Woensdag, 19 April e.k., wordt te Mechelen (Salle de Paris, 7 1/2 uur), door het Vlaamsche Volkstooneel, voor de eerste maal opgevoerd "Gudrun" van Berten Rodenbach. Een gebeurtenis in de Vlaamsche Tooneelwereld! Na "Philoctetes", een kreatie waarvan de kritiek in Holland getuigde: "Dit stuk, dat 23 eeuwen oud is, wordt onder de handen van deze Vlamingen modern door het bloed en het leven dat zij het weten in te blazen"; na Vondel's "Jozef in Dothan", waarmee het Vlaamsche Volkstooneel door Vlaanderen een waren triomftocht heeft gehouden; na den 17-eeuwschen "Warenar", waarmee Dr De Gruyter als eersterangsartist zijn sporen heeft verdiend; eindelijk na Molière's "Scapin", waarvan de interpretatie door het Vlaamsche Volkstooneel voor de beste Molière-voorstelling in Vlaanderen werde gehouden, komt thans aan de beurt het overweldigende jeugdwerk van iemand wiens hoogste levensdroom was: Een Nationaal Vlaamsch Tooneel, "Gudrun" van Berten Rodenbach. Dit om de "langwijligheid" in de expositie, om zijn te veel "droom" bijna onspeelbare, daarom niet minder grandioze werk van den diepbetreurden jongen dichter en kamper Rodenbach heeft Dr De Gruyter, met deze liefde en deze kunde die zijn gansche persoonlijkheid kenschetsen, aan het Vlaamsche theater teruggeschonken. Zijn daad is er een van diepste pieteit, van hoogen durf. En Vlaanderen wacht, gespannen!

Wat is "Gudrun"?

Wij laten het woord aan Cyriel Verschaeven, die, met den blik van een adelaar, koen en zeker, de ziel van Rodenbach en zijn onstuimig oeuvre heeft doorpeild:

"Gudrun", dat was nu het eerste drama, van grooten stijl, dat, in onze letterkunde, van kop tot teen een drama was. Rodenbach's hart had "Gudrun" gebaard met die volheid van leven en woelend leven, waarvan het hart van 18 tot 20 jaar haast barst: 't drama heeft groote afmetingen, zwelt van leven, stormt, strijdt; en daarbij schept het zoo ideaalmachtig al de gestalten die in 't oog van een jongeling het leven vervullen, dat, het voorzeker Rodenbach's hart geheel zal hebben ontlast en voldaan. "Gudrun" was een geniale daad!

Wie is "Gudrun"?

"Gudrun" is jonge liefde, zich door lijden versterkend en waardig makend een koningstam te stichten, zich rechthoudend tegen de geweldigste aanvallen door de kracht vanhare "houwe trouw" die niets is dan de oneindigheid der liefde zelf. De liefde, machtig als de dood, beheerscht en vervult hare ziel zoodanig, dat zij haar het onmogelijke gemakkelijk maakt: zij kan lijden, hevig lijden - 't is gewoon in liefde - maar ze kan wachten, lang wachten, zonder te bezwijken en te sterven: dat is ongewoon in liefde. Deze liefde van Gudrun draagt het gansche drama en leidt de handeling.

Rodenbach's "Gudrun" heeft geslacht na geslacht in Vlaanderen bezield met heiligen geestdrift voor land en volk, Gudrun's liefde en de liefde voor den vadergrond zijn één: "Uit houwe trouw wordt Moederland herboren"! Naar deze "Gudrun" wordt thans, in deze tijd van moedeloosheid en hopeloosheid uitgezien door duizenden, als naar het werk van schoonheid en kracht waaraan de Vlaamsche volksziel zich nog eens zal kunnen oprichten.

De rol van "Gudrun" Rodenbach's lievelingsfiguur wordt gespeeld door Dolly de Gruyter-Peuterman. Carausius (de machtige verstandspoging) wordt vertolkt door Dr de Gruyter. Daan van Offelen is de dweper "Wate", deze reuzengestalte, in wie Rodenbach's hartstochtelijke liefde tot het Vlaamsche vaderland, die zijn jong leven doorbruischte haar evenmachtige uitdrukking heeft verkregen.

Het is de plicht van elken geboren Vlaming, van elken kunstminnaar: Rodenbach's Gudrun, gespeeld door de artisten van het Vlaamsche Volkstooneel te gaan bewonderen en toejuichen.

Op 20 April e.k. wordt "Gudrun" opgevoerd te Antwerpen in "Vrede St. Willebrords"; op 25 dito te Turnhout in het "Feestpaleis".