuk van Timmermans en Veterman , waarmede het " Volkstooneel " zijn seizoen heeft afgesloten. Men heeft zich afgevraagd hoe dit suikerzoete stukje dat op menige plaats grenst aan het melodrama, . . .

1927-01-09 Ward Schouteden: "Jezabel" (Lode Monteyne)

. . . van geanimeerde, zeer sterk folkloristisch-getinte chromo's zijn we geneigd een stuk als Jezabel te beschouwen. Schouteden lijkt wel het procédé door Veterman en Timmermans gevolgd in «Als de Sterre bleef stille staan», op zijn beurt te gebruiken en met een niet te onderschatten consekwentie . . .

Corpus Toneelkritiek Interbellum