Kan het "drama" bij uitstek, de Mis, wel voor het voetlicht gebracht worden? De groote Spaansche tooneeldichter Calderon de la Barca, heeft dit beproefd, doch zijn werk als dusdanig is niet meer speelbaar. Het blijkt trouwens geen voldoende getrouwe uitbeelding te geven het grote sacrificie.

Verleden jaar gaf Anton Van de Velde ons een bewerking van Calderon's spel, die geweldigen bijval oogstte in het H. Graf te Turnhout.

Thans heeft h. Ghéon - geen onbekende bij ons - het thema van Calderon hernomen en een nieuw spel opgebouwd op gansch persoonlijke wijze. Groot en schoon werk.

De bekende kristen tooneelschrijver plaatst de Mis terug in de geschiedenis van de menschheid. De Mis wordt afgespeeld als een echt treurspel dat akteurs en toeschouwers innig met elkaar verbindt bij middel van spreek- en zangkoren. Om dat kontakt te bekomen - het doel van echte tooneelkunst- gebruikt Ghéon procédés tot nog toe ongekend in ons land.

En terwijl het drama wordt afgerold, gelijk in die kerkboeken welke wij kind zijnde gebruikten, zeggen de opeenvolgende beelden ons: de priester klimt op ten altaar, de priester leest het evangelie, de priester communiceert, .. Werkelijk, die het Mysterie der Mis gezien heeft, zal "zijn mis" liefhebben en begrijpen...

Het spel wordt in drie phasen uitgebeeld: voormis, oude joodsche vergadering, kristen bijeenkomst. Elk dezer leert ons de diepe beteekenis van het evereenkomstige moment uit onze tegenwoordige mis.

Eerst komt Adam in de voormis zijn zonden beweenen: hij ontvangt er de verzekering van verzoening die op een altaar zal plaats grijpen. Vol vreugd en dank, met vermorzeld en vernederd hart, bestijgt hij de treden van dat altaar om het te omhelzen met liefde en dankbaarheid.

Dan komt Mozes het offer opnemen daar waar Adam het liet: de geschreven wet na de natuurwet. Na een heerlijk Introitus worden we meegevoerd in de vurige smeeking der Kyrie's en de uitbundige blijdschap van het Gloria, die ten volle de waarde van aanbidding, dank en smeeking van het eeuwige sacrificio tot uiting brengen.

Paulus komt het Epistel zingen. Joannes het Evangelie; samen leiden ze de geloofsbelijdenis van het Credo.

Intusschen is opgetreden de Hoogepriester van het eeuwig verbond, aangekondigd door de stem van den Dooper: omkleed met den wijdschen mantel der liefde, geteekend met het kruis, leidt hij offerande, conseeratie en communie. Aan de offerande dringt het geloovige volk naar het altaar om zijn offerande neer te leggen: brood, wijn, koren, druiven, gansch het leven van den wensch, al zijn werkgereedschap en niet minder de gesteltenissen van zijn vermorzeld hart zijn daar bij het altaar, terwijl geurige wierookgalmen het zuiveren dier offergaven symboliseerden, en hun voorbereiding tot materie van het offer.

De celebrant heft het sursum corda aan en het volk mengt geestdriftig zijn stem in het groote dankgebed om op heerlijke wijze uit te zingen de gevoelens van diepe aanbidding en smeeking van den Canon.

Op zeer discrete wijze geschiedt de consecratie, doch dit maakt de uitbeelding van het eigenlijk sacrificie des te indrukwekkender. Na het groote gebed zien we weer het volk samenstroomen voor de communie aan zijn Christus, om van Hem te erlangen licht en kracht, troost en vrede.

Het schouwspel eindigt in hartstochtelijke juichkreten van geestdrift en dank...

Het Mysterie der Mis wordt opgevoerd in Luik, bij gelegenheid der XVIIe Liturgische Week op 4 en 10 Juni, telkens te 20 uur, in de feestzaal, Rue St. Gilles, 104.

(Op 5 Juni te 6 uur, voor de onderwijsinstellingen).

De "Compagnons de St. Lambert", de "Equipe A" van Verviers, groepen uit de verschillende vereenigingen voor Katholieke Aktie en uit de Luiksche Colleges leveren spelers en 150 leden der spreekkoren met Mevrouw Bing en Mr. Brochet in de rol van Christus-priester.

Daarneven zal een machtig koor gansch het spel als inkleeden met kerkzang. Ensceneering van Oscar Lejeune. Kostumeering naar H. Brochet.

Plaatsbespreking en inlichtingen: Boulevard d'Avroy, 58, Luik, Postrekening 294.544 (Bureau Liturgique).