Advanced Search found 6 item(s) featuring "Raymond Rouleau"

1926-03-15 Raymond Rouleau : De "Groupe Libre" (Willem Putman)
  • . . . Raymond Rouleau : De " Groupe Libre ". Brussel heeft sinds eenige maanden zijn avant-garde-tooneelgezelschap. Het " Théâtre du Marais " is namelijk te zeer . . .
  • . . . wijze en die een onderkomen zochten in een bioscoopzaal van den Leuvenschen steenweg, tot modern theater herschapen. Leider van het nieuwe gezelschap is Raymond Rouleau , zelf een der knapste spelers, die Delacre vormde -- en reeds het feit, dat deze bekwame jonge man aan het hoofd . . .
  • . . . ons vermoeden, dat hier ook niet van "wanorde" zou sprake zijn. Mij dunkt, dat ik het best alzoo het ordewoord van den heer Rouleau kan formuleeren : 1. Idealisme zooveel als ge maar wilt. 2. Armoede zoo weinig mogelijk. 3. Durf. Dit laatste geeft de " Groupe Libre " . . .
  • . . . mogelijk. 3. Durf. Dit laatste geeft de " Groupe Libre " zijn bestaansreden. Zonder blind te grijpen naar alles wat maar exentriek is, zal Raymond Rouleau "durven" wat het " Théâtre du Marais " niet durven kan, omdat het " Théâtre du Marais " een regelmatige schouwburg is geworden . . .
  • . . . Marais " niet durven kan, omdat het " Théâtre du Marais " een regelmatige schouwburg is geworden met een vast en zelfs talrijk publiek. Rouleau werkt trouwens in akkoord met Delacre . Dit moge o.m. blijken uit het feit, dat Rouleau van af dit seizoen ook . . .
  • . . . en zelfs talrijk publiek. Rouleau werkt trouwens in akkoord met Delacre . Dit moge o.m. blijken uit het feit, dat Rouleau van af dit seizoen ook in den " Marais " voor sommige stukken de regie zal waarnemen. Deze getroffen maatregel pleit heelemaal ten gunste . . .
  • . . . handigheid en ook het bewijs, dat hij onder zijn "pensionnaires" diegenen weet te waardeeren, die blijk geven van initiatief en kunde. Dat heeft Rouleau gedaan in de twee vertooningen, welke hij reeds gaf en waarvoor hij in de Belgische hoofdstad heel wat belangstelling wist te verwekken. Hij wordt . . .
  • . . . "R.U.R.", was voor het Brusselsch publiek een openbaring -- en dat heeft niet het minst er toe bijgedragen om voor het gezelschap van Rouleau die belangstelling in het leven te roepen, welke dit gezelschap in zoo ruime mate verdient. Reeds omwille van het publiek, dat er komt, zijn . . .
1925-05-12 Een théâtre d'avant garde (Anon.)
  • . . . De zaal luisterde ademloos. Vooral was de vertolking in hoogere mate "gemecaniseerd" dan bij de Vlaamsche vertooning -- en dat diende het stuk. Raymond Rouleau , regisseur en stichter der groep, vertolkte met groot talent de rol van Harry Domin en ook Boris Balachoff (Alquist, de laatst overblijvende mensch) . . .
1925-11-07 Max Deauville : "Rien qu'un homme". Herwarth Walden : "Foi" (Glaube) (Willem Putman)
  • . . . onderaan den gekruisten Christus, verschijnen dreigende menschenklauwen. Doek. Laat ik eerst onvoorwaardelijk hulde brengen aan de regie van den heer Raymond Rouleau . Hij heeft ieder tafereel rijkelijk versierd. Voortdurend boeiden ons zijn vernuftige vondsten. Men heeft hem meer toegejuicht dan den auteur. Hij verdiende het. . . .
  • . . . artist, Magritte , om zijn ontwerpen knap en stijlvol uit te werken. De vertolking was mooi; geen speler trad uit zijn rol. Rouleau zelf vertolkte een pittoresken dronkaard en het toiletje van Tania Balachova was alleraardigst. Wel heb ik tegen het stuk zelf een paar -- en . . .
  • . . . is meegevallen. Dat is weeral eens te danken aan de regie en de vertolking. Het stukje is fade. Ik was verbaasd over wat Rouleau er uit haalde. Hij is een virtuoos. Wat Herwarth Walden kenschetst is zijn grenzenloos cynisme. Ik heb in den laatsten tijd van . . .
1925-01-09 Luc Hommel : "L'amour n'est plus le maître" door "Le Petit Théâtre" (Willem Putman)
  • . . . nieuwe stuk zouden vertolkt worden door Raymond Rouleau en Tania Balachova. Deze namen volstaan als voorafgaandelijk attest van een degelijke en interessante opvoering. Rouleau , die de " Groupe libre " leidt, trad hier slechts op als gast. Dat konden wij trouwens reeds weten uit het feit dat hier een . . .
  • . . . Max Deauville , was trouwens van zulken aard dat aan het sterk-democratische (met neiging naar communisme en andere linker uitersten) van het gezelschapje van Rouleau niet kon getwijfeld. Nu kregen we precies de andere klok te hooren. Omdat het ook een uiterste geldt kunnen wij hier bezwaarlijk van wanklank . . .
1925-06-01 Jules Delacre : Het Théâtre du Marais (Willem Putman)
  • . . . Cariël, de gracieuse Lucienne Bogaert en de lieve Daisy Deslys met haar ondeugend jongenskopje -- en onder de heeren van het gezelschap : Raymond Rouleau , die te Brussel de " groupe libre " stichtte. Het heele gezelschap trouwens is merkwaardig -- en in dezen schouwburg word evenveel zorg besteed . . .
1938-11 Modernistische experimenten: Tam-tam (Willem Putman)
  • . . . Jaap Hiegentlich en Lode Plaum , dat de Leuvensche sudenten niet zonder zin voor humor hebben gespeeld ; «L'ADMIRABLE VISITE» van Raymond Rouleau , een soort nageboorte van «De man zonder lijf» ; «L'INCROYABLE EXPERIENCE» van Maurice Mousenne , en dat sprankelend werkje van
  • . . . niet of die man een speler is of een verbolgen toehoorder die komt protesteeren. Nagenoeg op dit oogenblik wordt de vertooning geschorst. En Rouleau (de engel) vraagt aan het publiek of men wil dat het spel vervolgd worde of niet.. Dat is natuurlijk het signaal. De helft van . . .
  • . . . dat het spel vervolgd worde of niet.. Dat is natuurlijk het signaal. De helft van de zaal schreeuwt «ja», de andere helft: «nee». Rouleau springt in het publiek. De onderbrekers worden uitgejouwd. Een jonge man, bleek van woede, springt op een stoel en houdt een rede. Hij heeft . . .
  • . . . Geen décors. Aan beide zijden van het tooneel zit een jonge heer in smoking. Zij beschikken beiden over een gramophoonhoorn. De heer links ( Rouleau ) staat op en deelt ons in den hoorn mede : «Gij zijt op het eerste plat form van den Eiffeltoren», waarop dan sonoor van . . .
  • . . . gaanderij geschreeuwt, ditmaal : «Houd je mond !» en over het publiek daalt te zelfder tijd een regen van strooibriefjes neer. Onmiddellijk staat Rouleau recht, met kort bevel: «Licht in de zaal !» en de herrie begint. Op de gaanderij wordt gevochten. Er zijn kleederen gescheurd, er worden . . .
  • . . . mede, dat hij de zaal zal doen ontruimen, bij den eersten kreet, dien hij nog verneemt. Stilte. De spelers bezetten opnieuw hun plaats. Rouleau herhaalt: «Gij zijt op het platform van den Eiffeltoren !» Ditmaal schijnt iedereen het er mede ééns. Wij amuseeren ons bij dit stukje zooals . . .
  • . . . gedialogeerd door de twee spelers, die met echte virtuositeit den gramophoon-hoorn hanteerden. Een leuke vondst was de rede van den generaal. Hiervoor ging Rouleau met veel delicatesse op een kinder-pianotje tokkelen. Heel wat aardiger dan de aanspraak van den commissaris van politie ? Er was een donderend applaus, . . .
  • . . . ? Er was een donderend applaus, dat vooral een protest scheen te zijn tegen de buitengezette woelmakers, een blijk tevens van sympathie voor Rouleau en zijn moedige onderneming. Helaas ! Na het stukje kwam de leider van de « Groupe libre » ons mededeelen, dat de spektakels van zijn . . .