Advanced Search found 22 item(s) featuring "Michel De Ghelderode"

1928 Cyriel Verschaeve: Twee legendespelen (Lode Monteyne)
  • . . . bleef stille staan...» door Felix Timmermans en Eduard Veterman , van de «Beeldekens uit het leven van Sint Franciscus» door Michel de Ghelderode , van de «Beatrijs-bewerking», die Herman van Overbeke heeft gewrocht, van «Marietje's Hemelvaart» (uit den cyclus» «Marietje Hemelsoet») door
1930-04-26 Een onnoozel hart in de wereld (H.B.)
  • . . . Donderdagavond, in de stemmige tooneelzaal van het Paleis van Schoone Kunsten , te Brussel, de creatie plaats van het nieuwste stuk van Michel de Ghelderode , "Een onnoozel hart in de wereld" (Nederlandsch van Jan Boon ). Met dit "verdrietig blijspel" bestaande uit "tien tafereelkens vol droeven . . .
  • . . . het Vlaamsche Volkstooneel in stad en land eene nieuwe reeks voorstellingen inzetten, waarvan de bijval eerlijk verdiend mag heeten. Het artikel van Michel de Ghelderode , hier in het blad van Donderdag laatste verschenen en waarin de schrijver bedoeling en toeleg van zijn nieuw stuk nader heeft toegelicht, . . .
  • . . . vertolking is niets dan onvoorwaardelijke lof geboden. In de titelrol verwezenlijkt Renaat Verheyen andermaal één van zijner gaafste creaties. Nu wist Michel de Ghelderode ook wat hij deed, toen hij Pantaglees opzettelijk voor Verheyen heeft geschreven. Wie zich het sterkst naast Verheyen . . .
1935-08-01 Barabbas (Anon.)
  • . . . Opvoering van "Barabbas" te Nieuwpoort Het machtig en ook wel veelomstreden gewijd treurspel "Barabbas", van Michel de Ghelderode , Nederlandsch J.F. Boon , wordt op Zondag 11 Oogst 1935, in openluchtvertooning, op de Groote Markt van Nieuwpoort opgevoerd. . . .
1935-06-08 Barabbas (Anon.)
  • . . . Sinksendag 10 Juni, te 3 uur zeer stipt, op het Redemptoristencollege te Esschen, de eerste opvoering plaats grijpen van "Barabbas" van Michel de Ghelderode , vertaling Jan F. Boon , onder regie van Pater Jozef Boon , met de studenten van het college. Deze eerste . . .
1930-05-10 Het Vlaamsche Volkstooneel; "Een onnoozel hart in de wereld" door Michel De Ghelderode (Brunclair)
  • . . . HET VLAAMSE VOLKSTOONEEL «Een onnoozel Hart in de Wereld», door Michel de Ghelderode . Het is bij het V. V. T. een manie gegolden, de burleske serieus te beoefenen. Deze beredeneerde zucht naar potsenmakerij . . .
  • . . . knollen voor citroenen worden verkocht Zijn begenadigde extase is een stuntelig - steriele cerebrale knoeiboel met kinderlijk effectbejag op de lachspieren. De heer Michel de Ghelderode heeft wellicht het parool beacht : krijg de lachers op je zijde en veni, vidi, vici. Gemakzucht of impotensie? Hij moet echter . . .
  • . . . toegepast, tenzij door hem die werkelijk lachpoeder strooien kan. Ook ik heb gelachen, maar ik stond diametraal aan den overkant van den heer Michel de Ghelderode . Deze Pantaglees werd bedoeld als een tegenhanger van Charley Chaplin en dit wordt dan geïnterpreteerd als een hulpelooze onnoozelaar die door een . . .
  • . . . is een daadmensch die aan het onoverbrugbare tweespalt tusschen droom en daad ten gronde gaat, en niet versagen wil. Het scenario vraag ik. De Ghelderode zal antwoorden : een losse histrie, heeft geen belang. Het gegeven is voorwendsel. Akkoord, maar dan een voorwendsel tot het opdelven en in . . .
  • . . . dit doen volgens een ideologisch richtsnoer. Wij verwijzen in dit opzicht naar het vlijmscherpe dialogensteekspel in Le Dictateur van Jules Romains . De Ghelderode goochelt hier met enkele episodische figuren die georganiseerden flauwen kul uitkramen. Vooreerst een neger (de menschen moeten lachen) aldoor molenwiekt. Verder een poëet . . .
1926 Het poppenspel (Michel de Ghelderode)
  • . . . HET POPPENSPEL door Michel de GHELDERODE Kleine meisjes spelen zoo gaarne moederken met hun «mieke-pop». De mensch heeft trouwens altijd een neiging tot beeldekens gevoeld: hij . . .
  • . . . buiten in den donkeren vindt gij alleen een hoop benauwderikken. Blijf hier... Want over heele de wereld hangt duisternis.» NOTA. -- De heer Michel de Ghelderode is een bekende figuur in de folklore-wereld en houdt zich bijzonder bezig met de studie over de marionnetten. Hij is de eenigste . . .
1931-10-01 Argument bij Barrabas (Jan Boon)
  • . . . Barabbas, dat door Karel Albert werd getoonzet op tekst van Anton van de Velde (volgens den origineelen tekst van de Ghelderode ). Wij hebben gemeend dat ook de publicatie van den tekst van dit veelomstreden Barabbasspel kon medewerken aan bestrijding van het defaitisme dat zich . . .
  • . . . klerikale, politieke, tragedie, zeide men bij vergissing in socialistische strijdbladen. «Le Drapeau Rouge», standaard der Brusselsche communisten, ging over tot een moordpoging op Michel de Ghelderode , hij die zich door Marcel Schmitz zonder tegenspraak had laten doopen tot «anarchiste chrétien» was nu nog verder gegaan op den onzaligen . . .
  • . . . : Kerk of Communisme, en er is maar één weg met glans, met verheffing van den geheelen mensch, deze naar de Kerk. Dat Michel de Ghelderode deze Barabbas uit verachting voor het grauw van Jerusalem en voor de hypocrieten boven en onder, tenslotte opleidt als bloedgetuige voor Jezus' . . .
1934-04 Katholieke kunst en Radio Catholique Belge (Anon.)
  • . . . van Katholiek standpunt uit en allicht ook als technisch werk aan P. de Mont 's Geding, van Vlaenderen 's trilogie of de Ghelderode 's Barrabas - dat nog wel oorspronkelijk Fransch is... maar, te Brussel, in 't Nederlandsch moest gecreëerd worden. "Bruxelles, petit Paris": dan ook wel . . .
1938-11 Herman Teirlinck: "Ave" (Willem Putman)
  • . . . in 1938 nagenoeg te behooren tot de curiosums. Maar dat is van zelf sprekend niet ineens gebeurd. Persoonlijkheden als Herman Teirlinck , Michel De Ghelderode en anderen hebben zoomaar niet ineens hun pogingen gestaakt. We zullen dus onzen tooneelkijker nog even naar die richting toe bewegen... «AVE». . . .
1925-12-20 Michel De Ghelderode en Jef Vervaecke : "Van den dood die bijna stierf..." in "De Nieuwe Spieghel" (Willem Putman)
  • . . . Michel De Ghelderode en Jef Vervaecke : "Van den dood die bijna stierf..."in " De Nieuwe Spieghel ". Dit nieuwe stukje is : . . .
1930-07 Een onnoozel hart in de wereld (Robert Erkens)
  • . . . Tooneel "Een onnoozel hart in de wereld" Op het stuk van de Ghelderode "Een onnoozel hart in de wereld" had ik hooge verwachtingen gebouwd. Bijzonder na de opvoering van "Barabbas" en nog veel meer na lezing . . .
  • . . . hooge verwachtingen gebouwd. Bijzonder na de opvoering van "Barabbas" en nog veel meer na lezing van dat stuk leek het mij onomstootbaar dat de Ghelderode tot de enkele werkelijke geniale tooneelschrijvers behoort. Enkele dagen vóór de opvoering te Antwerpen viel mij een artikeltje van "De Morgenpost" in handen . . .
  • . . . Vlaamsche Volkstooneel heeft reeds veel bereikt, maar menige opvoering dient als experiment "als zoeken" geoordeeld; en het publiek verlangt resultaten. Het stuk van de Ghelderode is -- spijtig genoeg -- weer van een te gemakkelijke tooneelfactuur: 't zijn weer beeldekens (Schuifkens zeggen de Sinjoren). De "Beeldekens van den . . .
  • . . . Verheven, het kon bij velen den indruk niet weghelpen dat de schrijver met schaar en lijmpot had gewerkt. Heelemaal in het teeken van de Ghelderode 's genie (spijts de vele gebreken blijft hij geniaal) staan de satirische sarcastische zetten waar dit stuk van vol is. Het is zooals in . . .
  • . . . of als de generaal voor het krijgsgerecht zijn verdediging in het Fransch wil vervolgen omdat zij de taal van het leger is! Hoe de Ghelderode zijn werk bedoelde en hoe het tot stand kwam vertelde hij zelf: "Mijn stuk waarvan de Vlaamsche titel luidt "Een onnoozel . . .
  • . . . De ziel die hem werd ingeblazen met wat lyrische zotheid is genomen uit den vergaarbak van de moderne wereld." Tot daar de Ghelderode zelf . Veel van wat hij bedoelde is hem gelukt. Hij heeft een naïeveling geschetst die zich buiten eigen weten en willen in een . . .
  • . . . om het lijf: het geeft Renaat Verheyen in de hoofdrol de kans om op een eenige manier 'n Chaplinrol te spelen, en aan de Ghelderode de gelegenheid om zijn boutades en sarcasmen in de zaal te slingeren. Ik kan met Van Vlaenderen niet akkoord gaan ; volgens mij . . .
  • . . . bedrijven hebben veel goed gemaakt en de werkelijk knappe uitbeelding van Verheyen redde den avond. Het is trouwens niet de eerste keer dat de Ghelderode de nevenpersonen iets te veel negligeert: ook in Barabbas is enkel de hoofdpersoon ten voete uit geteekend. De tekst bij de . . .
  • . . . de Ghelderode de nevenpersonen iets te veel negligeert: ook in Barabbas is enkel de hoofdpersoon ten voete uit geteekend. De tekst bij de Ghelderode heeft ook meer gewicht dan bij de uitvoering kan uitkomen, bizon der als de regisseur Verheyen het erop aanlegt achter de scène zoo'n . . .
1925-04-04 Het Vlaamsche volkstooneel: Renaat Grassin (Willem Putman)
  • . . . de allure van Verheyen bereiken, noch diens verfijning. Een uitstekende gelegenheid tot vergelijking was ons geboden in de vertooning van «DE STERRENDIEF» van Michel De Ghelderode . Op dat oogenblik had Grassin de groep Staf Bruggen verlaten, en was naar de groep Van de Velde . . .
  • . . . voor een deel schuld had aan deze mislukking. Ik herinner mij nu nog de voortreffelijke ontboezemingen, die in het programma te lezen stonden. De Ghelderode wees er op de door hem hooggeprezen waarden van music-hall en cirkus, waarvan de ontdekking de sluizen wijd opent voor de poëzij -- . . .
1929-01-14 Te Brussel: Kon. Vlaamsche Schouwburg: "De Dorpspoëet" en "Escurial" (F.D.R.)
  • . . . Jan Poot vergastte Zaterdagavond zijn "gewoon" publiek met twee nieuw stukken: "De Dorpspoëet" van Gira Ballings en "Escurial" van Michel de Ghelderode , vertaald door heer Jan Poot . Deze beide stukken zullen a.s. Donderdag ook opgevoerd worden op den Gala-avond, gegeven ten voordeele . . .
  • . . . vertooning door de toeschouwers in spanning en bewondering; in spanning om hun woorden en daden en in bewondering, met hun waarlijk acrobatisch spel. H. de Ghelderode heeft hier een thema uitgewerkt, rijk aan woorden, gedachten en opvattingen dat de beide hoofdpersonen gelegenheid geeft al hunne krachten te ontplooien . . .
  • . . . het einde van de vertooning, door hun laatste tram nog te halen en aldus een gedeelte van het prachtig werk van den heer de Ghelderode te moeten missen. F. D. R. . . .
1927-09-21 Nawoord (Willem Putman)
  • . . . te weiden, want met het stuk hebben ze om zoo te zeggen niets te maken. Op "Nuances" volgden "de Beeldekens van Sint-Franciscus" van Michel de Ghelderode -- maar in dit stuk krijgt de enscèneering zulk belang, dat we moeilijk tekst van interpretatie kunnen afscheiden. Ik spreek er straks . . .
1927-02 Michel de Ghelderode: "Beeldekens uit het leven van Sint-Franciscus van Assisie" (Lode Monteyne)
  • . . . Michel de Ghelderode «BEELDEKENS UIT HET LEVEN VAN SINT-FRANCISCUS VAN ASSISIE» De kunst van Michel de Ghelderode , die in het Fransch . . .
  • . . . Michel de Ghelderode «BEELDEKENS UIT HET LEVEN VAN SINT-FRANCISCUS VAN ASSISIE» De kunst van Michel de Ghelderode , die in het Fransch reeds de spelen «Oude Piet» en «La Passion de N. S. Jésus-Christ» uitgaf, heeft den sterkenden invloed ondergaan . . .
  • . . . Hoogstraat te Brussel werd vertoond. Wanneer we met eenigen nadruk herinneren aan dit oudere en veel meer folkloristische dan zuiver literair product van Michel de Ghelderode , dan is het, wijl we in zijn jongste door Willem Doevenspeck vervlaamschte werk, in zijn «Beeldekens uit het Leven van . . .
  • . . . ons verrukt wanneer we het leven van Franciscus overpeinzen, vinden we toch maar luttel sporen in den op grover effecten berekende film, die Michel de Ghelderod e heeft opgebouwd. De technische eischen, waaraan elk tooneelwerk moet voldoen, hebben den schrijver heel zeker genoopt tot het verwaarloozen van juist deze . . .
  • . . . de bekoring door den duivel in zijn vleesch gewekt; -- eerder zeldzaam zijn, wel gedramatiseerd worden? In schijn slechts geeft het werk van de Ghelderode een bevestigend antwoord op deze vraag, want een eigenlijk drama met één of meer conflicten zochten wij tevergeefs in de meeste dezer «Beeldekens». . . .
  • . . . gemakkelijke oppervlakkigheid vrij te pleiten tafereel der gerechtszitting, dat in wezen zuiver grotesk is, komt de satiricus, die een dubbelganger van den dichterlijken de Ghelderode schijnt te wezen, plots de volle maat van zijn kunnen geven. En het tafereel, dat aldus ontstaat bezit wel al de eigenschappen waardoor . . .
  • . . . de luidruchtigheid van het scenisch gebeuren -- als een zuiver verlies dient te worden geboekt. Het is inderdaad uit deze fragmenten gebleken, dat de Ghelderode een bezield dichter zijn kan. En nu vragen we het in gemoede: Mag de schrijver zich inbeelden, dat hij een goed stuk schreef . . .
  • . . . muziek, welke verklanking is van het zuiverste sentiment. Het zij hier onmiddellijk gezegd, dat we, zóó oordeelend, niet doelen op de wangeluiden, waarmee M. de Ghelderode zijn beeldekens onderlijnde, waarbij soli voor groote trom een overwegende rol vervulden en welke hoofdzakelijk bedoeld schenen tot aandikken van het uiterlijk . . .
  • . . . Vrouw Armoede. Het hoeft gezegd, dat, in tegenstelling met hetgeen we heel dikwijls bij onze jongere dramatisten moesten opmerken, de symbolische bedoelingen van de Ghelderode niet al te zeer aan duidelijkheid te wenschen overlaten. Op de massa kan een tafereel als dit van het mystieke huwelijk een sterken . . .
  • . . . ontheffingsgedachte, die er groeit en rankt doorheen de beeldekens der laatste handeling, verbeeldende het opgaan van Franciscus in de Godsidee. Het werk van Michel de Ghelderode , dat in geen enkel opzicht beantwoordt aan de norm van het gewone tooneel en waaraan wel niemand den naam «drama» geven zal, . . .
1938-11-30 Fransch tooneel te Brussel; Panorama (Willem Putman)
  • . . . Deauville «TAMERLAN», vertoond door de groep Rataillon , vertoonde uitzonderlijke gaven. Men is geneigd dezen auteur in het gezelschap te plaatsen van Michel De Ghelderode . Laat ik dan nog -- eenigszins in aansluiting met het reeds besproken werk van Closson -- melding maken van een . . .
1938-11-30 Modernistische experimenten: Michel De Ghelderode (Willem Putman)
  • . . . MICHEL DE GHELDERODE Zoo er onder de moderne dramaturgen in den lande één is, die ondanks malaise, crisis en onbegrip, niet «versagt» heeft, dan . . .
  • . . . er onder de moderne dramaturgen in den lande één is, die ondanks malaise, crisis en onbegrip, niet «versagt» heeft, dan is het wel Michel De Ghelderode , de zeer begaafde, de durver, de ongemeene fantast, dien ik zonder aarzeling aan de spits plaats van heel de bent innovators -- . . .
  • . . . de spits plaats van heel de bent innovators -- en, laat ik er bij voegen, aan de spits van onze nationale tooneelliteratuur. Over De Ghelderode is onlangs een hulde-brochure verschenen (uitgave «l'Avant-poste», Verviers-Bruxelles, 1938), waarin o. m. de bekende criticus Camille Popeye aan het woord komt. Hij noemt . . .
  • . . . te zijn van den vetten lach, die nochtans bevrijding omsluit. Men lacht nog slechts met de toppen van de lippen. En nu is De Ghelderode juist een schrijver, die terug aanknoopt met de middeleeuwsche traditie en bij voorkeur zijn onderwerp behandelt in den sappigen en nog al eens . . .
  • . . . in den sappigen en nog al eens wat triviaal klinkenden toon van de klucht. Begrijpelijk schept dat meermaals onbehagen bij het moderne publiek... De Ghelderode is een Vlaming. Hij schrijft toevallig in 't Fransch. Maar zijn taal is van Vlaamschheid doordrenkt, als ik mij zoo uitdrukken mag. Eigenaardig . . .
  • . . . hem werd voor de eerste maal vertoond in de Nederlandsche vertaling. In mijn besprekingen van de vertooningen des Volkstooneel s is dikwerf van De Ghelderode spraak. Laat ik vooral aandacht geven aan het werk van hem dat in de Vlaamsche tooneelmiddens minder bekend is. Het Volkstooneel speelde . . .
  • . . . speler Renaat Verheyen vond in deze stukken een rol naar zijn gading. Ik heb daar elders uitvoerig op gewezen. Den literator De Ghelderode zullen we dan later leeren kennen in «MAGIE ROUGE», «HALEWYN», «LA FARCE DU GRAND MACABRE». «MAGIE ROUGE» is de uitbeelding van een vrek, . . .
  • . . . bezweken...» En later voegt hij er nog bij : «Dit alles zal wellicht onopgeklaard blijven...» Wellicht is «HALEWIJN» lyrisch het zuiverste werk van De Ghelderode . De auteur benadert eenigszins de tonaliteit van Maeterlinck . Men denkt ten andere af en toe aan «Barbebleu» -- en zou het . . .
  • . . . Mélisande, van wie één snik, naar het getuignis van Dubech, het symbool werd van gansch een generatie ? Maar de typische «manière» van Michel De Ghelderode komt allicht nog het scherpst en het rijkst tot uiting in dat wonder ding, dat «LE GRAND MACABRE» heet, en dat ik . . .
  • . . . rooden gloed. De noodklok klept. Het groote spel begint. Het derde tafereel voert ons ten paleize. Natuurlijk is het een paleis a la Ghelderode . Twee ministers drillen den jongen vorst, Goulave, die stottert en zich oefent op een houten paard. Op zich zelf, en als parodie, is dit . . .
  • . . . huilende menigte en zwaait een flesch als een scepter. Dit brengt bedaren. Een koor zwelt aan, Gambrinus ter eere. Op dit oogenblik betrekt De Ghelderode , naar middeleeuwsch recept, het publiek rechtstreeks in de gebeurtenissen. Als het doek gevallen is, spreidt de roode gloed zich uit over de zaal . . .
1938-11 Modernistische experimenten: Tam-tam (Willem Putman)
  • . . . Cocteau , Tzara , Ribbemont-Dessaignies , Aragon , Teirlinck , Achard , Périer , Soumagne , De Ghelderode -- protesteeren daartegen de onderteekenaars van het tegen-manifest (zij zijn o. m. : G. Burssens , R. Goemans ,
  • . . . T. Mesens , Paul van Ostaeyen , André Souris ) eischen die namen zelf op, en laten alleen Cocteau en Michel de Ghelderode aan de « Groupe libre » over. Natuurlijk bracht dit rondgedeelde briefje, benevens hilariteit, een nerveuse atmosfeer in de zaal. En de hilariteit . . .
1938-11-30 Het Vlaamsch Volkstooneel: Lode Geysen (Willem Putman)
  • . . . indruk maakt... Gansch in het teeken van het experiment, met hoofdzakelijk cerebraal karakter, stond Lode Geysen 's volgende proeve : «OCEAANVLUCHT» van Michel De Ghelderode ; «HIA-WADHA» van Guido Gezelle ; «DOKTER TEGEN WIL EN DANK» van Molière . «Oceaanvlucht» is m. i. een . . .
  • . . . van Guido Gezelle ; «DOKTER TEGEN WIL EN DANK» van Molière . «Oceaanvlucht» is m. i. een minderwaardig werkje van De Ghelderode . Een soort persiflage op de sporthelden-vereering. De auteur toont ons de kleine kantjes, aan een heroïsche oceaanvlucht verbonden. Het is zijn recht. Maar . . .
1930-10 De Geestelike, d. i. de Zedelik-Godsdienstige Waarde in het Katholiek Tooneelrenouveau (Aloïs de Maeyer)
  • . . . tegenstelling dramatragedie tegenover theater-spel. Daarnaast konden nog wel enkele andere genoemd en dan mocht wel een oogenblik stilgestaan bij de zeer uitzonderlike figuur Michel de Ghelderode wiens "Franciskus" en "Barabbas" alvast een zeer diepgodsdienstige kern bezitten. Als we hier echter gewagen van "deficit" is het dan ook op . . .
  • . . . tikje symbolisme aan de behandeling wil onderschuiven. "Halewijn" van Vande Velde blijft te vaag. Overigens zoowel hier als in "Barabbas" van De Ghelderode ligt een zeer sterke symbolische lijn: bij "Halewijn" die van het "Offer"; bij "Barabbas" meer die van zoen-in-boete, die naar hooge godsdienstige toppunten . . .
1938-11-30 Het Vlaamsche Volkstooneel; Anton Van De Velde (Willem Putman)
  • . . . : «Verzoen je met de mensen en met God.» Deze gemilderde «Halewijn» -- men vergelijke met de «demonische» interpretatie van De Ghelderode , behandeld in een verder hoofdstuk -- kreeg een zachte uitbeelding, in dezen zin dat bijna voortdurend het accent was gelegd op Halwijn's neiging . . .
1937-07 Spreekkoor en Massa-Tooneel: Ontwikkeling, Theorie, Praktijk (Jozef Boon)
  • . . . proporties een massa-spreekkoor moest nemen, de gebouwen domineeren, de gebouwen bezielen, om zoo de toeschouwers te veroveren. Daarom gaf ik de massa-scènes van Michel de Ghelderode 's Barabbas het volgende jaar 1935 te Esschen over een hoogte van 7 a 8 meter over een heelen massieven bouw, . . .