Advanced Search found 41 item(s) featuring "Théâtre du Marais, Brussel"

1925-03-26 Luigi Pirandello : "Un Imbécile" (Willem Putman)
  • . . . ontzenuwt. Wel weten we dat hij niet schieten zal, want in zulk geval was het stukje denkelijk niet op het répertoire van den " Marais " gekomen. Niettemin is zulk spelletje met 'n revolver ergerlijk. Het geval eindigt met een verklaring die Paroni onder bedreiging neerschrijft en waarin hij bekent . . .
1926-03-13 Goldoni : "La Locandiera". Regnard : "La Serenata" (Willem Putman)
  • . . . model zal blijven van alle oolijke lakeien. Het is onzinnig "La Sérénade" te spelen na de mooie Molière vertooningen die de " Marais " ons gaf. Doch hier was aanleiding voor een meldenswaardig "divertissement", koddig uitgevoerd en gedanst op de oorspronkelijke muziek, door Regnard zelf destijds . . .
1925-05-12 Tchapek : "R.U.R." (Willem Putman)
  • . . . ten slotte zoo weinig blijk gaf van verrassende originaliteit, beslist -- wat het spel betreft -- deed denken aan de spektakels van het " Théâtre du Marais " (in welk theater dan natuurlijk alles verzorgder is en meer afgewerkt), en anderzijds nogal duidelijk de teekenen droeg van wat
  • . . . Vlaamschen Schouwburg het geval was, maakten het stuk meer genietbaar, sloten alle verveling uit. Enkele tooneelen, waar de traditie van het " Théâtre du Marais " het duidelijkst aan het licht kwam, ontroerden werkelijk; zoo de scène, waar Hélène bekent, dat zij de formule der menschen-fabricatie heeft verbrand; . . .
1924-08-25 Tooneel in België: Het vernieuwde "Vlaamsche Volkstooneel" (Willem Putman)
  • . . . een bijzondere vertolking is aangekondigd, volgens de conceptie van De Meester , in décor's van Moelaert, den bekenden decorateur van het Brusselsche Théâtre du Marais . Nadien zou worden vertolkt: "De blijde komst", een vertaling van het bekende werk van J. K. Jerome "The Passing of . . .
1925-12-05 Stève Passeur : "Un bout de fil coupé en deux" (Willem Putman)
  • . . . onthaald en onder meer zeer onzedelijk bevonden door menig Fransch criticus. De auteur heeft gebruik gemaakt van deze vertooning te Brussel in het Théâtre du Marais , om zijn tooneelspel zorgvuldig te herwerken, "mettant tout en oeuvre pour parer à l'équivoque", zoodat van deze comedie te Brussel feitelijk een . . .
1926-01-02 Tristan Bernard : "Les Jumeaux de Brighton" (Willem Putman)
  • . . . allemaal lachen precies om dezelfde redenen, waarom 2500 jaar geleden de toeschouwers van Plautus hebben gelachen. Deze gulle lach kome het " Théâtre du Marais " ten goede; hij is aantrekkelijker dan de geforceerde scherts om "Un bout de fil coupé en deux". Ten slotte ging een reprise . . .
1925-02-28 Odilon-Jean Périer : "Les Indifférents" (Willem Putman)
  • . . . zelf -- ondanks een paar griezelige moorden, een jolige drinkpartij en een vurige liefdesverklaring. De negen tafereeltjes werden gespeeld zonder één tusschenpoos. Het " Théâtre du Marais " beschikt op dat gebied over een onberispelijke inrichting. . . .
1926-03-15 Raymond Rouleau : De "Groupe Libre" (Willem Putman)
  • . . . Raymond Rouleau : De " Groupe Libre ". Brussel heeft sinds eenige maanden zijn avant-garde-tooneelgezelschap. Het " Théâtre du Marais " is namelijk te zeer een ordentelijke schouwburg geworden, dan dat hij nog als voorpost kunne worden beschouwd. "Avant-garde" wil immers altijd in . . .
  • . . . nog als voorpost kunne worden beschouwd. "Avant-garde" wil immers altijd in zekere maat zeggen : wanorde, armoede en idealisme. De bestuurder van den Marais-schouwburg weet zijn idealisme te beheerschen door een bewonderenswaardige Angelsaksische nuchterheid, die wij zoo vaak mogen apprecieeren in zijn rollen, en die een schouwburgbestuurder zoo . . .
  • . . . is geheel zijn werking door een schoone en stijlvolle "orde" geregeld, en hieruit spruit dan onder meer voort, dat vrouwe Armoede in het " Théâtre du Marais " niet in een vergulden zetel troont. De schouwburg van den heer Delacre leeft. Uit deze verheugende verschijnselen is de "
  • . . . " Groupe Libre " zijn bestaansreden. Zonder blind te grijpen naar alles wat maar exentriek is, zal Raymond Rouleau "durven" wat het " Théâtre du Marais " niet durven kan, omdat het " Théâtre du Marais " een regelmatige schouwburg is geworden met een vast en zelfs talrijk publiek. . . .
  • . . . alles wat maar exentriek is, zal Raymond Rouleau "durven" wat het " Théâtre du Marais " niet durven kan, omdat het " Théâtre du Marais " een regelmatige schouwburg is geworden met een vast en zelfs talrijk publiek. Rouleau werkt trouwens in akkoord met
  • . . . akkoord met Delacre . Dit moge o.m. blijken uit het feit, dat Rouleau van af dit seizoen ook in den " Marais " voor sommige stukken de regie zal waarnemen. Deze getroffen maatregel pleit heelemaal ten gunste van Delacre ; het is in de eerste plaats . . .
1925-11-07 Marcel Achard : "Malborough s'en va-t-en guerre" (Willem Putman)
  • . . . van "Malborough s'en va-t-en guerre" vooral trof was de felle kleur en pittoreske schikking van het décor. Totnogtoe was grijs de in den " Marais " overwegende toon, en onder een Marais-décor verstonden wij meestal een zeer sobere compositie van grijze wanden met kunstig gedrapeerde gordijntjes rond hooge ramen, waardoor . . .
  • . . . leuke vondsten, in het feit vooral dat het spel der acteurs thans opgewerkt was tot een meer uitgesproken waarde dan gewoonlijk in den " Marais " het geval is -- waarde die geheel in verhouding was met den glans der décors. Het was een zeer mooie avond. . . .
1925-05-12 Een théâtre d'avant garde (Anon.)
  • . . . onderneming, tenslotte zoo weinig blijk gaf van verrassende originaliteit, beslist -- wat het spel betreft -- deed denken aan de spektakels van het " Théatre du Marais " (in welk theater dan natuurlijk alles verzorgder is en meer afgewerkt), en anderzijds nogal duidelijk de teekenen droeg van wat
  • . . . Vlaamschen Schouwburg het geval was, maakten het stuk meer genietbaar, sloten alle verveling uit. Enkele tooneelen, waar de traditie van het " Théatre du Marais " het duidelijkst aan het licht kwam, ontroerden werkelijk ; zoo de scène, waar Hélène bekent, dat zij de formule der menschen-fabricatie heeft . . .
1923-12-08 Ivan Tourgenieff : "Un mois à la campagne" (Willem Putman)
  • . . . critiek precies na de derde akte van Tourgenieff 's "Mois à la campagne", wijl ik wandelde in het gezellige salon-fumoir van het " Théâtre du Marais ", den eenigen schouwburg te Brussel waar ge komen kunt, ik bedoel : waar gij eens een genoeglijken avond kunt doorbrengen. De zaal . . .
1926-08-23 TOONEELHERVORMINGEN I (Karel Van de Woestijne)
  • . . . ons weliswaar lang voor zijn geweest, zonder echter altijd de resultaten te bereiken, die wij boeken. Het tooneel in Fransche taal heeft het " théâtre du Marais " gehad, waar men u te dikwijls over geschreven heeft dan dat ik er nu niet zou mogen over zwijgen; dat thans helaas . . .
1927-10-10 "Hamlet" (Willem Putman)
  • . . . Meester noodzakelijk bekoren moest -- is door het Volkstooneel vertolkt, en het werd een sensationeele première in het stemmig zaaltje van den Marais-schouwburg , een "gebeurtenis" zooals wij ze in 1938 nog nauwelijks durven droomen. Oh, alles behalve een onberispelijk spektakel ! De spanning was groot en de . . .
1925-10 EEN TWEEDE TOONEEL-TENTOONSTELLING (Karel Van de Woestijne)
  • . . . versleten paraplu rondkuieren. De fijne teekenaar Scauflaire toont schetsen van de acteurs Rèbe, Dawis, Balachoff, benevens enkele kostuumontwerpen die hij maakte voor het " Théâtre du Marais ", namelijk "Zuster Beatrijs" voor het stuk van Maeterlinck , "Pr. Knock" dat warempel een goed portret lijkt van Jules . . .
  • . . . van Maeterlinck , "Pr. Knock" dat warempel een goed portret lijkt van Jules Delacre , zoozeer is de directeur van den Marais-schouwburg in onze oogen met deze figuur vergroeid, en dan nog het oude vrouwtje in Ibsen 's "Klein Eyolf" en een dame uit "Chacun . . .
  • . . . en een dame uit "Chacun sa vérité" van Pirandello . Allemaal knappe teekeningen die ons de waarde leeren van Scauflaire voor den Marais-schouwburg , waarvoor hij geregeld werkt. De " Groupe Libre " bezet ditmaal reeds een heele ruimte. Wij bemerken hier vooral de teekeningen van Magritte . . .
  • . . . de wanden der zaal. In glazen kasten worden ons merkwaardigheden van een ander soort getoond, o.m. een volledig kostuum voor "Sganarolle" vanwege het " Théâtre du Marais ", kostuum in geel, met zwart afgeboord, en waarbij een paar afgestompte sloffen hooren. De kostumier Pouleur toont dan nog een heele reeks . . .
1925-01-17 J. M. Barrie : "La nouvelle Cendrillon" (Willem Putman)
  • . . . En de regie van Delacre helpt hem daarin. Er was voor gezorgd dat de voorname stijl die de spektakels van het " Théâtre du Marais " steeds kenmerkt noch door Barrie 's geestigheden noch door der losgelaten fantazie buitensporigheden geschaad werd. Zelfs daar, waar de auteur zijn . . .
1925-09-27 Felix Timmermans en Edward Veterman : "En waar de ster bleef stille staan..." in het "Théâtre du Marais" (Willem Putman)
  • . . . Felix Timmermans en Edward Veterman : "En waar de ster bleef stille staan..." in het " Théâtre du Marais ". Het gezelschap van Johan De Meester jr. , waarvan het secretariaat thans wordt waargenomen door Jan Boon , heeft . . .
1924-10-15 Luigi Pirandello : "Eergierigheid" (Willem Putman)
  • . . . (1) Zie voor andere werken van Pirandello : "Chacun sa vérité" en "Un imbécile" in het " Théâtre du Marais " het derde hoofdstuk. . . .
1926 Jules Romains: "Knock... of de zegepraal der wetenschap" (Lode Monteyne)
  • . . . Comédie des Champs-Elysées » op 14 December 1923. Honderden vertooningen hebben de aantrekkingskracht van het stuk op het publiek niet verminderd ! In het Théâtre du Marais te Brussel werd het weken achtereen opgevoerd... Een bijval zonder weerga... Terecht mocht een Fransch criticus -- Robert de Beaupean -- na . . .
1924-03-04 Henry Soumagne : "Bas-Noyard" (Willem Putman)
  • . . . de dorpelingen huldigen hun nieuwen burgemeester met geestdriftig hoerageroep en de plaisante tonen van één enkele trombone. Altijd zijn de vertooningen in het " Théâtre du Marais " merkwaardig om den stijl van spel, costumes en enscèneering. Ook ditmaal was de omkleeding van Bas-Noyard heelemaal naar wensch en dat redde . . .
  • . . . boertig doch M. Delacre zorgde er voor dat wij het slechts nu en dan voelden. Reeds werd de klucht ons in het " théatre du Marais " onder allerlei vormen aangeboden. Wij kregen eerst het lichte moderne genre, grenzende aan het vaudeville, in La femme fatale, dan den glimlach . . .
1925-09-27 TOONEEL TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)
  • . . . TOONEEL TE BRUSSEL Voor een schitterende zaal in het stemmige " Théâtre du Marais " is hier de eerste voorstelling gegeven van het bekende legendespel van Timmermans en Veterman . Met En waar de . . .
1926-08-23 TOONEELHERVORMINGEN II (Karel Van de Woestijne)
  • . . . door Van Walden voorgesteld, hoeft men waarlijk niet tot de Oudheid op te klimmen om het aan te treffen: in het " Théâtre du Marais " te Brussel bestond het en werd het met uitnemende gevolgen gebruikt. Terwijl de verdeeling van de speelvlakte in verschillende, afsluitbare vakken eveneens . . .
  • . . . te Brussel bestond het en werd het met uitnemende gevolgen gebruikt. Terwijl de verdeeling van de speelvlakte in verschillende, afsluitbare vakken eveneens in " Le Marais " voorkwam, nadat Royaards ze trouwens jaren te voren reeds had gebruikt. Liet de heer Hugo van Walden het dan . . .
1924-11-04 Luigi Pirandello : "Chacun sa vérité" (Cosi e se vi pare) (Willem Putman)
  • . . . onze Vlaamsche schouwburg een reeks gala-voorstellingen in met "Eergierigheid" , een der eerste werken van denzelfden schrijver, die het " Théatre du Marais " ons dus in geen geval heeft veropenbaard; maar zoo verbluffend vermetel is dit nieuwe stuk, zoo fel boeiend en volstrekt nieuw, en . . .
  • . . . aanneembare realiteit uit te werken. Wij twijfelen geen oogenblik aan de echtheid van de personages, woorden en toestanden. En de omkleeding in het " Théâtre du Marais " knoopte hierbij aan, daar namelijk was afgeweken van de meestal in dat theater gehuldigde vereenvoudigde ensceneering en ons een burgerlijk salon werd . . .
1923-04-28 TOONEEL TE BRUSSEL II (Karel Van de Woestijne)
  • . . . TOONEEL TE BRUSSEL II Brussel, 28 April , Deze week kwam eene jonge Fransche tooneelonderneming op de planken van het " Théâtre du Marais " als gevolg van eene methodische uitwisseling, die onlangs aan dat " Théâtre du Marais " toeliet, te Parijs onvervalschte lauweren te gaan . . .
  • . . . jonge Fransche tooneelonderneming op de planken van het " Théâtre du Marais " als gevolg van eene methodische uitwisseling, die onlangs aan dat " Théâtre du Marais " toeliet, te Parijs onvervalschte lauweren te gaan plukken, - thans had te Brussel de eerste vertooning plaats van Jules Romains ' . . .
  • . . . Brussel de eerste vertooning plaats van Jules Romains ' jongste tooneelwerk: Monsieur le Trouhadec saisi par la débauche. En intusschen speelde het " Théâtre du Marais ", ongetwijfeld de beste, ik bedoel de meest-homogene en meest-beschaafde, vereeniging van deze hoofdstad, weer maar eens klassiek werk op zijne eigene, moderne . . .
  • . . . gewenscht, die een kunstenaar was), blijft slechts dit ééne over: van tooneel stijl te maken. De jongste vertooning, als alle overige trouwens, van " Le Marais ", zoowel als de vertooning van het stuk van Jules Romains , zoowel als de zéér te waardeeren poging die de heer
  • . . . het teeken van den stijl. Zij doen het alle drie op eene zeer verschillende wijze. Voor Jules Delacre , bestuurder van het " Théâtre du Marais ", is stijl in hoofdzaak gelijk te stellen met smaak. Zijne regisseursideeën heeft de heer Delacre uit Engeland, waar hij onder . . .
  • . . . ik ging haast zeggen: probate, zorgvuldig gekeurde, standhoudend-bevonden schoonheid. Delacre is alles behalve buitenissig: laat alle onrust varen, gij die het " Théâtre du Marais " binnentreedt. Hij is daarenboven zoo modern als de "gens du monde" dat kunnen verdragen; zijn schouwburg is een salon waar men zich . . .
1924-01-26 Schouwburgiana (Anon.)
  • . . . de duurdere schouwburgen, als Théatre du Parc , Galeries Saint Hubert , Alhambra , Vaudeville , Gaily , Théatre du Marais . De volksschouwburgen zijn uitteraard goedkooper. Natuurlijk brandde de Munt dan, als iedere rechtgeaarde schouwburg, in 1855 nog eens af, . . .
  • . . . in den Vlaamschen Schouwburg . Maar de Folies zijn dan ook niet eens "koninklijk", en dat maakt aanstonds eenig verschil. Over het Theatre du Marais , zoo genaamd omdat het in de oude Broekstraat gelegen is (vergelijk Brussel-Bruxelles-Broek-sele), dat werkelijk poogt naar een vernieuwing der tooneelkunst en hierin . . .
1923-04-30 TOONEEL TE BRUSSEL III (Karel Van de Woestijne)
  • . . . April . Herman Teirlinck : Ik dien Evenzeer als Jules Delacre waar hij optreedt als middelaar tusschen zijn publiek van het " Théâtre du Marais " en dichters als Alfred de Musset en Molière ; evenzeer als Jules Romains waar hij aan eene, . . .
1925-06-01 Jules Delacre : Het Théâtre du Marais (Willem Putman)
  • . . . Jules Delacre : HET THEATRE DU MARAIS Toen onlangs de jonge Brusselsche groep " La Lanterne sourde " hulde bracht aan Herman Teirlinck , wees een jong . . .
  • . . . te verheugen. Velen klonk het echter als een wanklank in de ooren, wanneer ineens over Delacre en diens pogingen in het " Théâtre du Marais " minder waardeerend gesproken werd. Het is waar dat Delacre geen draken speelt, doch het lijkt wel vreemd dat fijnzinnige kunstenaars . . .
  • . . . gaaf resultaat. Zoo gij naar een vertooning gaat van een vooruitstrevend gezelschap, dan is daar altijd een zeker risico aan verbonden. In het " Théâtre du Marais " nooit. Steeds is een aldaar gespeeld stuk een merkwaardig document der oudere of der hedendaagsche tooneelliteratuur en, waar het Delacre 's . . .
  • . . . opvoedend en zuiverend werk volbracht heeft, zal hij verdwijnen en een mooie bladzijde nalaten in de geschiedenis van het tooneel. Onderwijl zal het " Théâtre du Marais " kunnen leven. Dit is de gunst die ik hem wensch." Wat voorafgaat is geschreven in 1923. Wij mogen nu besluiten dat de . . .
  • . . . van den heer Roussou nagenoeg bewaarheid werd. De deuren van het " Théâtre du Vieux-Colombier " zijn inderdaad gesloten en het " Théâtre du Marais " leeft. Die leefbaarheid steunt op Delacre 's princiep : "Il y a un théâtre qui naît de la . . .
  • . . . het décor niet zoozeer merkwaardig op zich zelf dan wel precies het passende raam voor het vertoonde stuk. Over de enscèneering in den " Marais " zegt Georges Marlow zeer juist "que ces décors admirables sont réduits à l'essentiel mais épousent toujours l'ambiance intellectuelle de l'œuvre évoquée." Van . . .
  • . . . de l'œuvre évoquée." Van de bijzonderste aldaar gegeven spektakels volgt hier kort relaas -- althans vanaf het jaar 1923. Te voren maakte het " Théâtre du Marais " de algemeene aandacht gaande door zeer geapprecieerde opvoeringen van Musset 's "Chandelier" en "A quoi rêvent les jeunes filles",
1923-10 TOONEEL TE BRUSSEL IV (Karel Van de Woestijne)
  • . . . TOONEEL TE BRUSSEL IV Brussel, October . Théâtre de Marais Ik heb vandaag een brochure ontvangen die niet anders is dan een prospectus en mij nochtans vervult met iets als kinderlijke vreugde. . . .
  • . . . Jules Delacre maakt ons bekend met zijne plannen voor het beginnende speeljaar, het derde levensjaar tevens van zijne onderneming met het " Théâtre du Marais ", waar ik u meer dan eens over te spreken had; hij deelt ons meteen de resultaten mede die onder zijne leiding werden . . .
  • . . . leiding werden bereikt: een terugblik die leerrijk en zelfs stichtend mag heeten. Van de plannen verklap ik in de eerste plaats, dat de " Marais " eene Fransche vertaling uit's schrijvers pen zal vertoonen van Ik dien, door Herman Teirlinck . - Teirlinck is blijkbaar door en . . .
  • . . . gewordt in eene Fransche vertaling, ook al is die van Teirlinck 's eigen hand, en in de, doorgaans zeer verfijnde regie van " le Marais ", die het volksche meer in kleurige oppervlakkigheid pleegt te vertoonen (ik denk hierbij aan de vertolking van een stuk van Gogol ) . . .
  • . . . de Vlaamsche Schouwburg te Brussel kon bieden - hetgeen bij dit stuk van groot gewicht is - en het gezelschap waar " le Marais " over beschikt: geen vereeniging van gewone "cabotins", die er op uit zijn, eerst en vooral zichzelf te laten gelden, maar van kunstenaars, waaronder . . .
  • . . . van winter een nieuw stuk van hem werd toegezegd aan den Vlaamschen Schouwburg te Brussel, over denwelke ik het verder hebben zal. De " Théâtre du Marais " zal het natuurlijk niet bij Teirlinck laten. Behalve van jongere Belgische tooneelschrijvers, waaronder Marguerite Duterme die in den . . .
  • . . . Hollanders, die van winter Brussel bezoekt, vermoedelijk in even grooten getale als van zomer, en wien ik ten zeerste aanraad een avond in " le Marais " door te brengen, dat al deze stukken zonder eenige uitzondering het voetlicht zullen zien. Als alle tooneelbesturen belooft " le Marais " meer . . .
  • . . . in " le Marais " door te brengen, dat al deze stukken zonder eenige uitzondering het voetlicht zullen zien. Als alle tooneelbesturen belooft " le Marais " meer dan het kan houden, maar het onderscheidt zich van die andere besturen door de eerlijke vermelding: "Toutes ces pièces ne seront évidemment . . .
  • . . . exploitation et les possibilités du moment". Voor de keus, voor de hoeveelheid en zelfs voor de veelheid staat echter het korte verleden van " le Marais " borg. Laat mij toe, even op dat verleden te wijzen, hetgeen de bijzondere werkzaamheid van dit de belangwekkendste onderneming van de hoofdstad tevens . . .
  • . . . is, dat zij als geslaagd mag heeten, meer en beter dan men ooit had durven hopen in het literair Beotië dat België heet. " Le Théâtre du Marais " is het beste te vergelijken met " Le Vieux Colombier " of " La Chimère " te Parijs. Ook deze schouwburgen genieten . . .
  • . . . aan artiesten en snobs vindt, die het "de bon ton" vinden, dergelijke, trouwens hoogstaande pogingen te steunen. Te Brussel is dat, speciaal met " le Marais ", niet het geval. Het aantal kunstenaars is er schraal, en het snobisme drijft de toewijding niet zoover, eene zaal te bezoeken waar stukken . . .
  • . . . te schikken onder het repertoire-der-verveling, het repertoire waar men van op school den neus voor ophaalt. Nu kunnen de vertooningen, zooals ze in " le Marais " worden gegeven, ongetwijfeld een zeker getal bekeeringen hebben bewerkt. Eene zaal iederen avond met alleen bekeerlingen te vullen is echter eene onbegonnen taak. . . .
  • . . . avond met alleen bekeerlingen te vullen is echter eene onbegonnen taak. Er is trouwens een bewijsstuk dat aantoont, hoe de gewone bezoekers van " le Marais " er niet heen gaan uit mystieke geestdrift of.... ascetische boetvaardigheid: het is de lijst der stichtende leden, kern van de aldoor langer wordende . . .
  • . . . de kleine en ultramoderne. Deze menschen, die verveling vreezen maar tevens buitenissigheid en tegenover het nieuwe meestal argwanig staan, komen nochtans geregeld naar " le Marais ", omdat zij er op de hoogte worden gehouden van wat geldt voor goede tooneel literatuur, ook van den nieuwen tijd, en tevens hun . . .
  • . . . nieuwen tijd, en tevens hun behoefte aan smaak in bekleeding en vertolking er voldoening vindt. Van nu af aan is het leven van " le Marais " verzekerd, al kan soms getwist over insceneering en interpretatie: ik zelf ben hier met mijne kritiek niet achtergebleven. Zulke gebeurtenis, in België niet . . .
1923-10 TOONEEL TE BRUSSEL V (Karel Van de Woestijne)
  • . . . - De overige schouwburghen Om de redenen, die ik heb aangehaald en die trouwens heel goed zonder gevolgen hadden kunnen blijven, heeft het " Théâtre du Marais ", de eerste plaats onder de Brusselsche schouwburgen ingenomen. Hij is ten onzent als een tempel der behaaglijke rust, een schouwburg waar men . . .
  • . . . waar men niet heengaat om literaire gevechten bij te wonen, doch om te genieten wat zich reeds een plaats bevochten heeft. Nochtans is " le Marais " geenszins hetgeen men noemen kan een "théâtre de tout repos" zooals de officieele zalen te Parijs dat zijn, " Comédie française " en . . .
  • . . . kan een "théâtre de tout repos" zooals de officieele zalen te Parijs dat zijn, " Comédie française " en zelfs " Odéon ". " Le Marais ", die geen subsidies geniet, is niet eens een Koninklijke schouwburg, zooals de Muntschouwburg , de Parkschouwburg en de
  • . . . iets in het leven te roepen of te houden, dat maar eenigszins opwegen kan tegen, of zelfs maar uit de verte vergeleken met " le Théâtre de Marais ", scène non subventionée. Niettegenstaande goeden wil: ik herhaal het en druk erop. Want er dient hier, zonder voorbehoud en summa cum . . .
  • . . . van hare praestaties. Voor groote menschen was het doorgaans nogal vervelend: de groote menschen zijn het eens geworden dat men alleen nog in " Le Marais " Molière kan zien, en dat l'Ami Fritz, evenzeer bijna als Le Fils de Giboyer nog ten hoogste goed is voor kinderen. . . .
  • . . . publiek: binnenkort komt ook de " Odéon " geregeld naar Brussel, en met het beste wat het te Parijs vertoont. Bedenkt men dat " Le Marais " ook dit jaar, zij het bij uitwisseling, " le Vieux Colombier " van Jacques Copeau , " le Théâtre des Champs-Elysées " met . . .
  • . . . le Théâtre des Champs-Elysées " met Pitoëff en Jouvet , " la Chimère " onder Gaston Baty , en " le Théâtre Montmartre " onder bestuur van Charles Dullin heeft uitgenoodigd, dan stelt gij u zonder groote geestesinspanning voor, hoe het Brusselsch-Belgische tooneel onder . . .
1922-04-27 TOONEEL TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)
  • . . . April . Het lijkt wel of wij te Brussel sedert Januari een aera van tooneelexperimenten zijn ingetreden. Daarvoor kregen wij een nieuwen schouwburg: het " Théâtre du Marais ", waar ik u reeds een paar maal over schreef. De onderneming van Jules Delacre , directeur, regisseur en medespeler van de . . .
  • . . . om Molière te huldigen op eene wijze, die Molière eenigszins waardig was. Want met Molière werd het " Théâtre du Marais " ingehuldigd; met Molière en met Musset . Kon de keus beter, bij een intiem en nobel dichter als
  • . . . succes, in de eerste plaats wel omdat met zeer eenvoudige middelen werkelijke kunst werd bereikt? Helaas, ik moet, nu reeds, voorbehoud maken. Na " le Marais " (gelijk de nieuwe schouwburg reeds bij een vertrouwd publiek heet) kwam de " Comédie française " ons Molière spelen, en, nauwelijks . . .
  • . . . in de afschuwelijke lappen van een vulgair en versleten decor, met een afschuwelijk meubilair waar een gierig kamerverhuurder zijn neus voor ophalen zou; " le Marais " speelt op een ingenieus-ingericht podium, van innemend-smaakvolle kleur, met de gepaste meubelen, in eene gepaste atmospheer. Was ik schilder of eenvoudig tapissier, geen . . .
  • . . . voor den auteur, zoo weinig mogelijk voor zijne nederige vertolkers. En wat zie ik nu, bij vergelijking van " Comédie française " en " Marais "? Ik zie, bij de eerste, alleen menschen optreden die hun plaats van "vedette" wél hebben verdiend, maar... hun faam op onbetwistbare zoowel als overtuigende . . .
  • . . . genieten, en de minste verandering het eerste - voorzoover echte - genot voor goed kapot kan maken.... Na zijn eerste vertooningen heeft het " Théâtre du Marais " ons werk getoond, dat beter strookte met de bedoelingen die het heeft, zonder het zelf goed te weten. Van Maeterlinck . . .
1924-05-24 De Sakharoff's (Willem Putman)
  • . . . onverschilligheid. De critiek heeft devotelijk het hoofd gebogen. Brussel beaamt steeds, vooral in de kringen die de orkestzetels bezetten in Monnaie , Marais , Parc en Galeries , wat Parijs vóórdoet, (ik verwijs naar het geval van "Knock") en, hoewel het optreden der Sakharoff's . . .
1922-12-31 TOONEEL TE BRUSSEL I (Karel Van de Woestijne)
  • . . . nagevolgd. Nu en dan kwam er wat meer fantazie bij, die verblijdend was. De Brusselsche onderneming van Jules Delacre en zijn " Théâtre du Marais " werkte in dezen zin weldadig. Maar wij hadden het allang gezien, wij Vlamingen, van Royaards en Verkade , al . . .
1925-09 TOONEEL-TENTOONSTELLING TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)
  • . . . du théâtre", zijnde decor, costuum en requisieten, gewijd is. Daartoe verleenden medewerking: de Muntschouwburg , het " Théâtre des Galeries ", het " Théâtre du Marais ", het Vlaamsche Volkstooneel en de Brusselsche Stadsschouwburg , de " Groupe Libre ", het gezelschap, " l'Assaut " en dan nog afzonderlijk . . .
  • . . . Fransch tooneelblad -, terwijl de eerste zaal terecht bezet is door de tooneelonderneming, die in België met eere nummer één draagt; ik bedoel " het Théâtre du Marais ". Daar hangen naast diverse foto's, waaronder vooral de zoo merkwaardige slotscène van Martine en het mooie tafereel van den schuchteren jongeling . . .
  • . . . allemaal dingen, waarvan wij trouwens de uitwerking zien mochten, doch naast de foto's van de décors, die R. Moulaert voor de " Marais " maakte, hangen dan ook van denzelfden knappen schilder en architect diverse plannen, die nog op realisatie wachten. Zij zijn niet de minst belangrijke. Voornamelijk . . .
  • . . . heelemaal een zoekend karakter heeft - want niets in deze zaal lijkt definitief. Ook vinden wij hier niet die schoone rust van het " Théâtre du Marais ", welke schouwburg inderdaad reeds wijzen kan op positieve, eerbiedafdwingende uitslagen. Hier is er veel ironie, veel wanne geestdrift, een beetje huichelarij, en . . .
1922-02-21 MOLIÈRE TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)
  • . . . staat het weer, geheel, buiten de Fransche traditie die ons waarlijk heel vreemd is. Gij weet dat wij een nieuwe schouwburgzaal bezitten: het " théâtre du Marais ". Dat de bestuurder ervan, de dichter Jules Delacre waarvan de "Chant provincial" algemeen bewonderd wordt, voor zijn tooneel een naam . . .
  • . . . tooneel een naam heeft gekozen die aan de Fransche zeventiende eeuw herinnert zoo niet onmiddellijk aan Molière , aangezien het oude, klassieke " théâtre du Marais " eene onderneming was die tegenover die van Molière stond, ligt op zijn minst evenzeer aan een toeval als aan literaire . . .
  • . . . Vlaamsch de Broekstraat, zoodat voor den naam van dezen schouwburg geene andere rechtmatige en aanneembare vertaling te aanvaarden zou zijn dan die van Broekschouwburg wat geen klassiek-Fransche herinneringen zou vermogen op te wekken. Het nieuwe " théâtre du Marais " nu heeft verleden Donderdag zijne deuren voor het . . .
  • . . . aanneembare vertaling te aanvaarden zou zijn dan die van Broekschouwburg wat geen klassiek-Fransche herinneringen zou vermogen op te wekken. Het nieuwe " théâtre du Marais " nu heeft verleden Donderdag zijne deuren voor het eerst geopend, en wel met een stuk van Molière : Sganarelle ou le . . .
  • . . . eenvoudige programma: ik moet zeggen, dat Jules Delacre het van meet af zeer gelukkig heeft verwezenlijkt. De zaal die hij tot " théâtre du Marais " heeft omgewerkt is eene oude, koude concertzaal, even breed als diep met een glazen koepeldak (over akoestiek moet de man die ze . . .
1921-01-24 TOONEEL TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)
  • . . . financieel draagvermogen. Ik voegde eraan toe: Delacre 's droom berust op beperking, Goethiaansche deugd, zooals iedereen weet. Want Delacre schrijft: " Le théâtre du Marais " (aldus de naam van zijne onderneming, naar de straat waar zij is ondergebracht) " le théâtre du Marais est né . . .
  • . . . Delacre schrijft: " Le théâtre du Marais " (aldus de naam van zijne onderneming, naar de straat waar zij is ondergebracht) " le théâtre du Marais est né du mécontentement, de la lassitude ou du dégout de ceux qui, rebutés par la tristesse du théâtre contemporain, par . . .
  • . . . stelling: de beperkende verdraagzaamheid spreekt uit de lankmoedige behandeling van de "intellectuels ou non", op wier verveling een beroep wordt gedaan om het " théâtre du Marais " met een bezoek te vereeren. Met het positieve deel van zijn programma richt de dichter zich echter met fierheid op, al zal . . .
  • . . . vereeren. Met het positieve deel van zijn programma richt de dichter zich echter met fierheid op, al zal zijne houding zeker niemand afschrikken. " Le théâtre du Marais " - aldus gaat hij voort - "s'est fondé dans l'intransigeance d'un point de vue, où la foi peut dicter des actes." . . .
  • . . . les possibilités de l'homme". En hiermee wordt ons, naast een proefje van des schrijvers stijl, een blik gegund op de uitvoeringswijze van "le théâtre du Marais ." Alleen echte "werken" zullen worden vertoond. En hoe? "Celui qui cherchait sur notre scène des comédiens jouant une pièce y trouverait plutot . . .
1925-01-03 August Strindberg : "Advent" in "De Nieuwe Spieghel" (Willem Putman)
  • . . . luister van een moderne regie dragen. Dat toonden ons Marieken van Nijmegen en de vele vertooningen van Molière 's werk in het " Théâtre du Marais ". Maar de vertolking verdient op zich zelf den hoogsten lof. Zij was verreweg de meest vooruitstrevende, de zuiverst artistieke, de meest consequente . . .
  • . . . meest vooruitstrevende, de zuiverst artistieke, de meest consequente onder alle pogingen, ingesloten de vertooningen van Teirlinck's stukken en de stijlrijke spektakels van het " Théâtre du Marais ", die alhier in dien zin werden verwezenlijkt. De prestatie's van het vernieuwde " Vlaamsche Volkstooneel " mogen zeker gerangschikt onder het stoutste "théâtre . . .
  • . . . "De nacht" komen. Daar is geen doseering in de volgorde der stukken. Met het oog daarop verwijs ik naar het repertorium van het " Théâtre du Marais ". Na Pirandello 's "Chacun sa vérité" kregen wij het zoeterige "Marie ou la manière douce" en nu is aangekondigd het pittige . . .
1924-05-05 Jules Romains : "Knock, ou le triomphe de la médecine" (Willem Putman)
  • . . . Jules Romains , waarvan de première ook te Parijs zeer sympathiek onthaald werd, verscheen in den aanvang van Maart op het affiche van het Théâtre du Marais en staat er nog op. Het stuk gaat, zonder onderbreking, twee maanden lang voor eivolle zalen -- en dit dankt de heer
  • . . . Delacre heeft het gedaan gekregen dat elke Brusselaar zich zedelijk verplicht voelde naar Knock te gaan kijken. Vóór Knock was het " Théâtre du Marais " een rustige maar bijna verlaten kunsttempel" zooals het stille gemoedelijke kanton onder de even gemoedelijke heerschappij van Parpalaid. Zooals Knock aan bedoeld . . .
  • . . . heeft ons op dat gebied werk gegeven, waarvan het typische zoo diep-menschelijk is, dat nog steeds een comedie als L'amour médecin, waarmee het " Théatre du Marais " voorgaande jaar een zoo geestdriftig succes oogstte, tot het genietbaarste behoort, dat twintigste-eeuwschen toeschouwers kan worden aangeboden. De verdienste van
1925-04-04 Frans Delbeke en Gerard Walschap : "Lente" in "De Nieuwe Spieghel" (Willem Putman)
  • . . . doende zijn eruditie te bewijzen en zijne onbekwaamheid te verbergen. De spil der tooneelkunde van den Brusselschen tooneel-criticus is het repertorium van het " Théâtre du Marais ", met voor extremiteiten de enkele spektakels van Johan De Meester jr en de tooneelstukken van Herman Teirlinck . En . . .
  • . . . zien krijgen. Ik verzeker u dat het resultaat van zulke vergelijking niet ten gunste is van het " Volkstooneel ". De vertooningen van het " Théâtre du Marais " staan, vooral dank zij een beeldige enscèneering, op een veel hooger peil en zelfs in den ouden schermen-rommel van onzen
1922-10-27 TOONEEL TE BRUSSEL (Karel Van de Woestijne)
  • . . . te lokken: oeconomisch verschijnsel, want gevolg der hooge loonen. Het in de tijdsorde en naar leeftijd voorlaatste der gezelschappen, is dat van het Théâtre du Marais . Verleden speelseizoen heb ik er herhaald uwe aandacht op gevestigd. Bestuurd door een echt en harmonieus dichter, den heer Jules . . .
  • . . . maecenaat voelt; met jonge krachten die onder de talentvolste zijn en een repertorium dat geene toegeeflijkheid kent, al is het uiterst eclectisch, heeft " Le Marais " zijn doel bereikt, dat was, naar de krachtdadige uitdrukking van zijn leider: "l'ardent désir de résister à la sottise, au mauvais gout du . . .
  • . . . pers niet alleen, maar in Fransche, Engelsche, Hollandsche, Spaansche, Italiaansche, Zwitsersche, Scandinaafsche en zelfs Amerikaansche bladen; zij moge tot gevolg hebben gehad dat " Le Marais " uitgenoodigd werd, te gaan spelen te Londen, te Parijs en ook in uw land (uitnoodiging die voorloopig onbeantwoord moest blijven): van den nochtans . . .
  • . . . zeer ingeniëuzen, zeer voortvarenden heer Delacre is zij niet: zij is van Jacques Copeau . Ik zal niet zeggen dat " Le Marais " eene succursale is van " Le Vieux Colombier ": het is er eene repliek van, met eigen middelen uitgevoerd. Het bestuur ervan verbergt het . . .
  • . . . het oogenblik het gezelschap van Pitoëff speelt, " La Chimère " die onder het bestuur staat van Gaston Baty , " Le Théâtre Montmartre" dien Charles Dullin leidt, en de Fransch-Russische " Compagnie de Sam Vermeil ": eene Fransche invasie waar wij, eerlijk gezegd, wel . . .
  • . . . L'Emigré van Paul Bourget met overstelpende meesterschap speelt, welke vedettes hier iedere week een groote plaats innemen op de Brusselsche affiches. " Le Marais " verhoogt trouwens door deze vertooningen-uit-Frankrijk zijn prestige niet: hij kan ze alleen gebruiken als "repoussoir". Ik zie wel in, dat hij er volle . . .
  • . . . zijn kan, want ieder en avond is zijne zaal uitverkocht: geen schouwburg immers, die voorloopig meer en beter publiek lokt. Het is den " Marais " dus alleen te doen, naar ik vermoed, om te toonen, dat hij bij Parijs niet achterstaat: zonder ijdelheid mag hij zich de vergelijking veroorloven, . . .
  • . . . de eerste vertooning van het stuk - in 1643 , het roemrijke jaar van Polyeucte en van Pompée -, in den toenmaligen Parijzer " Théâtre du Marais " gespeeld werd: "On la joue au Marais sous le nom de Menteur", schreef Corneille -zelf over deze comedie, waarin hij een . . .
  • . . . deze comedie, waarin hij een werk van Alarcón navolgde -, en het is dus eene elegante attentie, ze in den Brusselschen " Marais " weer voor het voetlicht te brengen. Men doet het zonder anarchistische bedoelingen. Waar Delacre gaarne den eenvoud van zijne decoratieve regie met . . .
  • . . . geforceerd: daardoor en om al deze redenen is het wel het moeilijkste om te spelen van al Corneille's voortbrengselen. De vertooning nu van " Le Marais " - niet de Parijsche: de Brusselsche - stond wel boven het middelmatige, maar bereikte noch in eenheid, noch in traditie wat wij ons . . .
  • . . . te gaan: die vertolking mag gerust metanatuurlijk zijn: de natuurlijkheid ervan moet essentieel worden; en daarom ergert het mij, sommige klassieke blijspelen door " Le Marais " al te zeer als "farces" gespeeld te zien, met middelen, die clownesk zijn, of die althans de grandezza missen, welke past bij de . . .
  • . . . tooneelseizoen is eerder slecht geweest: Le Menteur is eene gelukkige uitzondering. Daarom juist zijn wij, bij alle dankbaarheid, zoo streng. Want weldra wordt " Le Marais " de eenige schouwburg waar wij nog heen kunnen: wij moeten er dan ook alles vinden wat wij wenschen kunnen. Er is dan toch . . .
1925-12-12 Peer Gynt : in het "Théâtre du Parc" (Willem Putman)
  • . . . Gynt : in het " Théâtre du Parc ". Het is zeldzaam dat ons te Brussel, in een anderen schouwburg dan de " Marais ", iets geboden wordt dat de moeite waard is om aan te teekenen. Als ik de drie jaar tooneel, waaraan dit boek is gewijd, terug . . .
  • . . . zalen gespeeld in dezen tijd dat de theater-malaise te Brussel vrij duidelijk merkbaar is en dat onlangs bij een tweede voorstelling in het " Théâtre du Marais " honderd vijftig menschen aanwezig waren. 12.12.25. . . .
1938-11-30 Fransch tooneel te Brussel; Panorama (Willem Putman)
  • . . . Liebrecht en Lionel Renier . En dat werd gespeeld door een gezelschap dat in zekere mate een voortzetting was van den vroegeren « Marais ». Een boeiend gegeven, waarbij wij even gingen denken aan «De Man zonder lijf». Moordslag. Een vriend doodt zijn vriend terwille van een vrouw. Er . . .
1923-06 Nieuwere dramatische kunst (Godfried Heynderickx)
  • . . . In een zekeren zin gaat het moderne tooneel denzelfden weg op : toenadering tusschen schrijver en speler eenerzijds en publiek anderzijds. In het « Théâtre du Marais » is vóór het doek een groot proscaenium aangebracht om de kloof tusschen acteur en publiek te overbruggen, bijzooverre dat op sommige momenten . . .
  • . . . middenin het publiek wordt gespeeld. Hiermede bekomt men dat de indruk van realiteit voor den toeschouwer intensiever wordt. Even een woord over het « Théâtre du Marais » te Brussel -- 'n copie van het « Théâtre du Vieux Colombier » te Parijs. Het voldoet aan alle eischen van den . . .