De "Matin":

Een overvolle zaal bezorgde gisteren aan De Barbier van Sevilla een volledig sukses. De uitbeelding is buitengewoon merkwaardig. Alle spelers werden luidruchtig toegejuicht. Maar het grootste sukses ging naar Renaat Grassin. Een wondergeslaagde avond.

De "Metropole":

"Meer dan alle plaatsen waren bezet. Het Vlaamsch Volkstooneel beschikt over schitterende krachten. Het publiek was dol van blijdschap en juichte als bezeten toe."

De "Dordrechtsche Courant" zegt:

" 'n Frissche, kostelijke farce was 't; door van de Velde pittig ten tooneele gebracht. 'n Spel zoo snaaksch en leutig, zoo satirisch en ongedwongen vroolijk, dat ik genoot. Hoewel 't tempo - 't was de eerste opvoering - wat sloom was.

Renaat Grassin, die geniale speler, was 'n Figaro om van te smullen. Met 'n vaart van Comme-ça tolde hij in z'n, uitgedacht, costuum als de vleeschwording van wat handig, schelmsch en gevat is over de planken, goochelend met van de Velde's geestige dialoog. Zijn verschijning, zijn spel waren dwaas, maar algemeen menschelijk. Doet 't menschelijk ons soms net dwaas aan?

En de anderen? Volkomen pasten zij in het door van de Velde zelf ontworpen dekor, dat simpel, maar zonnig als 'n dwaze lentedag was. Karel Albert leverde leutige tooneelmuziek en had klinkende ariëtti uit z'n mouw geschud. En de opviering met haar zotheden, kwinkslagen, balletjes sloeg in. Zij deed 't publiek, 't volk schaterlachen. Niet om goedkoope, flauwe aardigheden. Gelukkig! Maar - en dit wil ik vastleggen - 't V.V.T. verloochende zijn aard niet, zelfs in de kluchtige klucht bracht het iets van onzen tijd, van onze eeuw; gaf het gestalte aan gedachten die ons, 20ste eeuwers, vervullen.

Het "Handelsblad":

"De Vrede Willebrords was proppensvol en het sukses in evenredigheid."

Heden avond gaat De Barbier te Brussel. Allen daar naartoe. De vertooning gaat door in Patria te 8 u. Lokatie vandaag van 10 tot 1 en van 2 tot 6 alsook één uur voor de vertooning.